Één oog en verlamd Blutsje: Elpida

Suikertante: Eve De Landsheer

​Een tijdje geleden werden we gecontacteerd door Eva, dierenarts bij 'At the vets' in Cyprus met de vraag of we Elpida een plekje konden bieden. Zij werd als zwerfkatje bij hen binnengebracht en dan begon een heel medisch avontuur. Elpida bleek verlamd te zijn en moest operaties ondergaan aan haar rugje. Een aantal ruggenwervels moesten vastgezet worden en een litteken op haar rugje is daar het bewijs van. Er werden kosten noch moeite gespaard, want naast de verlamming bleek ze ook nog eens een hernia te hebben die vakkundig verholpen werd. Eva heeft zich al die tijd om Elpida bekommerd, maakte haar blaas 4x per dag leeg en liet haar zelfs wennen aan een rolstoeltje. Naast de verlamming heeft Elpida ook een oogje kwijt, maar dat deert haar niet om in volle vaart met haar rolstoeltje de boel te verkennen. Het was een heuse zoektocht naar een geschikt plekje. Want ondanks dat ze via Facebook een hele garde fans achter zich geschaard had, werd dat thuisje niet gevonden. Eva hoorde van ons 'Blutsjestehuis-bestaan' af en twijfelde geen seconde om een aanvraag in te dienen. Uitgebreid werden we op de hoogte gebracht van Elpida's verhaal en al snel besloten we om dit bijzondere wezentje bij ons te komen laten wonen. Dat Eva heel erg veel van Elpida houdt, bewijst dat ze vanuit Cyprus naar Geneve gevlogen is en dat ze vandaar uit met de auto tot hier gekomen zijn. Een rit van 8 uur hadden ze voor de boeg om tot ons Blutsjestehuis te raken, maar dat hadden ze er allemaal voor over om Elpida die ene thuis bij ons te gunnen. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik helemaal gek ben van ons meisje. Ondanks dat ze er soms een beetje nors uitziet, is ze geweldig lief. We zeiden al eerder tegen elkaar dat ze er best mannelijk uitziet en toen Eva hier arriveerde zei ze net hetzelfde. Grappig! Het was even wennen om haar blaasje handmatig te legen omdat Eva dit op een andere manier deed, maar inmiddels is Elpida ook aan mijn verzorgroutine gewend. Ook haar darmpjes moeten geleegd worden, want die werken ook niet naar behoren. Al onze verlamde Blutsjes zijn op een verschillende manier verlamd, maar ik moet toegeven dat Elpida's achterhand er het 'uniekst' uitziet. Omdat ze zichzelf stimuleert tijdens het schuifelen - en dat dan weer voor irritatie zorgt - krijgt ze een luiertje om en binnenkort ook die geweldige Fancy Pants die we gedoneerd hebben gekregen. Hoe een gebroken wezentje mij zo gelukkig kan maken...! Regelmatig lig ik bij haar en dan gaat ze op haar rugje liggen, zwiert ze haar voorpootjes in de lucht en moet ik haar gezichtje en kraagje aaien. Of duwt ze haar pootje tegen mijn gezicht aan. Als het goed weer is mag ze buiten met haar rolkarretje over het plein scooteren en dan probeert ze zoveel mogelijk hoekjes en kantjes te verkennen. Dankbaar dat we ook dit leeuwtje konden opnemen in ons tehuis en dit dankzij al onze Blutsjesvrienden die ons steunen, want zonder jullie hulp - geen Blutsjestehuis!