Blutshaantje: Brutus

​Toen ons Blutskipje Paloma alleen als gevederd Blutsje moest rond scharrelen op de weide tussen de konijntjes en schaapjes, deden we een oproepje voor haar. Want alleen is maar alleen en we weten dat ze een heel sociaal diertje is naar soortgenootjes toe. 's Winters is het ook veel leuker om tegen een gevederd vriendje aan te snuggelen en het leven is gewoon veel mooier met een partner-in-crime aan haar zijde. Veerle van Noah vzw reageerde bijna gelijk dat Brutus - die bij haar in opvang verbleef - misschien wel een perfecte match zou zijn en dat was het ook! 💙 De pikorde werd na 3 sprongen in de lucht (van Paloma uiteraard!) al beslist en sindsdien zijn het dikke vriendjes. Ondanks dat Brutus er best stoer uitziet met zijn geweldige kapsel, is hij dat alles behalve. Hij is heel zachtaardig, kan met alles en iedereen en hij is best een zorgenkindje. Hij is blind aan één oogje, maar ik denk dat er nog wel iets meer in zijn kopje schort. Want hij vindt de weg naar zijn eten niet - als de avond valt, legt hij zich pardoes neer waar hij staat. We moeten hem daarom een aantal keer per dag naar zijn voer- en drinkbakje dragen en 's avonds naar zijn bedje. Daar blijft hij slapen, tot ik 's morgens de staldeur open en hem weer naar de weide draag. Daar begint hij dan fel grassprietjes te plukken en met een schorre kukelekuu start hij zijn dag. 😊 Helemaal niet erg hier, want hier wonen zoveel zorgenkindjes, dat het allemaal een beetje routine is. Dankbaar dat Brutus bij ons mocht komen wonen en dat hij Paloma weer gelukkig heeft gemaakt. Want daar draait het uiteindelijk allemaal om in ons Blutsjestehuis: geluk, liefde en nooit meer knorrende maagjes. Welkom coole Brutus, we zijn blij dat je er bent! 🐔​