Diabetespatiëntje: Hillie

Suikertante:

Hillie werd een tijdje geleden op de voederplek van Eveline gespot en daarna verdween ze weer plots. Tot ze haar tot hun opluchting terug zagen lopen, maar deze keer wisten ze dat ze moesten ingrijpen. Hillie mankte namelijk en ze zat duidelijk niet goed in haar velletje. De dierenambulance kwam haar ophalen en reed met haar naar de dierenarts voor een medische check-up. Uit onderzoek bleek dat haar achterhand uitviel en dat ze een hoge glucose waarde had. Helaas was dat laatste enkel via een metertje getest en hadden we dus geen globaal beeld hoe het er verder aan toe ging in Hillie's lichaam. De dierenambulance zelf voorziet geen opvang, maar heeft wel een samenwerking met een asiel of zet de diertjes weer terug op straat als ze behandeld zijn. De ambulancier kreeg het echter niet over haar hart om Hillie naar het asiel te brengen of terug op straat te zetten, want beiden zouden haar dood worden. Dus werd er met wat vliegwerk opvang geregeld voor twee nachtjes. Lutje die normaal gezien kittens opvangt, stond paraat om Hillie even onder haar vleugels te nemen. Terwijl Hillie vrijdag best nog oké was, zakte ze zaterdagavond zowaar in elkaar - waarschijnlijk door alle stress. Na wat telefonisch advies ging Lutje haar dwangvoeren en wij zouden de fakkel zondag weer overnemen. Hilde en Mario waren zo lief om een lange rit voor hun rekening te nemen om onze zieke nieuwe bewoonster tot bij ons te brengen. En inderdaad, Hillie bleek bij binnenkomst erg ziek te zijn... Ze voelde warm aan, was ontzettend slap en het leek alsof haar ganse achterlijfje pijn deed. Ik wilde haar niet steeds uit haar ziekenboegbedje halen, dus kroop ik gewoon bij haar in de bench om haar te dwangvoeren. Het leek alsof ze wist dat ze in goede handen was, want ze deed moeite om zelf ook een beetje te eten en te drinken. Gisteren zijn we dan meteen naar onze dierenarts gereden voor een algemeen bloedonderzoek en de bepaling van haar Fructosamine. En inderdaad, ons meisje is ook een diabeet patiëntje. We gaan nu aan de slag met Prozinc om haar waarden zo snel mogelijk onder controle te krijgen. Want de Fructosamine zei ons dat ze al lange tijd niet behandeld is... Haar achterhand valt waarschijnlijk uit als bijkomstig probleem van de suikerziekte. Haar bekje is ook grandioos ontstoken en daar krijgt ze antibiotica en pijnstilling voor. Want ze heeft vreselijk veel pijn bij het eten. Haar niertjes en dergelijke doen het gelukkig wel oké, al klonk haar hartje gisteren wel onregelmatig. Ons meisje is best een oude kat, haar ogen verraden een gans levensverhaal. Ze is zo vreselijk lief en haar ogen, tja die doen iets met mij. Hillie is een kat waar je spontaan respect voor krijgt. Een oude ziel, zoveel wijsheid, zoveel liefde... Ik weet niet hoeveel tijd we haar in ons Blutsjestehuis kunnen gunnen, maar ik hoop haar vreselijk lang bij ons te mogen hebben. Maar nu eerst die waarden onder controle krijgen zodat ze zich snel wat beter gaat voelen. Gelukkig is ze nog heel alert, alleen haar lijfje wilt niet zo goed meer mee. Ik heb in ieder geval mijn handschoenen al aangetrokken om samen met haar te knokken. Kom op lieverd!