Artrose Blutsje: Mira

Suikertantes: Ellen De Mulder en Leslie Depessemier

Soms heb je zo van die meldingen die je niet loslaten en waarvan je blij bent dat de mensen moeite gedaan hebben om hulp in te schakelen. De melding van Mira is zo eentje... We kregen telefoon uit een naburige gemeente en aan de hand van wat er verteld werd, wisten we dat we in actie moesten schieten. Volgens die man zakte Mira namelijk regelmatig door haar poten en leek het alsof ze met haar achterwerk een spagaat deed. De dag nadien zijn we met de vangkooi uitgerukt, want Mira in kwestie was niet goed te benaderen. Toen we daar aankwamen, zagen we een triest hoopje ellende. Mira haar rug was volledig vervilt en we zagen aan de kleur van haar vachtje dat het ongedierte daar hevig in woekerde. De spagaten bleken artrose te zijn waardoor ze zich moeilijker kan bewegen, vooral 's morgens dan toch en al helemaal omdat ze onder een struik sliep en de kou in haar lichaampje drong. De vangkooi werd uitgezet, maar helaas pindakaas, Mira werkte niet mee. We besloten om de melders de vangkooi dagelijks te laten uitzetten en 's nachts moest de kooi dicht. Na een paar daagjes kregen we telefoon dat het toch niet lukte en leken ze de moed op te geven. Dat was dan buiten ons gerekend! We spraken af om Mira binnen te lokken, wij zouden stand-by staan en haar gaan proberen vangen als ze in de keuken opgesloten zat. Algauw ging de telefoon met het verlossende nieuws dat Mira in de keuken zat. Vlug alle benodigde spullen ingeladen en richting ginder vertrokken. En alsof Mira het wist: want ze liet zich met alle gemak oppakken en in de draagmand zetten. Ondertussen werden die dikke klitten bij onze dierenarts geschoren en we zien haar opgelucht ademhalen. Haar huidje kan weer ademen en het ongedierte werd vakkundig met 2 (!) verschillende pipetten aangepakt. Ons senior dametje kreeg ook een spuitje tegen vlooienallergie en dat zou tevens ook een klein beetje moeten helpen, althans toch zo'n 5 dagen, tegen haar artrose. Ze heeft de eerste dag toen ze hier pas was uren aan een stuk geslapen. Door de warmte dommelde ze steeds in en het doet haar zichtbaar deugd. Uiteraard blijft dit oude dametje hier wonen en krijgt ze supplementen toegediend om haar artrose wat onder controle te houden. Ook onze oude taart zoekt een suikertante of -nonkel die haar maandelijks steunt met een centje of pakketje zodat ze een prachtig leventje krijgt in ons tehuis. Eentje dat ze lang heeft moeten missen, want ze moet heel wat ontbering geleden hebben. Gelukkig kwam ze bij de juiste mensen aangelopen die ons ingeschakeld hebben. Welkom Mira, je mag hier je oude dagje doorbrengen!