Auto-immuunziekte Blutsje: Leo

Suikertante: Angelina Buscop

Op 1 mei kregen we telefoon van Leen, zij is ook een bekende in het dierenwereldje en zij staat altijd paraat om to-the-rescue te gaan. Zij kreeg vandaag telefoon van iemand in wiens kippenhok een poes bevallen is van 5 kittens. Mamapoes is aan het slepen gegaan sinds vanmorgen en helaas bleef er een klein katje achter. Leo lag te roepen op zijn mama en ondanks dat ze vandaag nog in het kippenhok gaan eten is -want daar staat haar voer- heeft ze Leo niet meegenomen naar de andere kleintjes. Omdat de avond begon te vallen, Leo al een ganse dag geen melk gedronken heeft en de kans op onderkoeling lag te loeren hebben we toegestemd om Leo in opvang te laten komen. Hij is amper een 5-tal daagjes oud, de navelstreng hangt er nog aan en de oogjes zijn nog toe. Dat wordt weer nachtwerk en om de 3 uur het flesje bovenhalen. De melders gaan nu het nest proberen te lokaliseren en zij mogen samen met mams bij Sabine van ADMA in opvang gaan. Mama is zeer wild en mag na sterilisatie en zoogperiode terug bij de melders gaan wonen. En wij? Wij gaan ons beste beentje voor zetten voor Leo, maar de kans is reëel dat er "iets" aan de hand is en dat mams hem om die reden heeft achter gelaten. Momenteel heeft hij al een portie melk binnen en ligt tevreden op zijn warmtematje naast een pluche beer. Een heel verschil met hoe hij hier al schreeuwend werd binnengebracht. Hopelijk krijgt hij de kans om uit te groeien tot een grote kater. Update 12/10/2014: Ik merkte begin deze week dat onze Leo weer ontzettend hangerig werd. Hij is wel een heel sociaal ventje en wilt niets liever dan de hele dag gedragen en in de armen gepakt te worden. Maar als hij hangerig is, dan kan ik hem zelfs niet op de grond zetten. Dan maakt ie zich slap zodat zijn voeten de grond niet raken en moet ik hem wel blijven vasthouden. In een idea...le wereld waar er niet gewerkt en gepoetst moet worden zou dit fantastisch zijn, maar helaas voor Leo, moet er hier ook werk verzet worden. Op de koop toe voelden zijn oren ontzettend warm aan en ja hoor, ook koorts kwam weer om de hoek loeren. Hij heeft in het verleden al vaker 's avonds koortsaanvallen gehad en met medicijnen en pijnstiller wordt dat wat onderdrukt. Maar opeens schoot het me te binnen om zijn mondje te checken - intuïtie?- en dan met name zijn tandjes en tandvlees. Ik schrok toen ik zijn mondje open deed. Allemaal rood ontstoken tandvlees, geen wonder dat ie hangerig was en koorts had. Ik ben gelijk met pijnstilling en antibiotica begonnen, maar tot hier toe is er nog geen verbetering te zien. Zijn tandvlees is nog steeds erg ontstoken, al is hij wel niet meer koortsig en hangerig. Volgende week moeten we naar onze dierenarts met een aantal katjes en dan mag Leo gelijk mee voor een prik. Ik hoop dat het maar iets eenmaligs is, want anders moeten we verdere testen doen. Ik weet dat zulke problemen ook gepaard kunnen gaan met auto-immune ziekte en dan zullen zijn tanden eraan moeten geloven.