Driepotig Blutsje: Skip

Suikertante: Sylvia van Ham

Dankzij Rosie stond er een stukje over onze opvang in 't Middelpunt, een boekje dat hier en in een aantal andere gemeentes wordt uitgegeven. Daardoor kregen we een mailtje binnen van mensen die in de tuin een zwerfkatje hadden wonen met een gebroken pootje. Natuurlijk moet zo'n diertje geholpen worden, dus zijn we vanmorgen vroeg (02/11/2014) met de vangkooi op pad gegaan. Het was de bedoeling om de vangkooi op te stellen en daar even te laten staan, want we hadden een serieuze agenda af te werken vandaag. Maar het poesje bleek daar toch te zitten, want ze kwam naar ons toe alsof ze wist dat we haar kwamen helpen, dus zijn we even blijven wachten. Want ze had wel heel veel interesse in de tonijn. Haar neusje ging op en neer en het stond in haar oogjes te lezen dat ze erg veel zin had om haar buikje met dat lekkers te vullen. Echter draalde ze maar rond de kooi en leek het alsof ze de ingang niet vond.Toen ze na een 10-tal minuutjes nog niet in de kooi zat, wilden we toch vertrekken want we hadden nog een afspraak staan. En plots ging de kooi toe, ons meisje was gevangen. Triestig dat ze daar al sinds juli rondloopt met dat gebroken pootje. Ondertussen is dat verkeerd aan elkaar gegroeid en lijkt het allemaal erg stijf te zijn. Omdat ze ons een beetje aan een kangoeroe doet denken door haar kromme voorpootje en ze in die tuin bij de kipjes ging eten hebben we haar de naam 'Skip' gegeven. Skip wordt zo snel mogelijk door onze dierenarts onderzocht en zal wellicht een amputatie moeten ondergaan. Omdat we het onverstandig vinden dat schuwe zwerfkatjes die op zichzelf aangewezen zijn moeten overleven buiten op 3 pootjes, blijft Skip in onze opvang wonen. Zij moet naast de amputatie niet alleen gesteriliseerd, maar ook gechipt, ingeënt, ontwormd en onvlooid worden, het zou heel fijn zijn mochten we een suikertante of -nonkel voor haar vinden die ons met haar verzorging wilt steunen. Update 08/11/2014: Skipje was gisteren een ware prinses op de behandeltafel. Ze liet zich grondig onderzoeken en daar werd het al snel duidelijk dat het inderdaad amputatie zou worden. Haar pootje was verkeerd aan elkaar gegroeid en ook de schuurwondjes maakten duidelijk dat ze -ondanks gebroken te zijn- nog gebruik maakte van die poot door er verkeerd op te steunen. Door die schuurplekjes zou onze dierenarts de poot redelijk hoog moeten amputeren omdat er natuurlijk voldoende huid moet zijn om te hechten. Ze heeft hevig gebloed, iets wat onze dierenarts in zijn carrière niet vaak tegengekomen is. Want ondanks dat alles netjes afgeklemd en gehecht was, ging het niet zo goed. Er werd een extra hechting geplaatst die vandaag verwijderd moest worden. Vandaar dat Skipje een nachtje bij Richard moest blijven. Ons kleine meisje is zo dapper, amper een maand of 8 en al zoveel meegemaakt, maar toch zo lief. We weten dat katten kranig kunnen zijn, maar Skip steekt er toch met kop en schouders bovenuit. Ze geeft geen kik en ze doet alsof ze al jaren op 3 pootjes rondloopt. Bij thuiskomst ging ze gelijk een pipi'tje in de kattenbak deponeren om daarna haar potje natvoer te verorberen. Momenteel moet ze nog revalideren, haar wonde moet eerst goed genezen zijn voor ze uit de bench mag en bij de rest van de katjes mag vertoeven. Hierna staat er nog een enting op de planning en haar sterilisatie, chipje heeft ze tijdens de amputatie al gekregen.