Verlamd + Fiv-positief Blutsje: Noro
Suikertante: Lien Roesems
Eugenia, een geweldige rescuer in Roemenië die diverse katjes onder haar hoede heeft waaronder 4 verlamde Blutsjes, wordt getroffen door een beroerte. Het is zelfs zo dramatisch dat ze opgenomen moet worden in het ziekenhuis en de zorg van de katjes komt op de schouders van haar man terecht. Hij zelf kan geen blazen legen en er worden diverse noodkreten uitgestuurd. Dana vraagt of wij kunnen uithelpen en een verlamd Blutsje in ons tehuis kunnen opnemen. Ze stuurt de foto's door van de meest geweldige snoetjes en vraagt welke we kunnen helpen. Hoe kan ik nou uit al die snoetjes eentje kiezen? Ik zeg haar dat we in de meest ideale wereld ze alle 4 willen opnemen, maar dat het nu niet gaat. Eentje mag er komen en dat zij en Eugenia mogen beslissen welk katje hier komt wonen. Ze vraagt ons of we Norocel (al zal hij hier Noro genaamd worden) in onze grote familie willen opnemen. Want naast een verlamming blijkt hij ook nog eens Fiv-positief te zijn, een plaatsing zit er niet in voor hem... Ik zeg haar gelijk dat we hem willen verwelkomen, want het maakt me niet uit of hij naast zijn verlamming ook nog eens aidspositief is. Hij heeft een thuis nodig, punt! Dana en Eugenia zijn in de wolken en zoeken in tussentijd -tot hij kan reizen- een tijdelijk opvangplekje in Roemenië voor hem. Dana kan niet elke dag naar Eugenia's huis afreizen omdat zij in een buitenwijk van Boekarest woont en Eugenia ligt op dat moment nog steeds in het ziekenhuis. Ze vonden een plekje waar de verlamde katjes terecht konden, iemand die tevens ervaring heeft met verlamde honden. Perfect plekje zouden we denken!? Noro mocht met een grondtransport mee en alles werd in gereedheid gebracht. Wij zaten vol ongeduld te wachten tot de komst van onze nieuwe bewoner tot Dana vertelde dat hij een grote wonde heeft opgelopen in zijn tijdelijke gastgezin. Dana schrok hier erg van, want de wonde was zo erg dat Noro met spoed geopereerd moest worden. Als hij nog een paar daagjes langer op dat adres gebleven was, dan was hij gestorven aan al die infecties. Hij kreeg negatief reisadvies van de dierenarts omdat ze eerst die infectie onder controle moet krijgen. Een volgende grondtransport gaat pas half december (net voor onze Kerst en kaas-avond, wat helemaal niet goed uitkomt) en het is de bedoeling dat Noro zo snel mogelijk naar hier komt. Hij gaat weer tijdelijk bij Eugenia wonen die inmiddels uit het ziekenhuis ontslagen is, maar ook daar moet hij zo snel mogelijk weg want Eugenia heeft een verlamde arm door haar beroerte en zij kan de zorg van zo'n katjes niet meer dragen. Dankzij een aantal geweldige donateurs konden we een vliegticket voor Noro bestellen en via de hulp van Loode van Villa Vacht is hij veilig en wel in ons Blutsjestehuis gearriveerd. Zij wonde vergt inderdaad veel zorg en zal naderhand operatief behandeld moeten worden. Hij is o-zo lief en hij voelde zich onmiddellijk thuis en werd gelijk dikke vriendjes met onze bewoners.