Volg hier het wel en wee uit onze opvang 2014 deel 1:
Sandra die in het Gentse zwerfkatjes onder haar hoede heeft, kreeg via iemand te horen dat er een nestje in een tuin zat en mama poes ging alle tuinen af om haar kostje bij elkaar te zoeken. Toen Sandra eenmaal ter plekke was, bleek er zelfs nog een tweede nestje te zitten. Want Choco werd namelijk in een stalletje gevonden. De overige 4 kittens zijn wel van dezelfde mama. Helaas werd er ook een katje gevonden dat er heel slecht aan toe was, miste een stuk van het pootje en was helemaal uitgedroogd. Dat katje heeft het niet overleefd. Dus maar goed dat deze 5 ukkepukken daar weggehaald zijn en nu kans hebben op een mooie toekosmt. Omdat de volwassen poezen schuw en wild zijn, werd er besloten om hen zo snel mogelijk steriel te laten maken en de kleintjes bij ons in opvang onder te brengen. De poezen zullen vanaf nu ook in één bepaalde tuin gevoerd worden, want anders zou dit wel heel zielig zijn! De kleintjes zijn buiten geboren en hebben hun eerste socialisatie-imprentingsfase een beetje gemist. Maar Sandra en Francine hebben gelukkig al enkelen een beetje kunnen socialiseren waardoor Choco, Jeppe, Cato en Vic goed hanteerbaar zijn. Enkel Jens is een beetje een stijfkop, maar daar werken we aan. Ik ben er zeker van dat deze kleintjes snel zullen bijdraaien en iemand heel gelukkig gaan kunnen maken. Jens en Jeppe zijn hele mooie tuxedo katjes, Cato is een prachtige zwarte dame, Choco is een heel guitig en speels schildpadje en dan hebben we ook nog onze Vic, een cypers bruine met een ooglapje. Stuk voor stuk geweldige katjes die een super thuis verdienen en nooit meer hoeven terug te denken aan hun leventje op straat. Want daar draait het allemaal om, katjes die anders kansloos buiten zouden moeten trachten te overleven, een nieuwe familie bezorgen waar ze een onbezorgd leven krijgen met heel veel liefde!
Onze Tijl en Insao waren al een tijdje geleden gereserveerd, maar gisteren konden ze dan eindelijk opgehaald worden. Ze hadden alle nodige dierenartsbezoekjes achter de rug en helemaal klaar om naar hun nieuwe thuis te verhuizen. Ons Lior zat al ongeduldig om hen te wachten, want hij werd al eerder door hen geadopteerd. We zijn zo blij dat 3 van onze ex-opvangertjes zo'n geweldige thuis gevonden hebben! Lieve Insao, jij was een ukkepukje van amper 2 weken oud toen je onze opvang binnenkwam. Je bent uitgegroeid tot een fors en stevig katertje. Maar ondanks dat je er een beetje stoer uit zag, ben je dat helemaal niet. Je bent meer een timide ventje, rustig en beheerst. Als je een knuffel wou, kwam je rustig naast me zitten en wist ik dat ik je moest oppakken en dan kon je erg genieten van aaitjes. Lieve Tijl, ook jij kwam onze opvang binnen als ukkepuk van 3 weken oud. Een klein peutertje dat nu uitgegroeid is tot een flinke, maar tenger katertje. Als ik dweilde ging jij als een gek door het nat schuiven. Je haalde zo de gekste capriolen uit, salto's, op je buik door het nat schuiven,... en stiekem zat ik er heel hard om te lachten. Jongens, doe het goed en ga maar lekker met Lior kittenkwaad uithalen. Jullie zijn in goede handen, daar zijn we zeker van! Dikke dikke kus!
We kregen een leuke mail van een gezinnetje waarbij de kinderen in de startblokken stonden om een kitten te verwelkomen. Alles stond al klaar, enkel het kittentje miste nog. En eigenlijk geheel onverwachts is onze Malin naar zijn nieuwe thuis vertrokken. Hij was dan ook op dat moment het enige plaatsbare kittentje, maar toch blijft het een verrassing. Onze Malin gaat vanaf nu -heel toepasselijk- door het leven als Origi, vernoemd naar de Rode Duivel. Malin komt in een warm gezinnetje terecht waar hij geen aandacht te kort zal komen. En da's maar goed ook, want Malin is gek van mensenaandacht. Als wij naar een andere kamer gingen, dan zat Malin aan de deur te huilen tot wij terug kwamen. Hij kan niet zonder mensjes die hem knuffelen en aandacht geven. Het is hier een stuk stiller zonder jou lieve scheet. Anders zou je nu geheid bij me zijn komen liggen op de computerbak, lekker warm, maar ook altijd in het bereik van kusjes en aaitjes. We hopen dat je je snel zal thuis voelen, want het zal in het begin wel even wennen zijn. Een nieuwe omgeving, nieuwe geluiden, nieuwe mensen, maar komt vast goed. Daaag kleine monstertje, we denken aan je!
Ik ben nog steeds een beetje verbaasd, maar gisteren is ons Toddeke naar een nieuwe thuis verhuisd. Ik kan het maar niet geloven, want Todde was niet zo sociaal naar mensen. Maar toch wilde Mireille haar echt een kans geven en maakte het haar niet uit dat Todde geen knuffelkat is. Wat Mireille wel graag wilde, is een katje die sociaal is naar andere katten. En laat Todde dat nou net zijn! Todde was echt het moedertje van de groep. Ze nam blijvertje Minke onder haar hoede, ging kittens hun snoeten poetsen en was echt lief naar alle katten toe. Mireille heeft zomaar eventjes 2 uur in de auto gezeten met haar paps om Todde te komen ophalen, als dat geen liefde is! Todde mag katje Roza gaan gezelschap houden. Zij heeft Ataxie en heeft dus een zorgzaam vriendinnetje nodig. Ik ben er zeker van dat Roza en Todde gelukkig gaan worden met elkaar. En wie weet wordt Todde nog een echte knuffelkat, ze heeft er wel het potentieel voor. Maar Mireille heeft geen verwachtingen en laat dat nou net 'the key' zijn tot succes. Een kat gewoon laten doen, geen verplichtingen, alles kan niets moet. We vreesden al voor een vreselijk afscheid, waarbij we Todde moesten vangen en waarbij ik dan sta te trillen als een rietje omdat ik dat absoluut niet leuk vind. Voor de katten is zo'n afscheid ook niet leuk, want dat geeft stress. Maar het mooie van al is dat Todde -mits een beetje hulp van snoepjes- zelf in de vervoersmand gestapt is. Een leuk afscheid dus en een Todde die haar nieuwe baasje goedkeurde en in de mand stapte om een nieuw avontuur tegemoet te gaan. Natuurlijk zijn er traantjes gerold, maar dat heb ik bij al mijn eigen zwervertjes. Maanden gevoerd op straat en daarna maanden bij ons in opvang gezeten en nu eindelijk een eigen thuis. Zet 'em op Todde!
Vorige week kwamen de mensen die Figa en Teigetje in opvang brachten, een geweldig chique krabpaal langsbrengen. De paal staat inmiddels op de opvangkamer boven en hij werd gelijk goedgekeurd door de katjes. Er kwam ook nog wat speelgoed en een mandje mee. Met deze mooie donatie zijn we zo gelukkig en de katten hebben er weer een kasteel bij om aan te bengelen, krabben, springen, spelen,... Sandra, Francine en nog een dame die gisteren de 5 kleintjes in opvang brachten hadden een super mooie donatie bij. Ontzettend veel kwaliteitsvoer, zowel droog als nat. Speeltjes, kittenmelk, tonijn, snoepjes,... En zo attent van Sandra, ze had ook een zakje kersen bij voor ons, wat we enorm appreciëren! En Kristel die onze oproep zag ivm kittenvoer kwam gisteren ook nog langs met korrelvoer, natvoer, fysiologisch water, krabplankjes en zelfs pamperdoekjes. Dankjewel lieve mensen voor al dit moois en lekkers!
Zondag 29 juni 2014:
Zaterdag 28 juni 2014:
Ik stond net op het punt om de opvangkonijnen hun hokken en rennetjes te gaan poetsen (helaas in de regen, maar wat moet, dat moet!) toen ik een piepje hoorde van een katje dat ik niet kende. Verwonderd keek ik naar Miauwke en inderdaad, ik zag iets friemelen tussen haar pootjes. Ze had al het leven geschonken aan 2 kittens, in de kattenbak dan nog wel. Toen ik de kittens wilde verleggen naar de kraamdoos, merkte ik dat bij één kitten het vlies nog niet volledig afgehaald was. Dus ben ik aan de slag gegaan met een handdoek om dit kitten schoon en droog te wrijven. De navelstreng had Miauwke van dit kitten wel al verwijderd, maar het vliesje over zijn hoofdje nog niet, dus vlug het vlies verwijderd. En dit kitten heeft toch wel even moeite gehad met adem vinden. Gelukkig lijkt het nu wel onder controle te zijn. Al bij al was dit een hele vlotte en snelle bevalling, maar we hebben ons meisje wel moeten helpen om ook de 3 overige kittens schoon te wrijven en bij het laatste kitten hebben we de placenta er moeten uithalen, want Miauwke had geen fut meer om te persen. Op dit moment is ze doodop, maar ze doet het verder super. Haar 5 kleintjes hangen constant aan de tepel melk te lurken en ik hoor ze gretige piepgeluidjes maken. Ik heb al vlug naar de geslachtjes gekeken en het zijn 3 kattinnetjes en 2 katertjes, bijna allemaal evenbeeldjes van de mama. We hebben bijna een ganse week in spanning rond gelopen en dan kan ik alleen maar preken dat sterilisatie en castratie de énige oplossing is! En mijn hart gaat uit naar de zwerfkatjes die buiten moeten bevallen onder een stapel hout, zonder hulp of lekker eten. Dan heeft ons Miauwke nog veel geluk gehad, want dit is haar allerlaatste nestje en ook haar kittens zullen steriel naar een nieuwe thuis vertrekken. Maar nu moeten ze eerst goed groeien, genieten van mams haar liefde en vele knuffeltjes van mij en Sab.
Ik stond net op het punt om de opvangkonijnen hun hokken en rennetjes te gaan poetsen (helaas in de regen, maar wat moet, dat moet!) toen ik een piepje hoorde van een katje dat ik niet kende. Verwonderd keek ik naar Miauwke en inderdaad, ik zag iets friemelen tussen haar pootjes. Ze had al het leven geschonken aan 2 kittens, in de kattenbak dan nog wel. Toen ik de kittens wilde verleggen naar de kraamdoos, merkte ik dat bij één kitten het vlies nog niet volledig afgehaald was. Dus ben ik aan de slag gegaan met een handdoek om dit kitten schoon en droog te wrijven. De navelstreng had Miauwke van dit kitten wel al verwijderd, maar het vliesje over zijn hoofdje nog niet, dus vlug het vlies verwijderd. En dit kitten heeft toch wel even moeite gehad met adem vinden. Gelukkig lijkt het nu wel onder controle te zijn. Al bij al was dit een hele vlotte en snelle bevalling, maar we hebben ons meisje wel moeten helpen om ook de 3 overige kittens schoon te wrijven en bij het laatste kitten hebben we de placenta er moeten uithalen, want Miauwke had geen fut meer om te persen. Op dit moment is ze doodop, maar ze doet het verder super. Haar 5 kleintjes hangen constant aan de tepel melk te lurken en ik hoor ze gretige piepgeluidjes maken. Ik heb al vlug naar de geslachtjes gekeken en het zijn 3 kattinnetjes en 2 katertjes, bijna allemaal evenbeeldjes van de mama. We hebben bijna een ganse week in spanning rond gelopen en dan kan ik alleen maar preken dat sterilisatie en castratie de énige oplossing is! En mijn hart gaat uit naar de zwerfkatjes die buiten moeten bevallen onder een stapel hout, zonder hulp of lekker eten. Dan heeft ons Miauwke nog veel geluk gehad, want dit is haar allerlaatste nestje en ook haar kittens zullen steriel naar een nieuwe thuis vertrekken. Maar nu moeten ze eerst goed groeien, genieten van mams haar liefde en vele knuffeltjes van mij en Sab.
Vrijdag 27 juni 2014:
Vandaag was weer een drukke dag want Ziva, Puck, Poppy, Leo en Svante werden geënt. Daarentegen mochten Tijltje, Malin en Insao hun balletjes gaan inruilen bij onze dierenarts en tevens moest Blutskatje Fredo mee om een bloedonderzoek te doen. Na het antibiotica spuitje zaterdag ging het alweer stukken beter met hem, hij gaf niet meer over en ook de diarree verdween als sneeuw voor de zon. Maar om zeker te zijn of hij al dan niet nierproblemen had, wilden we graag een algemeen bloedonderzoek doen. Wat is onze vent flink geweest! Hij gaf geen kik en liet gewillig de naald in zijn adertje prikken om bloed af te tappen. Ondertussen weten we ook al het resultaat, hier en daar zijn wat waardes verhoogd, maar dit kan aan zijn hoge leeftijd te wijten zijn. Verder zijn alle belangrijke vitale organen in orde, dus we kunnen met een gerust hart Fredo ter adoptie plaatsen. We zijn er zeker van dat dit oude één-ogige ventje iemand heel gelukkig zal maken, want hij is een knuffel pur sang. Hij heeft zoveel liefde te geven uit dat tengere lijfje, gewoon hartverwarmend! Onze Fredo werd vandaag ook al geënt en gechipt, kortom hij is er helemaal klaar voor om zijn gouden mandje in de wacht te slepen!
Vandaag was weer een drukke dag want Ziva, Puck, Poppy, Leo en Svante werden geënt. Daarentegen mochten Tijltje, Malin en Insao hun balletjes gaan inruilen bij onze dierenarts en tevens moest Blutskatje Fredo mee om een bloedonderzoek te doen. Na het antibiotica spuitje zaterdag ging het alweer stukken beter met hem, hij gaf niet meer over en ook de diarree verdween als sneeuw voor de zon. Maar om zeker te zijn of hij al dan niet nierproblemen had, wilden we graag een algemeen bloedonderzoek doen. Wat is onze vent flink geweest! Hij gaf geen kik en liet gewillig de naald in zijn adertje prikken om bloed af te tappen. Ondertussen weten we ook al het resultaat, hier en daar zijn wat waardes verhoogd, maar dit kan aan zijn hoge leeftijd te wijten zijn. Verder zijn alle belangrijke vitale organen in orde, dus we kunnen met een gerust hart Fredo ter adoptie plaatsen. We zijn er zeker van dat dit oude één-ogige ventje iemand heel gelukkig zal maken, want hij is een knuffel pur sang. Hij heeft zoveel liefde te geven uit dat tengere lijfje, gewoon hartverwarmend! Onze Fredo werd vandaag ook al geënt en gechipt, kortom hij is er helemaal klaar voor om zijn gouden mandje in de wacht te slepen!
Zonet is dit kleine popje onze opvang nog binnengekomen. Het was erg hectisch met telefoontjes vanavond en tussen al die telefoontjes zat er ook een noodoproep. Een dame had onderweg naar de dokter langs de kant van de weg in een plas water een kitten gevonden. Eerst kon ze haar ogen niet goed geloven, zo'n klein ukje in een plas water. Igani -zoals we haar genaamd hebben- was uiteraard helemaal nat, maar ook onderkoeld. Gelukkig werd er direct een kersenpitkussentje opgewarmd en werd ze daar opgelegd. En zonet is Sab haar nog gaan ophalen, want dit kleintje heeft dringend melk nodig. Ik heb haar ondertussen al 2 ml ORS gegeven en straks start ik de melk op. Gelukkig heeft ze een slikreflex, zuigen gaat nog niet van harte, maar dat komt nog wel. Ik heb ook 4 teken van haar afgehaald die al redelijk groot waren en veel bloed gezogen hadden. Ik heb zo'n beetje 't idee dat haar mama een zwerfkat was, met het nestje aan 't slepen gegaan is en Igani op de grond heeft laten vallen toen ze van iets geschrokken is. Momenteel ligt ze lekker bij te komen op een warme Snugglesafe en is ze rustig. Ze weegt amper 128 gram, oogjes zijn nog toe, maar de navelstreng is nergens te bekennen. Als ik een gok moet doen, dan denk ik dat ze rond de 4 dagen oud is. Ik was net uit de pampers, maar dat worden nu weer nachtjes opstaan om Ingani haar flesje te geven. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ik met haar hetzelfde succesverhaal mag schrijven als met Leo. Maar ze heeft natuurlijk niet zo'n goede start gehad door de teken en onderkoeling. Maar ik doe in ieder geval mijn best, duimen jullie mee voor dit kleine popje?
Donderdag 26 juni 2014:
Gisteravond maar weer een ritje naar onze dierenarts ondernomen want er moesten weer een aantal diertjes geënt worden. De nieuwkomers van zondag: kittens Frikke, Fee, Kaj, Teigetje en Figa kregen een enting en ook de nieuw binnengekomen konijntjes: Jommeke, Filiberke, Gobelijn en Prosper mochten ook al gelijk mee om een enting tegen vhs en myxomatose te krijgen. Onze dierenarts krijgt het komende weken erg druk met ons, want er moeten -tal van katjes en konijntjes gecastreerd/gesteriliseerd, gechipt en geënt worden zodat ze naar een nieuwe thuis kunnen verhuizen. Ook hebben we ons hoogzwangere Miauwke meegenomen. Zondag toen ze binnengebracht werd, was de doos waarin ze zat wel erg nat. De geur hiervan was sterk, maar ik heb eerlijk gezegd niet de tijd gehad om even nader te kijken of het om vruchtwater kon gaan. Ze ademde ook sterk, maar het is altijd lastig te zeggen of het om weeën ging of ze gewoon wat last had van stress door de verhuizing en de warmte waardoor ze snel ademde. Ik wilde toch zeker zijn of er geen dode kindjes in haar buikje steken en onze dierenarts zei dat de bevalling normaal gezien niet lang meer zou duren. Het eerste kitten zat bijna in het geboortekanaal, dus we zullen snel weten hoeveel kleintjes onze lieve meid ter wereld zal brengen. Ook voor ons mogen de kleintjes snel gaan komen, want het is en blijft toch altijd een stresserende bedoening. Ik denk dat Miauwke ook opgelucht zal zijn, want haar buikje is echt tonnetjerond en ik voel dat de babies enorm veel plaats innemen wat dan weer op haar organen drukt. Dit is haar laatste nestje ooit, want als haar kittens groot zijn, wordt ze gesteriliseerd.
Gisteravond maar weer een ritje naar onze dierenarts ondernomen want er moesten weer een aantal diertjes geënt worden. De nieuwkomers van zondag: kittens Frikke, Fee, Kaj, Teigetje en Figa kregen een enting en ook de nieuw binnengekomen konijntjes: Jommeke, Filiberke, Gobelijn en Prosper mochten ook al gelijk mee om een enting tegen vhs en myxomatose te krijgen. Onze dierenarts krijgt het komende weken erg druk met ons, want er moeten -tal van katjes en konijntjes gecastreerd/gesteriliseerd, gechipt en geënt worden zodat ze naar een nieuwe thuis kunnen verhuizen. Ook hebben we ons hoogzwangere Miauwke meegenomen. Zondag toen ze binnengebracht werd, was de doos waarin ze zat wel erg nat. De geur hiervan was sterk, maar ik heb eerlijk gezegd niet de tijd gehad om even nader te kijken of het om vruchtwater kon gaan. Ze ademde ook sterk, maar het is altijd lastig te zeggen of het om weeën ging of ze gewoon wat last had van stress door de verhuizing en de warmte waardoor ze snel ademde. Ik wilde toch zeker zijn of er geen dode kindjes in haar buikje steken en onze dierenarts zei dat de bevalling normaal gezien niet lang meer zou duren. Het eerste kitten zat bijna in het geboortekanaal, dus we zullen snel weten hoeveel kleintjes onze lieve meid ter wereld zal brengen. Ook voor ons mogen de kleintjes snel gaan komen, want het is en blijft toch altijd een stresserende bedoening. Ik denk dat Miauwke ook opgelucht zal zijn, want haar buikje is echt tonnetjerond en ik voel dat de babies enorm veel plaats innemen wat dan weer op haar organen drukt. Dit is haar laatste nestje ooit, want als haar kittens groot zijn, wordt ze gesteriliseerd.
Deze ontplofte haarballen kwamen ook onze opvang binnen. Zij zijn het resultaat van een oepsnestje. Ook hier dacht men weer twee konijntjes van hetzelfde geslacht in huis gehaald te hebben, maar niets is minder waar. In februari werden ze verrast met een eerste nest en een maandje later lagen er alweer kleine konijntjes in het hok. Papa konijn mocht een ritje naar de dierenarts ondernemen om zijn balletjes in te ruilen en zo kan hij zonder problemen bij mams en dochtertjes gehuisvest worden. Mams heeft een huzarenwerkje gedaan om zoveel kleintjes groot te brengen en wij hebben alvast vier rammetjes weggehaald daar om nog meerdere nestjes te voorkomen. Deze konijntjes hebben wel regelmatig een borstelbeurt nodig want ze hebben ontzettend veel en lang haar, vooral Gobelijn. Af en toe borstelen, vooral aan de kont om klitten te voorkomen is zeker een must. De konijntjes met de bruine oogjes en oortjes hebben we de namen Jommeke en Filiberke gegeven en de albino'tjes kregen de namen Gobelijn en Prosper. De jongens werden ondertussen al geënt tegen vhs en myxomatose en worden zo snel mogelijk gecastreerd. Wie-o-wie heeft er een eenzaam konijnenmeisje die met één van deze knapperds in het huwelijksbootje wilt treden?
We kregen een telefoontje binnen van iemand die aan het station in Baasrode een kittentje gevonden heeft. Aan de telefoon werd er gezegd dat de oogjes dicht kleefden en het kitten volledig onder de vlooien(poepjes) zit. Dus we hadden ons al voorbereid om een kitten in opvang te krijgen dat medische verzorging nodig had: oogjes zalven, met antibiotica aan de slag. Maar toen Ziva arriveerde, zagen we een gezonde brok die heel lief is en à volonté spint. Dat van de vlooitjes klopt, daarvoor werd ze ondertussen al behandeld zodat die kriebelbeestjes snel verleden tijd zijn. Ziva is een prachtig tijgerkatje, heel guitig en precies van niets bang. We schatten dat ze ongeveer rond 16 april geboren werd. Nog piepjong dus! Nog even een rondje naar de dierenarts om haar medisch volledig in orde te zetten en dan kunnen we op zoek naar een gouden mand voor dit lief kind. Enige kandidaten die dit mooie prinsesje een fantastische thuis kunnen bieden?
Woensdag 25 juni 2014:
De volgende 3 dozen staan alweer klaar om door het koeriersbedrijf van Recyca opgehaald te worden. In december 2013 werden er al eens 6 volle dozen opgehaald en dat bracht een totaal op van: 69,75 euro. Niet zoveel als gehoopt, maar alle beetjes helpen en vooral nu komen alle extra centjes meer dan goed van pas. We willen iedereen bedanken die ervoor heeft gezorgd om ook deze dozen volgeladen te krijgen met afgedankt ict-materiaal en toners/cartridges. Dankjewel!
De volgende 3 dozen staan alweer klaar om door het koeriersbedrijf van Recyca opgehaald te worden. In december 2013 werden er al eens 6 volle dozen opgehaald en dat bracht een totaal op van: 69,75 euro. Niet zoveel als gehoopt, maar alle beetjes helpen en vooral nu komen alle extra centjes meer dan goed van pas. We willen iedereen bedanken die ervoor heeft gezorgd om ook deze dozen volgeladen te krijgen met afgedankt ict-materiaal en toners/cartridges. Dankjewel!
Maandag 23 juni 2014:
Gisteren werden onze opvangkonijntjes Heba en Henna samen geadopteerd. De mama vond dat de kindjes nu de juiste leeftijd hebben om voor een huis/tuindiertje te zorgen en daarom werd er in de tuin een hok met ren in elkaar geknutseld. De mama wilde graag haar kindjes een belangrijke les leren dat er zovele thuisloze diertjes zijn en dat daarom bewust de keuze op konijntjes uit de opvang viel. Het zoontje, die nu 8 jaar is, loopt al van zijn 6 jaar te verkondigen dat hij 'later' dierenredder wilt worden, dus dat zit helemaal snor daar! En ook fijn om te horen dat er al een volgende generatie dierenredders klaar zal staan als wij oud zijn. We kregen ondertussen al een update door dat de meisjes in het begin nog een beetje onwennig waren, maar dat er ondertussen toch al goed gegeten werd en dat het trapje in het hok geen probleem vormt. Heerlijk toch dat ook deze konijntjes een fijne thuis gevonden hebben bij liefdevolle mensen! Lieve Heba en Henna, we zijn zo blij voor jullie lieverds. Dikke knuffel!
Gisteren werden onze opvangkonijntjes Heba en Henna samen geadopteerd. De mama vond dat de kindjes nu de juiste leeftijd hebben om voor een huis/tuindiertje te zorgen en daarom werd er in de tuin een hok met ren in elkaar geknutseld. De mama wilde graag haar kindjes een belangrijke les leren dat er zovele thuisloze diertjes zijn en dat daarom bewust de keuze op konijntjes uit de opvang viel. Het zoontje, die nu 8 jaar is, loopt al van zijn 6 jaar te verkondigen dat hij 'later' dierenredder wilt worden, dus dat zit helemaal snor daar! En ook fijn om te horen dat er al een volgende generatie dierenredders klaar zal staan als wij oud zijn. We kregen ondertussen al een update door dat de meisjes in het begin nog een beetje onwennig waren, maar dat er ondertussen toch al goed gegeten werd en dat het trapje in het hok geen probleem vormt. Heerlijk toch dat ook deze konijntjes een fijne thuis gevonden hebben bij liefdevolle mensen! Lieve Heba en Henna, we zijn zo blij voor jullie lieverds. Dikke knuffel!
Ook onze opvangkonijntjes Ginger, Lola en Lisa waren al een tijdje besproken en werden gisteren opgehaald. Zij zijn mogen gaan wonen bij de lieve mensen die ooit opvangkatje Mango geadopteerd hebben. Helaas is onze Mango op een dag niet meer naar huis gekomen en buren hadden gezien dat ze aangereden was door een auto. Een lange zoektocht mocht niets uithalen en Mango werd niet meer gespot. In de tuin stond nog een grote ren vrij met lekkere verse klavers en daarin mag dit leuke trio gaan wonen. Onze opvangertjes gaan een fantastisch leventje tegemoet. In de ren werd zelfs een speciale burcht voorzien en de konijntjes mogen gewoon konijn zijn. Graven à volonté, binkies maken, schuilen in de burcht, klavers en gras knabbelen,... kortom: een hemels konijnenleventje. Lieve scheetjes, jullie zijn hier lange tijd verbleven en het is toch weer even wennen om jullie lege hok te zien. Doe het goed lieverds!
We kregen via facebook een berichtje binnen van Thérèse, zij zocht dringend opvang voor een hoogzwanger katje. Het katje was in Gent komen aanwaaien in een café en daar kreeg ze gelukkig elke dag lekker eten. Overdag kon ze daar ook binnen en mocht ze zelfs in een doos met kussentje slapen. 's Nachts moest ze helaas buiten slapen omwille van het alarm. Maar omdat haar buikje gestaag groeide en de vrees groot werd dat ze buiten zou bevallen werd onze hulp ingeroepen. Wij hebben haar onmiddellijk naar onze opvang laten komen waar ze nu rustig kan bijkomen, rusten en binnenkort bevallen van haar kroost. We duimen dat alles vlot zal lopen, want Miauwke (zoals de oudere dame van het café haar genoemd heeft - dit omdat ze op de vensterbank zat te miauwen voor eten) is nog een jong kattinnetje. Haar buikje staat echter op ontploffen, de tepeltjes al goed zichtbaar en klaar om melk te geven. Ze vindt het geweldig als we haar buikje masseren en af en toe hoor ik kleine floepgeluidjes, een drukke bedoening daar in haar buikje. Miauwke is verder een heel lief ding, ze wordt graag geaaid en ze vindt aandacht krijgen het leukste wat er bestaat. Duimen jullie mee dat de bevalling goed gaat?
Ook deze 2 kittentjes kwamen onze opvang binnen. Teigetje en Figa werden ongeveer op 17 maart geboren. Zij werden binnengebracht door hele lieve mensen die hun het lot van deze kleintjes en mamapoes aangetrokken hebben. Plots zagen zij in hun tuin mama met kroost, ze hebben de kleintjes trachten tam te maken. En dat is zeker deels gelukt, ze zijn nog een beetje bang en blazen wat, maar daar blijft het gelukkig bij. Mamapoes werd ondertussen steriel gemaakt en mag daar blijven wonen, ze krijgt ook dagelijks haar portie eten. Maar voor de kleintjes zochten ze een oplossing. Net voor de kleintjes naar onze opvang kwamen, hadden ze last van Limping Disease, dat komt vrij frequent voor bij kittens. En deze mensen zijn nog met hen naar de dierenarts gegaan voor medicijntjes en daar zijn we hen erg dankbaar voor! Ondertussen zijn ze helemaal opgeknapt, eten hun buikje rond en gezond en gaan we hen helemaal medisch in orde zetten zodat ze binnenkort naar een leuke thuis kunnen verhuizen. Iemand die één van deze kanjers een thuisje kan aanbieden?
En ook Lindsay van het zwerfkattenproject uit Lebbeke schakelde onze hulp in. Zij is zelf dag en nacht in de weer om zwerfkatten te vangen, naar de dierenarts te brengen voor neutralisatie en weer uit te zetten op de plek waar ze gevangen zijn. En helaas wordt zij ook nog veel te vaak geconfronteerd met kittentjes waarvan de mama niet op tijd gevangen kon worden en dus in het wild een nestje gebaard hebben. En zo ook de mama van deze ukjes. Ze zijn ongeveer op 13 april geboren en nog een beetje schuw. Ze kunnen gelukkig wel makkelijk opgepakt worden, maar ze blazen nog wat. Dus we hebben onze handen vol om hen te socialiseren. Ze zien er verder gelukkig heel goed uit, geen vieze oogjes of neusjes. Want kittentjes die buiten geboren worden, vallen vaak ten prooi aan niesziekte. Maar deze ukjes hebben geluk gehad dat ze ook nog gevoerd werden door mensen die zich het lot van deze katjes hebben aangetrokken. En katten die gevoerd worden zijn minder vatbaar voor ziektes. De rode is een katertje en hebben we de naam Frikke gegeven. Dan is er ook nog een mooie langharige zwarte prinses bij die de naam Fee kreeg en nog een guitig cypers bruin met wit katje maakt dit leuke trio compleet, hij kreeg de naam Kaj. Ook voor deze leukerds zijn we op zoek naar goede thuisjes!
Met zovele katjes in opvang zijn alle donaties die we ontvangen een grote steun. Zo kregen we van Martine, de mama van ons ex-opvangertje Petatje een pakketje van Zooplus toegestuurd. Zoveel lekkers dat we in de doos aantroffen voor de katjes. Allerlei natvoer en ook kittenvoer, waar we op dit moment super content mee zijn. Ook Ivo had nog wat kattenmelk, snoep en speciaal dieetvoer van Hills voor onze opvangers bij. Stephanie, de dierenarts die ook vaak bij onze dierenarts helpt en al menig katje van ons steriel gemaakt heeft, had nog wat kittendroogvoer voor ons bij. De adoptanten van konijntjes Ginger, Lisa en Lola hadden nog wat voer en kattenbakvulling bij van onze Mango. Thérèse die Miauwke in opvang bracht, had voer en zelfgemaakte speeltjes bij. En ook de mensen die Teigetje en Figa in opvang kwamen brengen brachten natvoer, kommetjes, speeltjes en droogvoer mee. Elke donatie helpt ons weer een stukje verder, want het zijn enorm zware tijden op dit moment met zovele dieren in opvang en vooral het kittenvoer vliegt de deur uit. Er staan nog katjes op de wachtlijst, dus zovele hongerige maagjes die gevuld moeten worden...
Zondag 22 juni 2014:
Het zijn drukke tijden ten huize 'De Katten-Brigade'. Vrijdag met 9 katjes naar onze dierenarts gegaan om te enten, de gelukkigen waren: InneMinne met haar kleintjes Miffi, Siri en Tijltje, maar ook Insao, Liva, Malin, Mette en Jolie mochten mee. Alles is goed verlopen, enkel ons zwarte trio vond de prik niet leuk en zij zetten dan ook hun keeltjes gewillig open. Zaterdag ben ik 's morgens nog naar onze dierenarts kunnen gaan met Fredo. Op de planning stond dat hij vrijdag ook geënt zou worden, maar in de namiddag had hij over gegeven en wou hij niet meer eten. Zieke katjes worden niet geënt, dus Fredo kreeg "huisarrest". Maar 's avonds en 's nachts gaf hij ook bloed over. Dus hops, naar onze dierenarts voor een antibiotica prik. Er is een vermoeden dat Fredo nierpatiënt is, want dat gaat vaak gepaard met het bloederige en bruinige overgeven. Een bloedonderzoek moet het vermoeden bevestigen, maar onze vent is ook een oud opaatje. Hij heeft geen tandjes meer en zijn slanke verschijning doet vermoeden dat hij een super senior is. Hij voelt zich gelukkig weer beter na de dierenartsrit en hij heeft weer volop gegeten. Of Fredo nog geadopteerd kan worden of toch gepromoveerd zal worden als 'blijvertje', zal enkel de tijd uitwijzen.
Het zijn drukke tijden ten huize 'De Katten-Brigade'. Vrijdag met 9 katjes naar onze dierenarts gegaan om te enten, de gelukkigen waren: InneMinne met haar kleintjes Miffi, Siri en Tijltje, maar ook Insao, Liva, Malin, Mette en Jolie mochten mee. Alles is goed verlopen, enkel ons zwarte trio vond de prik niet leuk en zij zetten dan ook hun keeltjes gewillig open. Zaterdag ben ik 's morgens nog naar onze dierenarts kunnen gaan met Fredo. Op de planning stond dat hij vrijdag ook geënt zou worden, maar in de namiddag had hij over gegeven en wou hij niet meer eten. Zieke katjes worden niet geënt, dus Fredo kreeg "huisarrest". Maar 's avonds en 's nachts gaf hij ook bloed over. Dus hops, naar onze dierenarts voor een antibiotica prik. Er is een vermoeden dat Fredo nierpatiënt is, want dat gaat vaak gepaard met het bloederige en bruinige overgeven. Een bloedonderzoek moet het vermoeden bevestigen, maar onze vent is ook een oud opaatje. Hij heeft geen tandjes meer en zijn slanke verschijning doet vermoeden dat hij een super senior is. Hij voelt zich gelukkig weer beter na de dierenartsrit en hij heeft weer volop gegeten. Of Fredo nog geadopteerd kan worden of toch gepromoveerd zal worden als 'blijvertje', zal enkel de tijd uitwijzen.
We zijn gisteren tot druk in de nacht bezig geweest met meubels verhuizen en deze kamer (tijdelijk) in te richten om de toevloed aan katjes onderdak te kunnen bieden. Kijk hier om meer fotootjes te zien: http://www.dekattenbrigade.com/onze-opvang.html. Mama InneMinne met kleintjes Miffi, Siri en Tijltje mochten naar die ruimte verhuizen, maar ook kittens Poppy en Puck en Blutskatje Adonis. Het was een waar genot om hen gisteren alles te zien ontdekken en gekke sprongen te maken van geluk. En ook de twee volwassen katjes die daar momenteel residenteren vinden elkaar precies wel heel aardig. De quarantaine-benches werden vandaag alweer ingevuld door 5 kittens en een zwanger katje. Maar daarover morgen meer nieuws. Het is op dit moment echt bijbenen om alles geklaard te krijgen met zovele diertjes in opvang. De vermoeidheid slaat ook gauw toe, want ook de schilderwerken aan de zolderkamer zijn nog niet af en gebeuren tussen "de soep en de patatten". Vandaag gelukkig ook wel een aantal konijntjes geadopteerd en een kittentje gereserveerd.
Dinsdag 17 juni 2014:
Helaas is onze Celio ook retour gekomen van plaatsing. Hij werd teruggebracht met de reden: 'hij bijt en valt aan'. Celio was hier in opvang een super lief ding. Hij werd graag geaaid en in de winterperiode vond hij het geweldig om op de kachel alle warmte op te slorpen en gewoon te genieten. Uiteindelijk wilden ze van Celio een salonpoes maken en ondanks dat hij er zo uitziet, is hij dat niet. Ze namen hem telkens op schoot en hij moest dan blijven zitten. En daardoor ging Celio blazen, zijn verdedigingstechniek en hiermee wilde hij gewoon zeggen: laat mij gerust. Deze mensen konden duidelijk geen kattentaal lezen. Mensen verwachten tegenwoorden om een kat 's morgens te kunnen buiten laten als ze naar hun werk vertrekken en dat diezelfde kat 's avonds na het werk een ganse avond op schoot komt liggen als er tv gekeken wordt. Sommige katten zullen dat graag doen, maar de meeste katten hebben vanaf de middag een siësta achter de rug en willen dan 's avonds actief zijn, zoals het een echte huistijger beaamt. Celio is helaas nu een beschadigd zieltje... Zo zielig om te zien wat deze mensen hem hebben aangedaan... Hij heeft de voorbije dagen geslapen, alsof hij nu weer voor het eerst rustig kan slapen zonder op zijn hoede te zijn... We hopen toch dat er iemand is die deze langharige knuffelbeer een thuisje wilt bieden. En hem laat merken dat niet alle mensen stout zijn en hem gewoon in zijn waarde laat. Hij verdient het om eindelijk een keertje gelukkig te worden en een furrrever thuisje te krijgen!
Helaas is onze Celio ook retour gekomen van plaatsing. Hij werd teruggebracht met de reden: 'hij bijt en valt aan'. Celio was hier in opvang een super lief ding. Hij werd graag geaaid en in de winterperiode vond hij het geweldig om op de kachel alle warmte op te slorpen en gewoon te genieten. Uiteindelijk wilden ze van Celio een salonpoes maken en ondanks dat hij er zo uitziet, is hij dat niet. Ze namen hem telkens op schoot en hij moest dan blijven zitten. En daardoor ging Celio blazen, zijn verdedigingstechniek en hiermee wilde hij gewoon zeggen: laat mij gerust. Deze mensen konden duidelijk geen kattentaal lezen. Mensen verwachten tegenwoorden om een kat 's morgens te kunnen buiten laten als ze naar hun werk vertrekken en dat diezelfde kat 's avonds na het werk een ganse avond op schoot komt liggen als er tv gekeken wordt. Sommige katten zullen dat graag doen, maar de meeste katten hebben vanaf de middag een siësta achter de rug en willen dan 's avonds actief zijn, zoals het een echte huistijger beaamt. Celio is helaas nu een beschadigd zieltje... Zo zielig om te zien wat deze mensen hem hebben aangedaan... Hij heeft de voorbije dagen geslapen, alsof hij nu weer voor het eerst rustig kan slapen zonder op zijn hoede te zijn... We hopen toch dat er iemand is die deze langharige knuffelbeer een thuisje wilt bieden. En hem laat merken dat niet alle mensen stout zijn en hem gewoon in zijn waarde laat. Hij verdient het om eindelijk een keertje gelukkig te worden en een furrrever thuisje te krijgen!
We mochten Blutskatje Fredo in opvang verwelkomen. Ook dit manneke heeft een triest verleden achter de rug. Hij moet ooit een thuis gehad hebben, want hij is vreselijk tam en super lief. En bovendien is zijn oogje chirurgisch verwijderd door zijn voormalige baasje. Plots werd hij opgemerkt in de zwerfkattenkolonie van Ria. Zij voert dagelijks meerdere groepjes zwerfkatten, waaronder de groep waar Fredo terecht gekomen is. In het voorjaar werd hij door Ria naar de dierenarts gebracht en toen werd er met een aantal kattenopvangen contact opgenomen. Helaas wilden zij Fredo niet opvangen... Doordat Ria's eigen katten Fredo niet wilden aanvaarden, zag zij als enige kans om hem terug op de voerlocatie uit te zetten. Echter brak Ria's hart iedere keer weer toen ze hem ging voeren. Dan begon Fredo het uit te schreeuwen, hij wilde mee, hij wilde een eigen thuis, hij wilde bij mensen zijn... Er werd een aanvraag bij ons gedaan en natuurlijk mocht hij komen. Een kat met één oog, slechte tanden en bovendien ook nog mager, hoort niet op straat. En hij vind het heerlijk om hier bij ons te zijn. Constant geeft hij kopjes, wilt hij geaaid worden. Dit ventje heeft zoveel liefde in zijn tengere lijfje. Hij heeft zo'n speciaal kopje en ohja hoor, ik ben holderdebolder verliefd op hem. Dus ik hoop dat onze vriend ook iemands hart weet te veroveren zoals hij bij mij gedaan heeft. Blutskatjes zijn dé max en daar is Fredo het bewijs van!
Zondag was het dé dag waarop zussen Ingeborg en Isabel hun Fredje mochten komen ophalen. Hij werd een aantal weken geleden besproken door hen, maar hij moest nog even groeien alvorens hij geënt en gecastreerd kon worden. Fredje wordt gekoppeld aan cavia Jerommeke die een tijdje geleden zijn konijnenvriendje verloren heeft. Hij treurde enorm, hij werd daarom zelfs binnengehaald, maar nu kan hij weer naar buiten verhuizen in een super geweldige ren mét een nieuw vriendje. We kregen ondertussen al een update binnen dat het super gaat met Fredje en dat hij zijn grashuisje helemaal geweldig vindt. Lieve Fred, wat heerlijk dat jij bij zo'n liefdevolle mensen terecht bent gekomen. Doe het goed ventje, we denken aan je!
Ook onze konijnenjongens Jack en Jones mochten samen verhuizen naar een liefdevol gezinnetje. De kindjes stonden al een 2-tal weken te popelen om de jongens te mogen komen adopteren. Ze hadden hen op voorhand al een keertje bezocht om kennis te maken, maar ook om meer informatie te vergaren over het houden van konijntjes. Want ondanks dat konijnen bij de vleet verkocht worden in dierenwinkels en het lijkt alsof ze niet veel verzorging nodig hebben, is dit maar schijn. Konijntjes zijn complexe diertjes, vooral omdat ze zo'n zwak darmstelsel hebben en een gasaanval vaak op de loer ligt. Jack en Jones mogen in een duplex-hok gaan wonen met rennetje aan. Helemaal geweldig dus! Lieve jongens, doe het goed in jullie nieuwe thuisje, maar we zijn er zeker van dat jullie in de watten gelegd gaan worden. Daaag lieverds!
Ik moet er nog steeds even van slikken, maar ook onze Chaplin is naar een nieuwe thuis verhuisd. Ondanks dat Chaplin vaak het bloed van onder onze nagels gehaald heeft, omdat hij het leuk vond om andere katten te terroriseren en aan te vallen, vond ik hem zo geweldig. Hij wist me elke keer weer te bekoren met zijn aandoenlijke snoet. Maar het is goed dat hij nu een thuis heeft waar hij binnenkort buiten kan vertoeven. Want dat miste hij hier. Hij stond vaak op zijn achterpootjes -gerekt en gesterkt- door het badkamerraampje te loeren. Hij maakte dan ook altijd van die hartbrekende geluidjes waarop ik merkte dat hij gewoon graag naar buiten wou gaan. Om op avontuur te gaan en zijn neus te volgen en overtollige energie kwijt te kunnen. Het was even een stress moment om hem gepakt te krijgen. Want ondanks dat hij al zo ver was om aan onze vingers te ruiken, konden we hem niet aaien of oppakken. Hij heeft hier letterlijk brokken gemaakt, maar uiteindelijk was het Sab gelukt om hem vast te grijpen en in de vervoerskooi te zetten. Zo'n afscheid nemen is nooit prettig, maar wel nodig. En normaal gezien merken de andere opvangkatten niet eens als er een kat verhuisd is. Maar bij Chaplin dus wel... Hij was nog maar net de deur uit of alle katten haalden weer opgelucht adem. Ze kwamen weer tevoorschijn, waren niet meer op hun hoede: kortom het was feest voor de overige opvangkatten. Lieve Chaplin, in mijn hart laat je een grote leegte achter, maar ik weet dat het voor iedereen goed zo is. Ga binnenkort je hartje maar ophalen buiten. Daaag Chappie!
Sab's collega Ivo bracht weer een grote zak Whiskas korrelvoer mee naar het werk voor onze opvangkatjes. Toen Isabel en Ingeborg ex-opvangertje Fredje kwamen ophalen, stonden ze hier niet met lege handen. Ze brachten vele blikjes natvoer mee voor de opvangkatjes en de opvangkonijntjes werden verwend met lekker hooi. En Leen die ons via facebook contacteerde, bracht een meer-dan-geweldige-donatie langs. Allerlei speciaal nier-dieetvoeding, kitten natvoer, krabplanken, een tunnel, pamperdoeken, snoepjes, korrelvoer, bedding voor konijnentoiletjes en zelfs konijnensnoepjes. Ik zit nog steeds met open mond van verbazing naar de foto van de donatie te kijken, wat fantastisch toch! En wat een geluk dat er zoveel lieve mensen in ons leven komen met zoveel lekkers en bruikbaars voor de katjes. Het runnen van een opvang is zwaar, maar dankzij zoveel spul, kunnen we weer eventjes adem halen. Dankjulliewel lieve mensen!
Zaterdag 14 juni 2014:
Mijn hart brak bij het idee om Nani als buitenkatje te plaatsen, maar mijn hart brak ook als ik haar elke keer in de stress zag gaan als er bezoek langskwam. Bij het gaan van de bel of het blaffen van onze honden dook ze gelijk een fleecedekentje onder en dan kwam ze met grote ogen piepen. Ze is vorig jaar buiten geboren en kende enkel een garage als veilige plekje. Terwijl haar zus Kenza een geweldige tijd tegemoet gaat in onze opvang, was dat niet het geval voor Nani. Een tijdje geleden kregen we een aanbod van Ingrid dat ze op haar manège nog wel een plekje vrij had voor een katje. En vandaag zijn we Nani dan gaan wegbrengen. Daar aangekomen vielen al mijn twijfels weg en wist ik dat dit dé ideale plek is voor Nani. Verschillende hooibalen om op te slapen, hoogtes waar ze kan op klimmen en een 10-tal poezenvriendjes. En voor de sceptici: nee, Nani hoeft daar niet van muizen te leven. Ingrid koopt wekelijks 10 kg korrelvoer en natvoer voor de stalkatjes. Momenteel moet onze zwarte prinses nog even in de bench om haar omgeving te leren kennen en binnenkort mag ze de vrijheid hebben. Kan ze weer haar oude leventje oppikken. Tam hoeft ze niet te worden, maar ze heeft wel de keuze. Als ze ooit beslist om geaaid te willen worden, dan zijn daar kriebelhandjes genoeg. Lieve Nani, doe het goed lieverd! Dikke kus!
Mijn hart brak bij het idee om Nani als buitenkatje te plaatsen, maar mijn hart brak ook als ik haar elke keer in de stress zag gaan als er bezoek langskwam. Bij het gaan van de bel of het blaffen van onze honden dook ze gelijk een fleecedekentje onder en dan kwam ze met grote ogen piepen. Ze is vorig jaar buiten geboren en kende enkel een garage als veilige plekje. Terwijl haar zus Kenza een geweldige tijd tegemoet gaat in onze opvang, was dat niet het geval voor Nani. Een tijdje geleden kregen we een aanbod van Ingrid dat ze op haar manège nog wel een plekje vrij had voor een katje. En vandaag zijn we Nani dan gaan wegbrengen. Daar aangekomen vielen al mijn twijfels weg en wist ik dat dit dé ideale plek is voor Nani. Verschillende hooibalen om op te slapen, hoogtes waar ze kan op klimmen en een 10-tal poezenvriendjes. En voor de sceptici: nee, Nani hoeft daar niet van muizen te leven. Ingrid koopt wekelijks 10 kg korrelvoer en natvoer voor de stalkatjes. Momenteel moet onze zwarte prinses nog even in de bench om haar omgeving te leren kennen en binnenkort mag ze de vrijheid hebben. Kan ze weer haar oude leventje oppikken. Tam hoeft ze niet te worden, maar ze heeft wel de keuze. Als ze ooit beslist om geaaid te willen worden, dan zijn daar kriebelhandjes genoeg. Lieve Nani, doe het goed lieverd! Dikke kus!
En dan ook even van de gelegenheid gebruik genomen om vandaag een aantal konijntjes op geslacht te gaan scheiden. We kregen een hulpaanvraag van iemand die 2 ongewenste nestjes heeft en op dit moment voor een 10-tal konijntjes een nieuwe thuis zoekt. Papakonijn is ondertussen gelukkig gecastreerd. Wij zitten op dit moment vol qua opvang van konijntjes en dus hadden we aangeboden om de konijntjes alvast te sexen. Zo kunnen er toch niet meer ongewenste nestjes geboren worden. Afgesproken dat volgend weekend alvast 4 konijntjes naar onze opvang kunnen komen, maar we hebben nog zoveel adopties nodig. Zowel van konijntjes als katten. De hulpaanvragen blijven binnenstromen... en de adopties zijn zo goed als nihil. De ruimte die we normaal hadden voorzien als living/opvangruimte voor fiv-katten wordt even opgeheven. De ruimte willen we graag tegen volgend weekend klaar hebben om katjes op te vangen. Katjes die nu nergens terecht kunnen omdat alle opvangen uit de buurt ook volzet zijn... Maar we hebben nog een boel werk voor de boeg willen we die kamer tegen volgende week klaar hebben... En het is echt van MOETEN. Zoveel dieren die hulp nodig hebben, soms een beetje veel voor maar met z'n tweetjes bol te werken en hierbij ook nog een job te hebben.
Donderdag 12 juni 2014:
Vandaag naast het klussen en poetsen in de opvang, toch ook weer een ritje ondernomen naar onze dierenarts. Deze keer gelukkig met geen zieke klantjes, maar er stonden wat castraties en een sterilisatie op de planning. De vier rammetjes: Fred, Ginger, Jack en Jones moesten ontrammeld worden zodat zij binnenkort naar hun nieuwe thuisjes kunnen vertrekken en ook onze Nani moest gesteriliseerd worden. Vorige keer was het een ware 'struggeling' om haar in de vervoersmand te krijgen en deze keer ging het -gelukkig- bijna vanzelf. Voor Nani hebben we over een paar daagjes een verrassing in petto! Want als buitenkatje zijnde is ze niet gelukkig in opvang, als de bel gaat verstopt ze zich onder een fleecedekentje omdat ze zoveel stress heeft van mensen. En dan moet je je hart laten spreken en kijken wat in dit geval het beste is voor Nani. Zo'n oplossing is niet voor elke kat weggelegd, maar voor Nani dus wel. To be continued!
Vandaag naast het klussen en poetsen in de opvang, toch ook weer een ritje ondernomen naar onze dierenarts. Deze keer gelukkig met geen zieke klantjes, maar er stonden wat castraties en een sterilisatie op de planning. De vier rammetjes: Fred, Ginger, Jack en Jones moesten ontrammeld worden zodat zij binnenkort naar hun nieuwe thuisjes kunnen vertrekken en ook onze Nani moest gesteriliseerd worden. Vorige keer was het een ware 'struggeling' om haar in de vervoersmand te krijgen en deze keer ging het -gelukkig- bijna vanzelf. Voor Nani hebben we over een paar daagjes een verrassing in petto! Want als buitenkatje zijnde is ze niet gelukkig in opvang, als de bel gaat verstopt ze zich onder een fleecedekentje omdat ze zoveel stress heeft van mensen. En dan moet je je hart laten spreken en kijken wat in dit geval het beste is voor Nani. Zo'n oplossing is niet voor elke kat weggelegd, maar voor Nani dus wel. To be continued!
Dinsdag 10 juni 2014:
Momenteel hebben we een paar katjes in de lappenmand. Gisteravond begon ons Liva over te geven, niet één of twee keer, nee zeker acht keer. De Primperan en Stomorgyl kwamen er gelijk weer uit en ik zag haar zienderogen vermageren. Niet goed dus! En ja, ook dat nog, gisteren was een feestdag. Maar ondertussen is dat eigenlijk al een beetje een gewoonte geworden, dat als er iets voorvalt, dit meestal op een zondagavond of feestdag is. Toch maar naar onze dierenarts gebeld en ik kon er gelukkig terecht. Onze dierenarts is gelukkig zo'n lieve man waar je zelfs op een feestdag 's avonds om 20u15 nog terecht kan. Liva heeft een inspuiting Primperan gekregen, antibiotica en onderhuids glucose. 's Nachts heeft ze goed geslapen en vanmorgen was ze weer fit. Ze heeft ondertussen al een ganse voormiddag gespeeld met de broers, oeff! Maar vanmorgen ging Svante een aantal keren aan het overgeven + diarree. Dus vanmiddag maar weer gegaan en hij kreeg hetzelfde toegediend als ons Liva. Er hebben nog een aantal kleintjes overgegeven, maar het bleef gelukkig bij één keer. Er heerst dus een maag-darm infectie onder de kleintjes. Net zoals bij mensen die buikgriep hebben eigenlijk. Hopelijk hebben we 't ergste snel achter de rug, want het is niet prettig om de kleintjes ziek te zien en bovendien heb ik daar enorme stress van... Ineens ook van de gelegenheid gebruik genomen om Principessa mee te nemen. Tijdens de schilderwerken was ons plots opgevallen dat ze overmatig aan het kwijlen ging. In eerste instantie dachten we dat de verfgeur haar adem benam, waar ik me zeer goed kan in vinden. Maar dat kwijlgebeuren kwam met regelmaat terug, ook na het verven. Dan gaat er gelijk een belletje rinkelen van tandproblemen. Het kwijlen werd veroorzaakt door één onderhoektand die in haar bovenlipje prikte. De hoektanden stonden bovendien in een vreemde positie en ze stonden ook los. Daarom werden er drie hoektanden getrokken en nu kan ons meisje weer pijnloos door het leven gaan. Ook kreeg ze een spuit antibiotica. Ze is momenteel nog een beetje aan het bijkomen van de narcose en uit ervaring week ik dat katten die pas geopereerd zijn aan de tandjes echte kanjers zijn en 's avonds alweer aan het eten gaan, ook droogvoer.
Momenteel hebben we een paar katjes in de lappenmand. Gisteravond begon ons Liva over te geven, niet één of twee keer, nee zeker acht keer. De Primperan en Stomorgyl kwamen er gelijk weer uit en ik zag haar zienderogen vermageren. Niet goed dus! En ja, ook dat nog, gisteren was een feestdag. Maar ondertussen is dat eigenlijk al een beetje een gewoonte geworden, dat als er iets voorvalt, dit meestal op een zondagavond of feestdag is. Toch maar naar onze dierenarts gebeld en ik kon er gelukkig terecht. Onze dierenarts is gelukkig zo'n lieve man waar je zelfs op een feestdag 's avonds om 20u15 nog terecht kan. Liva heeft een inspuiting Primperan gekregen, antibiotica en onderhuids glucose. 's Nachts heeft ze goed geslapen en vanmorgen was ze weer fit. Ze heeft ondertussen al een ganse voormiddag gespeeld met de broers, oeff! Maar vanmorgen ging Svante een aantal keren aan het overgeven + diarree. Dus vanmiddag maar weer gegaan en hij kreeg hetzelfde toegediend als ons Liva. Er hebben nog een aantal kleintjes overgegeven, maar het bleef gelukkig bij één keer. Er heerst dus een maag-darm infectie onder de kleintjes. Net zoals bij mensen die buikgriep hebben eigenlijk. Hopelijk hebben we 't ergste snel achter de rug, want het is niet prettig om de kleintjes ziek te zien en bovendien heb ik daar enorme stress van... Ineens ook van de gelegenheid gebruik genomen om Principessa mee te nemen. Tijdens de schilderwerken was ons plots opgevallen dat ze overmatig aan het kwijlen ging. In eerste instantie dachten we dat de verfgeur haar adem benam, waar ik me zeer goed kan in vinden. Maar dat kwijlgebeuren kwam met regelmaat terug, ook na het verven. Dan gaat er gelijk een belletje rinkelen van tandproblemen. Het kwijlen werd veroorzaakt door één onderhoektand die in haar bovenlipje prikte. De hoektanden stonden bovendien in een vreemde positie en ze stonden ook los. Daarom werden er drie hoektanden getrokken en nu kan ons meisje weer pijnloos door het leven gaan. Ook kreeg ze een spuit antibiotica. Ze is momenteel nog een beetje aan het bijkomen van de narcose en uit ervaring week ik dat katten die pas geopereerd zijn aan de tandjes echte kanjers zijn en 's avonds alweer aan het eten gaan, ook droogvoer.
Een dringende oproep voor Chaplin! Helaas blijkt Chaplin op dit moment onze Turkse terreur in huis te zijn. Hij vindt het voornamelijk leuk om andere katten te pesten en pikt er dan -raar genoeg- katjes uit die een verschillend vachtje hebben dan hem. Zwart-witte katten laat hij gelukkig redelijk met rust, maar voor de overige opvangers is het echt niet leuk meer. We willen graag een veilige haven zijn voor onze opvangers en hen rust bieden. Met Chaplin in huis is die rust ver te zoeken. Hij vindt het heerlijk om andere katten de stuipen op het lijf te jagen door hen aan te staren met zijn grote doordringende kijkers. Maar soms hoort er volgens hem ook een gevechtje bij. Met honden en zelfs konijnen kan ie het echter wel goed vinden. En raar maar waar, ook met kittens kan ie het beest uithangen en daar speelt hij volop mee. Soms zien we hem speels achter een kitten rennen en dan springt ie werkelijk waar met zijn 4 poten tegelijk de lucht in en zo springt hij verder, een beetje zoals een springkonijn dus. Naar mensen toe begint zijn gedrag ook te beteren. Echt knuffelen en kroelen zit er nog niet in, maar hij zoekt contact. Wilt gedurig aan de vingers ruiken, speelt hand-pootje-tik en bovendien is ie erg nieuwsgierig. Chaplin loopt ons overal achterna, als hij niet aan zijn Turkse siësta bezig is natuurlijk. Ik denk dat hij in een eigen thuis sneller sociaal naar mensen zal worden als hij niet zo gefixeerd meer is op andere katten. En ohja, voor onze Turkse vent graag ook een tuintje waar hij overdag kan rondrennen om zijn overtollige energie kwijt te kunnen. Persoonlijk vind ik Chaplin echt een heerlijke en geweldige kat, met zijn geweldige snorretje en grote ogen. Maar we zoeken dus met spoed een nieuwe thuis voor hem. Zodat de andere opvangers weer rust krijgen en Chaplin een heerlijk leventje krijgt waar hij niet de aap hoeft uit te hangen. Wie-o-wie helpt ons uit de nood, please?
Maandag 09 juni 2014:
Onze Angel heeft chance gehad, ze is amper een weekje in onze opvang moeten blijven vooraleer er haar alweer een gouden mandje aangeboden werd. Deze keer een blijvend mandje welteverstaan! Bij een hele lieve dame die kennis heeft van Perzen, want ze heeft er al ééntje en 4 katjes waarin Pers verscholen zit. Ons Angeltje gaat daar super in de watten gelegd worden, want van snoetenpoetsen en haartjes borstelen heeft haar nieuwe baasje kaas gegeten. En een heel belangrijk detail: er is een catproof tuin aanwezig, inclusief met tuinhuis volledig ingericht voor de katjes. En ohja, deze dame heeft ervaring met een kat die naast de kattenbak plaste (deze kat is jammer genoeg overleden door ziekte), dus Angel gaat niet stante pede retour komen mocht ze een plasje naast de bak deponeren, wat een grote geruststelling is voor ons. Al moeten we toegeven dat Angel bij ons in opvang heel proper geweest is, geen enkel plasje of kakje naast de bak. Maar we namen dan ook onze voorzorgsmaatregelen en 's nachts zat Angel apart met haar eigen kattenbak. Soms kan het allemaal erg simpel zijn. Een kat plast heus niet naast de bak om een baasje te pesten... Lieve Angel, heerlijk ding, doe het goed in je nieuwe thuisje en geniet van je nieuwe leventje bij je nieuwe familie. Daaag lieverd, nog een hele dikke knuffel!
Onze Angel heeft chance gehad, ze is amper een weekje in onze opvang moeten blijven vooraleer er haar alweer een gouden mandje aangeboden werd. Deze keer een blijvend mandje welteverstaan! Bij een hele lieve dame die kennis heeft van Perzen, want ze heeft er al ééntje en 4 katjes waarin Pers verscholen zit. Ons Angeltje gaat daar super in de watten gelegd worden, want van snoetenpoetsen en haartjes borstelen heeft haar nieuwe baasje kaas gegeten. En een heel belangrijk detail: er is een catproof tuin aanwezig, inclusief met tuinhuis volledig ingericht voor de katjes. En ohja, deze dame heeft ervaring met een kat die naast de kattenbak plaste (deze kat is jammer genoeg overleden door ziekte), dus Angel gaat niet stante pede retour komen mocht ze een plasje naast de bak deponeren, wat een grote geruststelling is voor ons. Al moeten we toegeven dat Angel bij ons in opvang heel proper geweest is, geen enkel plasje of kakje naast de bak. Maar we namen dan ook onze voorzorgsmaatregelen en 's nachts zat Angel apart met haar eigen kattenbak. Soms kan het allemaal erg simpel zijn. Een kat plast heus niet naast de bak om een baasje te pesten... Lieve Angel, heerlijk ding, doe het goed in je nieuwe thuisje en geniet van je nieuwe leventje bij je nieuwe familie. Daaag lieverd, nog een hele dikke knuffel!
Ons Sörentje mochten we gisteren als tweede opvang-verlatertje uitwuiven naar zijn nieuwe thuis. Hij komt bij geen onbekenden terecht. Hilde en haar man hebben namelijk twee jaar geleden (alweer, wat vliegt de tijd toch snel!) Pirjo en Tibor bij ons geadopteerd en Hilde is tevens de suikertante van ons blijvertje Minke. Zij wilden graag hun trio uitbreiden met nog een katertje en onze Sören, nu Odin, is dé gelukkige geworden. We kunnen met het hand op ons hart zeggen dat Sören in geen beter thuisje terecht kon komen. Bij liefdevolle mensen die alles voor hun katjes over hebben, bij drie broertjes waar hij naar hartenlust mee zal kunnen ravotten en spelen. Lieve prittepratteprotteke, het is hier stilletjes zonder jouw vocale kunsten en jouw gespin dat luid door de ruimte klonk. Hopelijk voel je je snel thuis, want je was wel een klein beetje een held op sokken. Daaag lieverd, smak smak op je schattige snuitje.
En jawel hoor, onze Lior heeft het ook gefikst. Vorige week was er al een heel lief gezinnetje naar Tijl en Insao komen kijken, die ook door hen gereserveerd werden en dus over een paar weekjes onze Lior mogen gaan vergezellen. Maar een paar uurtjes later ging de telefoon met de belangrijke mededeling dat onze Lior ook hun harten gestolen had en dat hij ook welkom was. Of dat oké voor ons was? Oké, meer dan oké, we sprongen een gat in de lucht! En toeval, Lior blijkt ook de naam te zijn van de lievelingsvoetbalspeler van het zoontje des huizes. Alsof het zo moest zijn en in de sterren geschreven stond. We zijn zo content dat de laatste van de broertjes ook een thuisje gevonden heeft. En bij zulke lieve mensen dan nog wel. Hun vorige katje is helaas ongelukkig om het leven gekomen en hij laat een leegte na. Een kat die op handen gedragen werd, liefdevol verzorgd werd en bovendien ook nog allerlei kunstjes kende. We hoeven niet te zeggen dat we met een goed gevoel drie katjes door deze mensen laten adopteren. Lieve Lior, nog even geduld en binnenkort komen Tijltje en Insao jou vergezellen en de boel op stelten zetten. Daaag mijn klein kroelkopje, ik mis je op mijn schoot. Dikke kus!
We kregen afgelopen week een lieve mail van een papa die op zoek was naar een nieuw konijntje, liefst uit de opvang. Hun Pluisje was helaas overleden en de kinderen misten het gezelschap van een konijn enorm. De tuin lag er verlaten bij en ze wilden graag zo snel mogelijk weer een konijntje door de tuin zien huppelen. De keuze viel op Conrad en ook onze Huppel werd uitgekozen. Het was even spannend afwachten of de konijntjes elkaar leuk zouden vinden, maar zoals alle koppelingen hier, is deze ook gelukt. Conrad was heel trots met zijn mooie meisje aan zijn zijde en Huppel kon haar geluk niet op met haar stoere bink aan haar zijde. Ook bij deze adoptie hebben we een super goed gevoel. Met de konijntjes wordt er naar de dierenarts gegaan en de dochter had zoveel kennis over konijntjes wat ons veel vertrouwen inboezemt en dat voor zo'n jonge leeftijd. Echt geweldig! Weer twee konijntjes die een mooie toekomst tegemoet gaan en daar doen we het allemaal voor. Lieve Conrad en lieve Huppel, we wensen jullie een fijn en lang huwelijk toe! Dikke kusjes.
Naast de adoptie-afspraakjes die gisteren op de agenda stonden, stonden er ook nog andere afspraken op. Zo kwam er iemand een grote krabpaal doneren waar we erg blij mee zijn. We moeten alleen nog even bedenken waar we hem gaan plaatsen, maar wellicht zal dat op de toekomstige fiv-opvangkamer zijn. Ook Joke kwam langs met een gevulde donatiepot die bij Casa Mia staat. Zoveel lieve mensen die centjes gedoneerd hebben voor onze katjes, echt geweldig! En tevens had Joke ook een verrijkingsspel mee voor onze opvangkatjes. En last but not least, kwam er een gezinnetje langs om kennis te maken met onze Svante. Zoals verwacht heeft onze kleine witte sneeuwprins de hartjes veroverd en binnen een aantal weekjes mag hij kater Chocotoff gaan verwelkomen die nu erg eenzaam is. Een geslaagde zondag!
Zaterdag 07 juni 2014:
Vorige week zondag is Freya hier een aantal fotootjes komen nemen van een aantal opvangertjes. Maar ook van een gedeelte van onze opvang heeft ze een groot aantal foto's geschoten. Zij heeft een super geweldige camera waar de onze -helaas- niet aan kan tippen. Op deze link kunnen de overige foto's bekeken worden: http://www.dekattenbrigade.com/onze-opvang.html. Vooral de mensen die hier al eerder over de vloer geweest zijn, zullen een aardig verschil opmerken. Onze ganse benedenverdieping staat nu in het teken van de opvangdiertjes. We hebben er enkele weken hard aan geklust, maar zowel wij als de katjes zijn erg tevreden met het resultaat. Aan onze bovenverdieping moet nog steeds verder geklust worden, want de toekomstige nieuwe fiv-ruimte is helaas nog niet klaar. De groene ruimte die op sommige foto's te zien is (door het raam naast de zetel), is de quarantaine ruimte.
Vorige week zondag is Freya hier een aantal fotootjes komen nemen van een aantal opvangertjes. Maar ook van een gedeelte van onze opvang heeft ze een groot aantal foto's geschoten. Zij heeft een super geweldige camera waar de onze -helaas- niet aan kan tippen. Op deze link kunnen de overige foto's bekeken worden: http://www.dekattenbrigade.com/onze-opvang.html. Vooral de mensen die hier al eerder over de vloer geweest zijn, zullen een aardig verschil opmerken. Onze ganse benedenverdieping staat nu in het teken van de opvangdiertjes. We hebben er enkele weken hard aan geklust, maar zowel wij als de katjes zijn erg tevreden met het resultaat. Aan onze bovenverdieping moet nog steeds verder geklust worden, want de toekomstige nieuwe fiv-ruimte is helaas nog niet klaar. De groene ruimte die op sommige foto's te zien is (door het raam naast de zetel), is de quarantaine ruimte.
Vrijdag 06 juni 2014:
Vandaag maar weer een ritje ondernomen naar onze dierenarts om de overige opvangkonijntjes te laten enten. En tegelijk mocht ook ons blijvertje Minke mee. Ze is sinds een aantal dagen weer wat ziekjes: snotterig en rochelen en ook wat slomer dan anders. Ze slaapt vaker en ze is momenteel niet zo speels als normaal. Een paar weekjes geleden was ze al mee naar onze dierenarts gegaan, want toen had ze precies hetzelfde. Door haar aangetaste longetjes is haar immuunsysteem ook niet je-van-het. Bij het vorig doktersbezoekje had ze een spuitje Convenia gekregen, wat toch zo'n twee weekjes werkt. Maar deze keer wilde onze dierenarts kijken of een half pilletje Azithromycine werkt, volgende week moet ze het andere helftje krijgen. Aangezien Minke geen makkelijke patiënt is, kreeg onze dierenarts de eer om haar die grote pil toe te dienen. De pillenschieter kwam er aan te pas want Minke klemde haar tanden vreselijk op elkaar. Maar het is toch gelukt en nu maar duimen dat het pilletje snel zijn werk doet zodat ons meisje zich wat beter voelt. En Minke zegt natuurlijk een dikke dankjewel aan haar suikertantes Annie Myten en Hilde Wenselaers voor hun bijdrages, dankzij jullie krijgt Minke de nodige medische verzorging in onze opvang en mag ze voor altijd in onze opvang blijven wonen, want door haar medische conditie is ze niet plaatsbaar.
Vandaag maar weer een ritje ondernomen naar onze dierenarts om de overige opvangkonijntjes te laten enten. En tegelijk mocht ook ons blijvertje Minke mee. Ze is sinds een aantal dagen weer wat ziekjes: snotterig en rochelen en ook wat slomer dan anders. Ze slaapt vaker en ze is momenteel niet zo speels als normaal. Een paar weekjes geleden was ze al mee naar onze dierenarts gegaan, want toen had ze precies hetzelfde. Door haar aangetaste longetjes is haar immuunsysteem ook niet je-van-het. Bij het vorig doktersbezoekje had ze een spuitje Convenia gekregen, wat toch zo'n twee weekjes werkt. Maar deze keer wilde onze dierenarts kijken of een half pilletje Azithromycine werkt, volgende week moet ze het andere helftje krijgen. Aangezien Minke geen makkelijke patiënt is, kreeg onze dierenarts de eer om haar die grote pil toe te dienen. De pillenschieter kwam er aan te pas want Minke klemde haar tanden vreselijk op elkaar. Maar het is toch gelukt en nu maar duimen dat het pilletje snel zijn werk doet zodat ons meisje zich wat beter voelt. En Minke zegt natuurlijk een dikke dankjewel aan haar suikertantes Annie Myten en Hilde Wenselaers voor hun bijdrages, dankzij jullie krijgt Minke de nodige medische verzorging in onze opvang en mag ze voor altijd in onze opvang blijven wonen, want door haar medische conditie is ze niet plaatsbaar.
Donderdag 05 juni 2014:
Wilde mamapoezen zijn slim en kiezen tegenwoordig voor een kippenhok als kraamkamer. Zo ook de mams van deze kleintjes. Het is er lekker warm vertoeven in het stro en er is altijd een bron voor voer, namelijk de restjes van de kipjes. De melders deden een tijdje geleden (bij het ontdekken van het nest) een aanvraag bij de gemeente. De gemeente heeft een sterilisatieproject en werkt samen met een kattenopvang. Dus voor zowel de mamapoes als kittens bleek er een oplossing te zijn. Helaas laten die het nu afweten en zijn er al 4 kostbare weken voorbij gegaan. Vandaar dat deze mensen nu een aanvraag bij ons gedaan hebben. De kleintjes kwamen al uit het kippenhok en dan moet er ingegrepen worden natuurlijk, voor ze te schuw/wild worden en ook een leven als zwerfkat tegemoet gaan. De kleine ukjes eten al een beetje zelfstandig, maar toch heb ik het melkflesje boven moeten halen want we schatten hen op zo'n 5 weekjes oud. Poppy is een geweldig mooi zwart-wit meisje met een hele speciale tekening en Puck is een tijger met wit ventje. Nu moeten ze nog even groeien en aansterken zodat we over een tijdje voor hen op zoek kunnen gaan naar een nieuwe thuis. Er heeft vast toch wel iemand een plekje voor deze cuties?
Wilde mamapoezen zijn slim en kiezen tegenwoordig voor een kippenhok als kraamkamer. Zo ook de mams van deze kleintjes. Het is er lekker warm vertoeven in het stro en er is altijd een bron voor voer, namelijk de restjes van de kipjes. De melders deden een tijdje geleden (bij het ontdekken van het nest) een aanvraag bij de gemeente. De gemeente heeft een sterilisatieproject en werkt samen met een kattenopvang. Dus voor zowel de mamapoes als kittens bleek er een oplossing te zijn. Helaas laten die het nu afweten en zijn er al 4 kostbare weken voorbij gegaan. Vandaar dat deze mensen nu een aanvraag bij ons gedaan hebben. De kleintjes kwamen al uit het kippenhok en dan moet er ingegrepen worden natuurlijk, voor ze te schuw/wild worden en ook een leven als zwerfkat tegemoet gaan. De kleine ukjes eten al een beetje zelfstandig, maar toch heb ik het melkflesje boven moeten halen want we schatten hen op zo'n 5 weekjes oud. Poppy is een geweldig mooi zwart-wit meisje met een hele speciale tekening en Puck is een tijger met wit ventje. Nu moeten ze nog even groeien en aansterken zodat we over een tijdje voor hen op zoek kunnen gaan naar een nieuwe thuis. Er heeft vast toch wel iemand een plekje voor deze cuties?
Het zat er aan te komen en toch blijft het altijd even slikken als het moment daar is. Onze Matejo heeft zijn valiesje genomen en is naar zijn nieuwe thuisje vertrokken. Hij mag ons ex-opvangertje Jesper gaan gezelschap houden die duidelijk nood heeft aan vriendje en nogal wat kittenkwaad uithaalt thuis. Maar ik hoop dat de baasjes erop voorbereid zijn dat er nu twee bengels zijn die kittenkwaad uithalen, haha. Lieve Matejo, wat was jij toch een heerlijk ding! Al van dag één toen je onze opvang binnenkwam wist je ons hart te veroveren. Zo'n klein charmant ventje waar ieders hart spontaan van ging kloppen. Als je aan het kirren of spinnen ging, dan wist ik dat je aandacht, kroeltjes en kusjes wou. Tja, je bent charmeur of je bent het niet. Alleen heb ik nu de bureaustoel voor mezelf, want dat was jouw plekje. Net achter mijn rug en dan moest ik op het puntje van de stoel gaan zitten. Niet zo handig om zo mails te beantwoorden en pc werk te doen. Maar als ik jou daar zo schattig zag liggen, dan kon ik niets anders dan jou daar zo gezellig te laten slapen en nam ik de rugpijn voor lief. Doe het goed lieverd, wees dikke vriendjes met je nieuwe broertje en nog een hele dikke knus van ons! Doegdoeg!
Woensdag 04 juni 2014:
Vandaag kwam de postbode langs met een pakketje van de Heartbreakers actie die op facebook werd gehouden, in samenwerking met Pets.be. We kregen zowaar een volle doos zakjes voer gedoneerd en er zaten ook 4 speeltjes bij. Dikke dankjewel aan alle mensen die de pagina van Heartbreakers geliked hebben en hierbij onze opvangkatjes een zakje voer geschonken hebben! Vandaag hebben we ook 5 zakjes droogvoer van Proplan van Purina gedoneerd gekregen. Maar 'hoe' en 'waarom' kunnen we nog niet verklappen, dat wordt pas ergens in het najaar bekend gemaakt. Ik kan wel al zeggen dat het een hele leuke tv-ervaring was! Onze Matejo moest beide voerdonaties gelijk inspecteren, of is het toch een beetje een ijdel ventje en gaat hij graag op de foto, haha?
Vandaag kwam de postbode langs met een pakketje van de Heartbreakers actie die op facebook werd gehouden, in samenwerking met Pets.be. We kregen zowaar een volle doos zakjes voer gedoneerd en er zaten ook 4 speeltjes bij. Dikke dankjewel aan alle mensen die de pagina van Heartbreakers geliked hebben en hierbij onze opvangkatjes een zakje voer geschonken hebben! Vandaag hebben we ook 5 zakjes droogvoer van Proplan van Purina gedoneerd gekregen. Maar 'hoe' en 'waarom' kunnen we nog niet verklappen, dat wordt pas ergens in het najaar bekend gemaakt. Ik kan wel al zeggen dat het een hele leuke tv-ervaring was! Onze Matejo moest beide voerdonaties gelijk inspecteren, of is het toch een beetje een ijdel ventje en gaat hij graag op de foto, haha?
Dinsdag 03 juni 2014:
Vandaag weer een ritje ondernomen naar onze dierenarts. De katertjes Lior, Sören en Matejo moesten gecastreerd worden en Matejo moest ook aan zijn navelbreukje geopereerd worden. Alles is gelukkig goed verlopen met de heren. Ze waren blij om terug thuis te zijn en renden gelijk richting toilet om een plasje te deponeren en daarna te gaan smullen uit de eetbakjes. Alleen Matejo heeft een beetje last van zijn buikje, wat begrijpelijk is. Ik heb hem zonet wat pijnstilling gegeven zadat hij zich comfortabeler voelt. En of de pijnstilling werkt, hij klimt alweer op de krapbalen alsof er niets aan de hand is. Nani moest mee om geënt te worden, het was even zwoegen om haar in de transportmand te krijgen, maar het is dan toch gelukt. Bij onze dierenarts had ze duidelijk wat last van stress door de autorit, want ze gedroeg zich naar haar normen 'voorbeeldig'. Konijntje Conrad en 3 van de nieuwkomers werden ook geënt. Onze dierenarts had niet voldoende vaccins in huis om alle konijntjes te enten, dus volgende keer moeten er nog 4 konijntjes geënt worden tegen vhs en myxomatose.
Vandaag weer een ritje ondernomen naar onze dierenarts. De katertjes Lior, Sören en Matejo moesten gecastreerd worden en Matejo moest ook aan zijn navelbreukje geopereerd worden. Alles is gelukkig goed verlopen met de heren. Ze waren blij om terug thuis te zijn en renden gelijk richting toilet om een plasje te deponeren en daarna te gaan smullen uit de eetbakjes. Alleen Matejo heeft een beetje last van zijn buikje, wat begrijpelijk is. Ik heb hem zonet wat pijnstilling gegeven zadat hij zich comfortabeler voelt. En of de pijnstilling werkt, hij klimt alweer op de krapbalen alsof er niets aan de hand is. Nani moest mee om geënt te worden, het was even zwoegen om haar in de transportmand te krijgen, maar het is dan toch gelukt. Bij onze dierenarts had ze duidelijk wat last van stress door de autorit, want ze gedroeg zich naar haar normen 'voorbeeldig'. Konijntje Conrad en 3 van de nieuwkomers werden ook geënt. Onze dierenarts had niet voldoende vaccins in huis om alle konijntjes te enten, dus volgende keer moeten er nog 4 konijntjes geënt worden tegen vhs en myxomatose.
Ook het tweede nestje van ons Kartoffeltje is binnengekomen, samen met mams. Mams is een ongelofelijk lief konijn, maar wel nog een beetje bang. Haar lichaam heeft veel te verduren gehad met twee nestjes zo snel achter elkaar. Maar dat is gelukkig voorbij nu, deze meid hoeft nooit nog een nestje groot te brengen. Het is duidelijk te merken dat ze de ruimte die ze nu heeft erg leuk vindt. Ze gaat regelmatig 'kegeltje' zitten. En ook haar zes kleintjes zijn helemaal geweldig. Super nieuwsgierig en omdat ze nog in de groei zijn knabbelen ze er wat op los. Momenteel vliegt het konijneneten en groentjes er door met zovele vegetariërtjes in opvang. Zowel mams als de voedstertjes kunnen per direct geadopteerd worden, want zij zijn ondertussen geënt tegen vhs en myxomatose. Ook zijn ze in het bezit van een medisch paspoortje. De rammetjes moeten binnen een viertal weken nog eens naar onze dierenarts om hun balletjes in te wisselen. Omdat konijntjes sociale diertjes zijn, worden ze niet alleen herplaatst. Ofwel worden er twee konijntjes samen uit onze opvang geadopteerd, ofwel een eigen konijntje gekoppeld aan een opvangertje. Wie heeft er nog een plekje vrij in zijn tuin of huis voor deze schattige konijntjes? Ook zij verdienen het om lieve baasjes te krijgen en verwend te worden met lekkere groentjes en hooi.
Maandag 02 juni 2014:
Helaas is onze mooie Angel teruggekomen van plaatsing. De jongste katjes vonden haar een geweldig 'target' en vielen haar regelmatig -al spelend- aan. Angel slaakte daarbij hoge kreten, wat de jonge katjes natuurlijk extra leuk vonden en haar daarom nog meer begonnen te pesten. Haar ex-baasje merkte stress op bij Angel en vond het verstandiger om haar terug te brengen. Omdat Angel al zoveel ongeluk in haar leven gehad heeft, gaan we nu op zoek naar een thuisje waar ze nooit of te nimmer nog weg hoeft. Zoveel thuisjes, zoveel mensjes waar ze aan moet wennen, dat is niet goed, voor geen enkele kat! Angel is een vrij timide meisje. Je moet haar eigenlijk zelf aanhalen en dan geniet ze wel van alle aandacht en knuffeltjes die ze krijgt. Ze heeft een verleden van wildplassen, da's ook waarom ze de eerste keer naar onze opvang gekomen is. Bij ons in opvang is ze proper en gaat ze netjes op de kattenbak. Maar dit is wel iets waar toekomstig personeel rekening mee moet houden dat Angel graag haar eigen toilet heeft (moesten er andere katten aanwezig zijn) en dat het nieuwe baasje wel extra net hierop moet zijn. Dus vaak verschonen en keutels uitscheppen. Doordat ze een pers is, heeft ze vachtverzorging nodig. Haar lange haartjes gaan nogal snel in de klit, dus vaak borstelen is de boodschap. Gelukkig vindt ze dat allemaal niet erg en laat ze zich gemoedelijk verzorgen. Ook haar oogplooitjes moeten bijna dagelijks gereinigd worden, anders krijgt ze vieze vlekjes en gaan die plooitjes ontsteken. Toen ze hier in de winter in opvang kwam, was haar ganse mondje ontstoken en had ze een aantal rotte en scheve tandjes die we bij onze dierenarts hebben laten operatief weghalen. Daardoor staan er weinig tandjes in haar mondje en steekt haar tongetje regelmatig uit haar mondje, wat haar extra aandoenlijk maakt. Ze heeft een heel klein (misfokt) neusje en ze is ook heel tenger en klein van bouw. Een echt fijn poppemieke dus! Wie wilt Angel een thuisje bieden? Andere katjes is geen probleem, zo lang het rustige soortgenootjes zijn.
Helaas is onze mooie Angel teruggekomen van plaatsing. De jongste katjes vonden haar een geweldig 'target' en vielen haar regelmatig -al spelend- aan. Angel slaakte daarbij hoge kreten, wat de jonge katjes natuurlijk extra leuk vonden en haar daarom nog meer begonnen te pesten. Haar ex-baasje merkte stress op bij Angel en vond het verstandiger om haar terug te brengen. Omdat Angel al zoveel ongeluk in haar leven gehad heeft, gaan we nu op zoek naar een thuisje waar ze nooit of te nimmer nog weg hoeft. Zoveel thuisjes, zoveel mensjes waar ze aan moet wennen, dat is niet goed, voor geen enkele kat! Angel is een vrij timide meisje. Je moet haar eigenlijk zelf aanhalen en dan geniet ze wel van alle aandacht en knuffeltjes die ze krijgt. Ze heeft een verleden van wildplassen, da's ook waarom ze de eerste keer naar onze opvang gekomen is. Bij ons in opvang is ze proper en gaat ze netjes op de kattenbak. Maar dit is wel iets waar toekomstig personeel rekening mee moet houden dat Angel graag haar eigen toilet heeft (moesten er andere katten aanwezig zijn) en dat het nieuwe baasje wel extra net hierop moet zijn. Dus vaak verschonen en keutels uitscheppen. Doordat ze een pers is, heeft ze vachtverzorging nodig. Haar lange haartjes gaan nogal snel in de klit, dus vaak borstelen is de boodschap. Gelukkig vindt ze dat allemaal niet erg en laat ze zich gemoedelijk verzorgen. Ook haar oogplooitjes moeten bijna dagelijks gereinigd worden, anders krijgt ze vieze vlekjes en gaan die plooitjes ontsteken. Toen ze hier in de winter in opvang kwam, was haar ganse mondje ontstoken en had ze een aantal rotte en scheve tandjes die we bij onze dierenarts hebben laten operatief weghalen. Daardoor staan er weinig tandjes in haar mondje en steekt haar tongetje regelmatig uit haar mondje, wat haar extra aandoenlijk maakt. Ze heeft een heel klein (misfokt) neusje en ze is ook heel tenger en klein van bouw. Een echt fijn poppemieke dus! Wie wilt Angel een thuisje bieden? Andere katjes is geen probleem, zo lang het rustige soortgenootjes zijn.
In onze mailbox zat een mailtje van een dame die door haar schoonbroer opgeroepen was. Een voorbijganger had op een pleintje tussen hoog gras 2 kittens gevonden. Hij meldde dit bij Silvia haar schoonbroer en zij is dan de kittens gaan ophalen. Bij nader onderzoek bleek dat deze poppetjes daar al 2 dagen zaten, moederziel alleen en amper een week of 6 oud. Toevallig is daar een school aan dat pleintje, wellicht toch gedumpt? De kleintjes zijn wel een beetje overstuur waardoor ze blazen, maar uithalen en bijten zit er niet in. Kittens van een wilde moederpoes gaan ook niet netjes op dat pleintje blijven zitten. Ondertussen zijn de meisjes al goed bijgedraaid en vinden ze aaitjes wel leuk. Ze zaten ook bezaaid met vervelende kriebelbeestjes, beter genaamd: vlooitjes. Daarvoor hebben ze een pipetje gekregen zodat ze zich weer op en top voelen. Ze eten hun buikjes goed rond en da's maar goed ook. Want ze hebben ondergewicht en moeten dus hun schade inhalen. 't Zijn prachtige tijgermeisjes die we de namen Mette en Jolie gegeven hebben. En zoals de foto's al doen vermoeden, is het inderdaad een identieke tweeling. Binnenkort gaan we voor hen op zoek naar een thuisje waar ze wel gewenst en welkom zijn. Dat moet toch lukken met die guitige snoetjes, niet waar?
In de loop van vorige week was Frank van Sos Tabiti na zijn werk vlug een donatie natvoer komen langsbrengen. Een hele mooie partij waar onze opvangkatjes weer van kunnen smullen. Ook Lucie van Vetas en Brigitte hadden vorige week maandag dekentjes en ict-materiaal meegegeven met Sab toen ze Svante was gaan ophalen. Maar gisteren stonden de dames hier weer voor de deur met lekkers voor de katjes, medicijntjes, kattenbakvulling, melk en nog wat ict-materiaal. Brigitte nam ook even de taak van 'Svante-voeren' over en ik denk dat ze er stiekem wel erg van genoten heeft. Dankjewel lieve mensen! Gisteren was een hele drukke dag want er stond een bezoekje op de agenda voor de konijntjes. Een lief gezinnetje was holderdebolder verliefd geworden op Jack en Jones, dus zij werden saampjes gereserveerd. Na de castratie(s) mogen ze verhuizen. En dan kwam er ook een lief koppel kijken naar onze kittentjes. Zij hebben hier Insao en Tijltje uitgekozen en zij mogen over een paar weekjes naar daar verhuizen. Maar niet veel later kwam er ook een telefoontje dat ze Lior niet uit hun gedachten konden zetten, dus ook onze Lior mag naar daar gaan wonen. Als dat geen goed nieuws is! En als laatste kwamen Petra en Wim langs (die onze Blutskatjes Kalle (nu Casper) en Tove geadopteerd hebben. Zij kwamen op visite en namen gelijk 3 catnipkussentjes mee naar huis. Een vermoeiende dag, maar tegelijk ook zo leuk dat zovele mensen ons steunen en er binnenkort enkele diertjes een gouden thuis hebben.
Vrijdag 30 mei 2014:
Onze Adonis die hier bijna twee weken geleden met een verlamde voorpoot binnenkwam, doet het goed. De dierenarts waar hij werd binnengebracht schreef zes weken benchrust voor en voorspelde dat er weinig kans op herstel zou zijn. Ik merkte echter begin deze week dat zijn schuurplekje aan zijn teentje ondertussen volledig genezen is, wat goed nieuws is. Maar gisteren zag ik dat hij ook zijn pootje meer en meer begint te gebruiken. Hij kan er zelfs al op steunen, wel nog heel voorzichtig, maar ik heb zo'n voorgevoel dat het helemaal in orde zal komen. Er is dus een klein wondertje gebeurd en onze vent kan binnenkort wellicht weer op vier poten rondlopen in plaats van drie. Hij moet nog even in de bench blijven zodat hij zijn pootje niet gelijk gaat overbelasten en we weer van nul kunnen beginnen. Maar hij laat het niet aan zijn hart komen en vindt dat rusten wel heel erg leuk en ligt er vaak relaxt bij, languit of op zijn zij. Vooral als hij op tijd en stond bediend wordt met allerlei lekkers, zoals het een echte patiënt betaamt.
Onze Adonis die hier bijna twee weken geleden met een verlamde voorpoot binnenkwam, doet het goed. De dierenarts waar hij werd binnengebracht schreef zes weken benchrust voor en voorspelde dat er weinig kans op herstel zou zijn. Ik merkte echter begin deze week dat zijn schuurplekje aan zijn teentje ondertussen volledig genezen is, wat goed nieuws is. Maar gisteren zag ik dat hij ook zijn pootje meer en meer begint te gebruiken. Hij kan er zelfs al op steunen, wel nog heel voorzichtig, maar ik heb zo'n voorgevoel dat het helemaal in orde zal komen. Er is dus een klein wondertje gebeurd en onze vent kan binnenkort wellicht weer op vier poten rondlopen in plaats van drie. Hij moet nog even in de bench blijven zodat hij zijn pootje niet gelijk gaat overbelasten en we weer van nul kunnen beginnen. Maar hij laat het niet aan zijn hart komen en vindt dat rusten wel heel erg leuk en ligt er vaak relaxt bij, languit of op zijn zij. Vooral als hij op tijd en stond bediend wordt met allerlei lekkers, zoals het een echte patiënt betaamt.
Dinsdag 27 mei 2014:
Gisteravond kregen we nog telefoon van Lucie die vrijwilligster is bij Vetas en instaat voor het zwerfkattenproject in onze buurt. Ze had een kittentje van ongeveer 3,5 week oud binnengekregen en had helaas geen melk bij de hand. Of wij uit wilden helpen? Nou ja, 't is dan wel geen Blutskittentje, maar ik denk dat we nog wel regelmatig 'uitzonderingen' zullen maken. 't Is gewoon ook zo erg allemaal en ook de gewone meldingen blijven ons om de oren vliegen... We helpen gewoon waar we kunnen! Dus is Sab 's avonds dit kleine sneeuwwitte ventje gaan ophalen. Eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal als met mijn flessertje Leo: Svante werd in een kippenhok geboren. Mamapoes stond bij Lucie ondertussen al ingeschreven om binnenkort steriel te laten maken, maar helaas zijn de melders iets te vaak aan de kittens geweest waardoor mama aan het slepen gegaan is. Twee kleintjes heeft ze verlegd en Svante bleef alleen achter. Hij is best groot voor zijn leeftijd, maar aan de stand van zijn oortjes en ieniemienie tandjes te zien is hij toch echt maar 3,5 weekjes oud. Flessen gaat nog niet van harte, de melk vond hij vies. Dus ben ik overgestapt op Convalescence support met een 1 ml spuitje en dat gaat gelukkig iets beter. 't Is in ieder geval een prachtig kereltje en daarstraks hebben we liggen kroelen waarbij hij op zijn rugje ging rollebollen. Nu maar duimen dat ook hij mag uitgroeien tot een grote witte parel. Ik doe mijn best in ieder geval!
Gisteravond kregen we nog telefoon van Lucie die vrijwilligster is bij Vetas en instaat voor het zwerfkattenproject in onze buurt. Ze had een kittentje van ongeveer 3,5 week oud binnengekregen en had helaas geen melk bij de hand. Of wij uit wilden helpen? Nou ja, 't is dan wel geen Blutskittentje, maar ik denk dat we nog wel regelmatig 'uitzonderingen' zullen maken. 't Is gewoon ook zo erg allemaal en ook de gewone meldingen blijven ons om de oren vliegen... We helpen gewoon waar we kunnen! Dus is Sab 's avonds dit kleine sneeuwwitte ventje gaan ophalen. Eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal als met mijn flessertje Leo: Svante werd in een kippenhok geboren. Mamapoes stond bij Lucie ondertussen al ingeschreven om binnenkort steriel te laten maken, maar helaas zijn de melders iets te vaak aan de kittens geweest waardoor mama aan het slepen gegaan is. Twee kleintjes heeft ze verlegd en Svante bleef alleen achter. Hij is best groot voor zijn leeftijd, maar aan de stand van zijn oortjes en ieniemienie tandjes te zien is hij toch echt maar 3,5 weekjes oud. Flessen gaat nog niet van harte, de melk vond hij vies. Dus ben ik overgestapt op Convalescence support met een 1 ml spuitje en dat gaat gelukkig iets beter. 't Is in ieder geval een prachtig kereltje en daarstraks hebben we liggen kroelen waarbij hij op zijn rugje ging rollebollen. Nu maar duimen dat ook hij mag uitgroeien tot een grote witte parel. Ik doe mijn best in ieder geval!
Vandaag weer een ritje ondernomen naar onze dierenarts, deze keer gelukkig niet met een spoedgevalletje of dergelijke. Mama Kenza werd vorige week al geënt en vandaag mocht ze dus ter sterilisatie gaan. Straks halen we haar weer op zodat ze een paar daagjes kan herstellen en dan mag ze kennismaken met de grote groep. Ik ben er zeker van dat ze het heerlijk zal vinden. Mensen zijn nog niet echt haar 'dada', maar andere poesjes vindt ze geweldig. De olijke broertjes mochten vandaag ook mee om geënt te worden. De jongens zijn heel flink geweest en gaven geen kik tijdens de prik. Er werd ook gekeken of de balletjes voldoende ingedaald zijn en volgende week kunnen ze gecastreerd worden. Matejo wordt dan gelijk aan zijn navelbreukje geholpen zodat ie binnenkort ons ex-opvangertje Jesper kan gaan gezelschap houden. Ook Sören blijkt een speciaal gevalletje te zijn en heeft een 'Wolfsklauwtje'. Oorspronkelijk had ie er twee, maar één nageltje is er een tijdje geleden afgevallen. Ook hij mag binnenkort bij twee van onze ex-opvangertjes gaan wonen, heerlijk!
Maandag 26 mei 2014:
Gisteren hebben we -per uitzondering- ons Jana'ke naar haar nieuwe thuis gebracht omdat we in de buurt moesten zijn. Zij is mama Misti en zusje Jara mogen gaan vergezellen. En wat een leuk weerzien was het met mams: Misti herkende haar gelijk, maakte haar befaamde 'prrrt-geluidje' en ze ging Jana gelijk wassen. En Jana was nog door het dollere heen, wat was ze blij om haar mams terug te zien. Ze probeerde ook weer gelijk om aan Misti's tepel te hangen, maar daar was Misti het niet mee eens. De zus was een klein beetje jaloers met die "nieuwe" indringer en ging zich heel stoer gedragen. Lieve Jana, we hebben even woelige waters met jou doorzwommen. Want na je enting ben je ziek, erg ziek geworden. Je had diarree, gaf over en de teller op de weegschaal tikte 450 gram aan op je dieptepunt. Er zijn heel wat medicijntjes en dwangvoer jouw tengere lijfje gepasseerd, maar gelukkig knapte je na een tijdje op en ging je gewicht ook omhoog. Het is stil zonder jou in huis kleine-piepe-muis. Ook Toddeke loopt een beetje verloren zonder jou, want wat vond ze het heerlijk om jou te poetsen en met jou te spelen. Maar we zijn zo blij dat je in een liefdevol gezinnetje terecht gekomen bent. Daaag lieverd!
Gisteren hebben we -per uitzondering- ons Jana'ke naar haar nieuwe thuis gebracht omdat we in de buurt moesten zijn. Zij is mama Misti en zusje Jara mogen gaan vergezellen. En wat een leuk weerzien was het met mams: Misti herkende haar gelijk, maakte haar befaamde 'prrrt-geluidje' en ze ging Jana gelijk wassen. En Jana was nog door het dollere heen, wat was ze blij om haar mams terug te zien. Ze probeerde ook weer gelijk om aan Misti's tepel te hangen, maar daar was Misti het niet mee eens. De zus was een klein beetje jaloers met die "nieuwe" indringer en ging zich heel stoer gedragen. Lieve Jana, we hebben even woelige waters met jou doorzwommen. Want na je enting ben je ziek, erg ziek geworden. Je had diarree, gaf over en de teller op de weegschaal tikte 450 gram aan op je dieptepunt. Er zijn heel wat medicijntjes en dwangvoer jouw tengere lijfje gepasseerd, maar gelukkig knapte je na een tijdje op en ging je gewicht ook omhoog. Het is stil zonder jou in huis kleine-piepe-muis. Ook Toddeke loopt een beetje verloren zonder jou, want wat vond ze het heerlijk om jou te poetsen en met jou te spelen. Maar we zijn zo blij dat je in een liefdevol gezinnetje terecht gekomen bent. Daaag lieverd!
En gisteren was ook een moment waar we heel erg naar uitgekeken hebben. Petra en Wim hadden ons namelijk uitgenodigd om op bezoek te komen. Zij hebben begin januari 2 Blutskatjes bij ons geadopteerd die me nauw aan het hart liggen: namelijk onze Tove en Kalle (nu Casper). Zij hebben beide een zware vorm van Ataxie en ik heb lang getwijfeld of Casper al dan niet bij ons moest blijven wonen. Hij kon namelijk niet zelfstandig stappen of eten/drinken toen hij pas onze opvang binnenkwam. Met veel zorg en toewijding is daar gelukkig verandering in gekomen en toen Petra vroeg of ze naar hem mocht komen kijken, heb ik met een klein hartje toegestemd. Het klikte hier gelijk en niet alleen met hem, ook Tove mocht mee. Het was schitterend om hen gisteren terug te zien. En jeetje, ze zijn zo gegroeid, maar ze worden dan ook serieus in de watten gelegd. Casper krijgt eten op de schoot en gisteren had ik de eer om hem 2x eten en drinken te geven: heerlijk! Petra en Wim, dankjewel voor de uitnodiging en de leuke ontvangst. We hebben ervan genoten om met onze ex-opvangertjes te knuffelen en de rest van jullie dierentuin te leren kennen.
Afgelopen weken hebben we weer een aantal donaties in ontvangst mogen nemen. Tina die een vangkooi (InneMinne & kids) was komen lenen, bracht ook 2 doosjes versheidszakjes mee voor de katjes. Wendy die vorige week zondag op bezoek kwam, bracht 2 krabplankjes mee die ondertussen al in de quarantaine-benches omhoog hangen. Sab haar collega Ivo had 2 zakjes droogvoer mee voor de opvangers. Gisteren kregen we tevens een mega donatie van iemand die anoniem wenst te blijven. Maar deze donatie maakt ons super blij, vooral met het oog op de Blutskatjes. We kregen namelijk ontsmettingsmiddel, onderleggers, verbandjes, schaartjes om verbandjes door te knippen, allerlei potjes om bv. staaltjes pipi of kaka in te verzamelen om netjes bij onze dierenarts af te leveren, schoenovertrekjes, handschoentjes,... En vandaag werd er een pakketje via de post geleverd. Christel stuurde ons namelijk een aantal medicijntjes op die van haar overleden katje zijn. Dikke dankjewel lieve mensen, elke donatie wordt ontzettend geapprecieerd.
Zondag 25 mei 2014:
Op een zonnige zondagmorgen zorgt dit leuke filmpje van deze bengeltjes voor een lach op ons gezicht. Ze zijn op dinsdag naar de nieuwe kittenspeelren verhuisd en ze hebben dolle pret. Maar na een druk speelkwartier gaan de jongens toch samen dutten op het huisje. Dan liggen ze diep in dromenland verzonken. Ook de hengel weten ze al helemaal te bespelen, waardoor we dus regelmatig "verplicht" -haha- worden om de hengel van her naar der te zwieren. Dinsdag worden ze alweer 8 weekjes oud en wordt het dus tijd om een ritje naar onze dierenarts te ondernemen, want dan staat er een prikje op hen te wachten. Onze Matejo en Sören werden ondertussen al definitief gereserveerd en verhuizen binnenkort naar een gouden mandje. Enkel onze Lior zoekt nog personeel die zijn hengel willen laten zwieren zodat hij achter dat speeltje aan kan gaan. Lior en Sören lijken haast kopietjes van elkaar, enkel heeft onze Lior volledig zwarte voetjes achteraan. Ze zijn alle drie echte knuffelpopjes en charmeurtjes eerste klasse.
Op een zonnige zondagmorgen zorgt dit leuke filmpje van deze bengeltjes voor een lach op ons gezicht. Ze zijn op dinsdag naar de nieuwe kittenspeelren verhuisd en ze hebben dolle pret. Maar na een druk speelkwartier gaan de jongens toch samen dutten op het huisje. Dan liggen ze diep in dromenland verzonken. Ook de hengel weten ze al helemaal te bespelen, waardoor we dus regelmatig "verplicht" -haha- worden om de hengel van her naar der te zwieren. Dinsdag worden ze alweer 8 weekjes oud en wordt het dus tijd om een ritje naar onze dierenarts te ondernemen, want dan staat er een prikje op hen te wachten. Onze Matejo en Sören werden ondertussen al definitief gereserveerd en verhuizen binnenkort naar een gouden mandje. Enkel onze Lior zoekt nog personeel die zijn hengel willen laten zwieren zodat hij achter dat speeltje aan kan gaan. Lior en Sören lijken haast kopietjes van elkaar, enkel heeft onze Lior volledig zwarte voetjes achteraan. Ze zijn alle drie echte knuffelpopjes en charmeurtjes eerste klasse.
Zaterdag 24 mei 2014:
Elk keer er iemand vraagt: hoe gaat het met Leo? en ik antwoord: goed (omdat het op dat moment ook zo is) dan lijkt het bejinxed en gaat het van goed, naar niet goed. Vannacht om 4u merkte ik dat hij niet plaste, terwijl hij toch anders elke keer een fontein produceert tijdens het stimuleren. Nou ja, dat kan gebeuren natuurlijk, maar toen hij om 7u nog steeds niet plaste en om 9u enkel 5 druppeltjes pipi deed, maakte ik me toch wel zorgen. Dus hops auto in en richting onze dierenarts. Onze dierenarts vond niet dat er veel vocht in zijn blaas zat en maakte zich daarover niet zo'n zorgen. Maar hij constateerde wel wat ik zelf ook al gevoeld had: een volle darm. Dan voelt de darm heel kartelig aan, een beetje zoals bij konijntjes die een gasaanval hebben. Leo gaat van in het begin heel moeilijk af. Er kunnen soms 2 tot 3 dagen tussen zitten vooraleer hij kaka doet. Donderdag nog aan de diarree en vandaag een obstipatie, zo snel gaat dat bij die kleine wezentjes. Onze dierenarts heeft via zijn anus een glijmiddeltje ingespoten en zowaar tijdens de rit naar huis deed hij een kleine keutel. Ik heb hem dan in de opvang laten loslopen tussen de andere katjes, zodat zijn darmpjes goed in beweging bleven en toen zag ik een 'teutje' aan zijn poepje. Hij wilde dus kaka doen, maar het lukte niet. Ondanks stimuleren en persbewegingen van zijn kant, lukte het nog altijd niet. Bij gebrek aan olie, lauw water ingespoten via zijn anus om de obstructie zachter te maken. En ook de befaamde thermometer is er aan te pas gekomen, maar Leo is ondertussen van zijn obstructie verlost. Hij ligt nu uitgeput te slapen van al die inspanningen. Leo houdt me in ieder geval wel bezig!
Elk keer er iemand vraagt: hoe gaat het met Leo? en ik antwoord: goed (omdat het op dat moment ook zo is) dan lijkt het bejinxed en gaat het van goed, naar niet goed. Vannacht om 4u merkte ik dat hij niet plaste, terwijl hij toch anders elke keer een fontein produceert tijdens het stimuleren. Nou ja, dat kan gebeuren natuurlijk, maar toen hij om 7u nog steeds niet plaste en om 9u enkel 5 druppeltjes pipi deed, maakte ik me toch wel zorgen. Dus hops auto in en richting onze dierenarts. Onze dierenarts vond niet dat er veel vocht in zijn blaas zat en maakte zich daarover niet zo'n zorgen. Maar hij constateerde wel wat ik zelf ook al gevoeld had: een volle darm. Dan voelt de darm heel kartelig aan, een beetje zoals bij konijntjes die een gasaanval hebben. Leo gaat van in het begin heel moeilijk af. Er kunnen soms 2 tot 3 dagen tussen zitten vooraleer hij kaka doet. Donderdag nog aan de diarree en vandaag een obstipatie, zo snel gaat dat bij die kleine wezentjes. Onze dierenarts heeft via zijn anus een glijmiddeltje ingespoten en zowaar tijdens de rit naar huis deed hij een kleine keutel. Ik heb hem dan in de opvang laten loslopen tussen de andere katjes, zodat zijn darmpjes goed in beweging bleven en toen zag ik een 'teutje' aan zijn poepje. Hij wilde dus kaka doen, maar het lukte niet. Ondanks stimuleren en persbewegingen van zijn kant, lukte het nog altijd niet. Bij gebrek aan olie, lauw water ingespoten via zijn anus om de obstructie zachter te maken. En ook de befaamde thermometer is er aan te pas gekomen, maar Leo is ondertussen van zijn obstructie verlost. Hij ligt nu uitgeput te slapen van al die inspanningen. Leo houdt me in ieder geval wel bezig!
Dit Blutskatje werd een tijdje geleden met spoed naar een dierenarts gebracht. Zij werd gevonden nadat ze van een hoogte gevallen is en daarbij dagenlang vast zat in een soort van gat waar ze niet meer uitgeraakte. Haar conditie was slecht, maar dat bleek niet alles te zijn. Ze had ook herpes opgelopen waardoor haar ene oogje operatief verwijderd moest worden. Haar andere oogje is een beetje wazig door de ziekte, maar ze heeft haar helse avontuur overleeft en da's het voornaamste. Ze is zelfs een heuse schootkat en is graag in het bijzijn van mensen. Wij willen haar graag een kansje geven in onze opvang en naderhand op zoek gaan naar een geschikte thuis voor haar. Wat wel moet lukken denk ik, aangezien ze niet alleen een schoonheid is, maar ook nog eens super lief. Wij willen nu een catnip-actie starten om centjes bij elkaar te sprokkelen om haar vervoer te bekostigen, want ze zal immers het vliegtuig moeten nemen om tot bij ons te geraken. Wij vragen nooit zomaar geld, maar we willen wel graag onze catnipkussentjes verkopen als steun voor Avi. Elk kussentje werd met liefde (hand)gemaakt door onze vriendin Heidi, er hangt zelfs een super cute etiketje aan. De kussentjes zijn heel populair bij katjes en ze kunnen er uren zoet mee zijn. De bijdrage voor een kussentje is 5 euro, inclusief verzendkosten. Of ze kunnen op afspraak ook opgehaald worden in onze opvang (waar dan ook een knuffelbezoekje aan vast hangt natuurlijk). Bestellingen kunnen doorgemaild worden naar: [email protected] en vermeld dan ook eventjes het adres naar waar ze verstuurd moeten worden. Centjes overmaken kan op volgend rekeningnummer: BE36 0015 0867 8281 en Bic: GEBABEBB. Zowel wij als Avi zijn je ontzettend dankbaar, maar ook je eigen katje zal door het dolle heen zijn met het speeltje. Dankjewel alvast!
Vrijdag 23 mei 2014:
Voor de mensen die benieuwd zijn naar onze Leo, hierbij een filmpje. Hij doet het goed, nadat hij maandag een hypo had door kitten fading syndroom. Dat glucose een redmiddel is, is hier weeral het bewijs van. Hij is echter wel aan de diarree gegaan en gisteren merkte ik witte stukjes ertussen, wat kan wijzen op melkintolerantie. Dus zijn we gisteren overgeschakeld op Convalescence support. Helaas kan dat niet in een flesje geserveerd worden omdat dit vreselijk klontert en de speen dan verstopt raakt. Dus gaan we met een 1 ml spuitje aan de slag, wel meer werk voor mij, maar zo lang Leo maar zijn portie binnen heeft. Hij begint nu ook echt op verkenning te gaan en af en toe gaat hij zelfs al op zijn kleine kattenbakje. Al moet ik hem na de voeding toch altijd nog stimuleren en dan produceert hij een heuse waterstraal. Ik heb ook het idee dat hij blind is of niet goed ziet. Want hij komt enkel naar me toegelopen als hij mijn stem hoort of via mijn geur. Zijn pupillen staan ook altijd vreselijk groot. Ik heb hem hiervoor al een keertje meegenomen naar onze dierenarts, maar die kon toen niet direct iets vaststellen. Zijn probleem met zijn pootjes lijkt gebeterd te zijn, af en toe schuift hij nog een keertje uit met zijn achterpootjes, maar gelukkig niet meer zo erg als vroeger. Maar ik ben zo trots op mijn kleine knulleke, amper 5 daagjes oud toen hij in opvang kwam en morgen wordt hij alweer 4 weekjes oud.
Voor de mensen die benieuwd zijn naar onze Leo, hierbij een filmpje. Hij doet het goed, nadat hij maandag een hypo had door kitten fading syndroom. Dat glucose een redmiddel is, is hier weeral het bewijs van. Hij is echter wel aan de diarree gegaan en gisteren merkte ik witte stukjes ertussen, wat kan wijzen op melkintolerantie. Dus zijn we gisteren overgeschakeld op Convalescence support. Helaas kan dat niet in een flesje geserveerd worden omdat dit vreselijk klontert en de speen dan verstopt raakt. Dus gaan we met een 1 ml spuitje aan de slag, wel meer werk voor mij, maar zo lang Leo maar zijn portie binnen heeft. Hij begint nu ook echt op verkenning te gaan en af en toe gaat hij zelfs al op zijn kleine kattenbakje. Al moet ik hem na de voeding toch altijd nog stimuleren en dan produceert hij een heuse waterstraal. Ik heb ook het idee dat hij blind is of niet goed ziet. Want hij komt enkel naar me toegelopen als hij mijn stem hoort of via mijn geur. Zijn pupillen staan ook altijd vreselijk groot. Ik heb hem hiervoor al een keertje meegenomen naar onze dierenarts, maar die kon toen niet direct iets vaststellen. Zijn probleem met zijn pootjes lijkt gebeterd te zijn, af en toe schuift hij nog een keertje uit met zijn achterpootjes, maar gelukkig niet meer zo erg als vroeger. Maar ik ben zo trots op mijn kleine knulleke, amper 5 daagjes oud toen hij in opvang kwam en morgen wordt hij alweer 4 weekjes oud.
Woensdag 21 mei 2014:
Vandaag was weer een druk dagje! Terwijl Sab samen met Rudy verder kluste aan de zolder, heb ik de verzorging van de diertjes op mij genomen, alsook het poetsen van de opvang. Naast onze opvangdieren, hebben wij zelf ook nog een aantal diertjes, waaronder een aantal 'Blutsdiertjes'. Ook daar zijn we dagelijks erg druk mee, want ook zij hebben medicijntjes etc nodig. Vandaag stond er ook een afspraak op de agenda bij onze dierenarts, met een auto vol reismandjes ging ik op pad. Kittentje Jana moest weggebracht worden ter sterilisatie, zodat zij zondag zusje Jara en mams Misti kan gaan vergezellen. Konijntje Conrad mocht zijn balletjes gaan inwisselen en de 6 babykonijntjes -die ondertussen 8 weken oud zijn- werden geënt tegen vhs en myxomatose. Ook Kenza werd geënt, net zoals Adonis, maar die kreeg er nog een chip bovenop. Ook werd zijn verlamde voorpootje nagekeken, maar helaas werkte Adonis niet erg mee. Hij bedankte onze dierenarts zelfs met een geurend 'stresshoopje' op de behandeltafel. Het blijft dus gewoon afwachten of zijn pootje nog zal herstellen, maar naar wat ik hoor is dit meestal een dikke 'no-no'. Matejo poseert bij de entingsboekjes die vandaag werden uitgeschreven, want ook hij heeft groot nieuws te melden. Gisteren is hij samen met broertjes Lior en Sören naar de nieuwe kittenren verhuisd en ze hebben dolle pret.
Vandaag was weer een druk dagje! Terwijl Sab samen met Rudy verder kluste aan de zolder, heb ik de verzorging van de diertjes op mij genomen, alsook het poetsen van de opvang. Naast onze opvangdieren, hebben wij zelf ook nog een aantal diertjes, waaronder een aantal 'Blutsdiertjes'. Ook daar zijn we dagelijks erg druk mee, want ook zij hebben medicijntjes etc nodig. Vandaag stond er ook een afspraak op de agenda bij onze dierenarts, met een auto vol reismandjes ging ik op pad. Kittentje Jana moest weggebracht worden ter sterilisatie, zodat zij zondag zusje Jara en mams Misti kan gaan vergezellen. Konijntje Conrad mocht zijn balletjes gaan inwisselen en de 6 babykonijntjes -die ondertussen 8 weken oud zijn- werden geënt tegen vhs en myxomatose. Ook Kenza werd geënt, net zoals Adonis, maar die kreeg er nog een chip bovenop. Ook werd zijn verlamde voorpootje nagekeken, maar helaas werkte Adonis niet erg mee. Hij bedankte onze dierenarts zelfs met een geurend 'stresshoopje' op de behandeltafel. Het blijft dus gewoon afwachten of zijn pootje nog zal herstellen, maar naar wat ik hoor is dit meestal een dikke 'no-no'. Matejo poseert bij de entingsboekjes die vandaag werden uitgeschreven, want ook hij heeft groot nieuws te melden. Gisteren is hij samen met broertjes Lior en Sören naar de nieuwe kittenren verhuisd en ze hebben dolle pret.
Dinsdag 20 mei 2014:
Dat alles in tweevoud komt, werd gisteravond nog maar eens bewezen. 's Middags was ik al volle vitesse naar onze dierenarts gereden met Eddie, 's avonds kon ik alweer met spoed naar Richard rijden. Onze kleine Leo was immers in een hypo geraakt: hij was zo slap als een vod en had enkel nog wat kleine stuiptrekkingen. Terwijl hij enkele uurtjes voordien nog 20 ml melk uitgedronken had en zijn speelsheid-zelve was. Op dat moment is het heel belangrijk om glucose toe te dienen, echter oraal lukte dat niet want hij had geen slikreflex meer. Dus volle speed de auto in met Leo op een warmtepad, gelukkig was het nog spreekuur. Echter daar aangekomen bleek er net iemand op de praktijk te zijn en zaten er 2 mensen in de wachtzaal. Iemand met 3 katten en iemand met een mand vol duiven die geënt moesten worden. Tegen de tijd dat die mensen hun diertjes behandeld zouden zijn, zou Leo nog verder in zijn crisis gezakt zijn en dat risico kon ik niet nemen. Dus vroeg ik of ik alsjeblieft voor mocht gaan en gelukkig stemden ze toe. Onze dierenarts heeft dan onderhuids serum toegediend, alsook een ontstekingsremmer. Thuisgekomen ging het nog steeds niet goed met hem en zo bleef het uren slecht gaan. Op den duur ben ik druppel per druppel glucose beginnen toedienen en heb ik zijn keeltje stilletjes tot slikken aangezet. En hoera, om 2u vannacht was Leo weer bij positieven en heeft hij een ganse fles melk leeggedronken. Elk uur nadien heb ik hem vocht toegediend en hem warm gehouden. Tot hiertoe gaat het gelukkig redelijk met hem, maar ik hou hem met argusogen in de gaten en geef hem vaker kleine porties melk.
Dat alles in tweevoud komt, werd gisteravond nog maar eens bewezen. 's Middags was ik al volle vitesse naar onze dierenarts gereden met Eddie, 's avonds kon ik alweer met spoed naar Richard rijden. Onze kleine Leo was immers in een hypo geraakt: hij was zo slap als een vod en had enkel nog wat kleine stuiptrekkingen. Terwijl hij enkele uurtjes voordien nog 20 ml melk uitgedronken had en zijn speelsheid-zelve was. Op dat moment is het heel belangrijk om glucose toe te dienen, echter oraal lukte dat niet want hij had geen slikreflex meer. Dus volle speed de auto in met Leo op een warmtepad, gelukkig was het nog spreekuur. Echter daar aangekomen bleek er net iemand op de praktijk te zijn en zaten er 2 mensen in de wachtzaal. Iemand met 3 katten en iemand met een mand vol duiven die geënt moesten worden. Tegen de tijd dat die mensen hun diertjes behandeld zouden zijn, zou Leo nog verder in zijn crisis gezakt zijn en dat risico kon ik niet nemen. Dus vroeg ik of ik alsjeblieft voor mocht gaan en gelukkig stemden ze toe. Onze dierenarts heeft dan onderhuids serum toegediend, alsook een ontstekingsremmer. Thuisgekomen ging het nog steeds niet goed met hem en zo bleef het uren slecht gaan. Op den duur ben ik druppel per druppel glucose beginnen toedienen en heb ik zijn keeltje stilletjes tot slikken aangezet. En hoera, om 2u vannacht was Leo weer bij positieven en heeft hij een ganse fles melk leeggedronken. Elk uur nadien heb ik hem vocht toegediend en hem warm gehouden. Tot hiertoe gaat het gelukkig redelijk met hem, maar ik hou hem met argusogen in de gaten en geef hem vaker kleine porties melk.
Toen ik met Leo gisteravond bij onze dierenarts was, ging het niet zo goed met Eddie. Zijn lichaam nam het serum wel goed op, maar hij raakte steeds suffer. 's Nachts kreeg ik nog een mailtje van onze dierenarts dat het nog steeds hetzelfde met hem was, dus geen vooruitgang. Ik begon toen een beetje mijn hoop te verliezen, want Eddie zijn lichaam heeft zoveel ontbering geleden en zoveel moeten doorstaan als nierpatiënt. En vanmorgen vroeg kwam dan het berichtje waar ik niet op gehoopt had... Eddie zijn vuurtje was 's morgensvroeg uitgedoofd en hij is met zijn tengere lijfje over de Regenboogbrug gevlogen... Zo vreselijk! En ook al hebben we Eddie maar eventjes gekend, hij is volledig in ons hartje gekropen. We hadden zo gehoopt om hem erdoor te slepen en nog een fijne tijd te geven in onze opvang. Helaas heeft het niet mogen zijn. Hij wordt nu gecremeerd, da's het enige waardige wat we nog voor hem kunnen doen. Lieve Eddie, ik had het graag anders gezien jongen. Ik zag je hier al parmantig in de zetel liggen, aaitjes vragend en genieten van alle kriebelhandjes die door je lange haartjes zouden gaan. Sorry ventje, het had zo niet mogen zijn... Nog een laatste kus op je lieve snoet.
Maandag 19 mei 2014:
Deze kater werd binnengebracht door vrijwilligers van Kat Zoekt Thuis nadat hij al mankend gevonden werd en naar de dierenarts gebracht werd. Een kleine schets van Adonis zijn zwerversleven: een klein jaar geleden kwam hij aangelopen en mee-eten op de voederplek, dus waarschijnlijk gedumpt. Hij stak ook regelmatig een drukke straat over omdat hij regelmatig een tukje ging doen bij een man binnenshuis. En plots zagen de vrijwilligers Adonis met een mankend pootje rondlopen, in eerste instantie dachten ze dat dit gebroken was door een auto-ongeluk. Maar foto's wijzen uit dat er geen breuk te vinden is, dus hangt zijn pootje er voorlopig verlamd bij. Dat er duidelijk iets verkeerd is, is wel duidelijk. Hij krijgt voorlopig benchrust om te kijken of de pezen zich alsnog gaan herstellen of zijn pootje blijvende schade opgelopen heeft. Ik heb gemerkt dat hij wel al een schaafplekje heeft aan één van zijn teentjes door met zijn pootje over de grond te slepen, dus voorzichtigheid is geboden. Ook werd er een Western Blot test uitgevoerd om te kijken of hij fiv of felv positief is, maar daar krijgen we pas over een 2-tal weken de uitslag van. Laten we hopen dat dit negatief is! Adonis is een forse kerel met een imposant uiterlijk en wat hem zeker uniek maakt zijn z'n gekartelde oortjes. Hij ligt nu te genieten en ligt er regelmatig als een prinsje bij, helemaal weggezakt in dromenland en eten kan ie ook als een bootwerker. Voorlopig is het dus nog even afwachten vooraleer deze Blutskater geadopteerd kan worden.
Deze kater werd binnengebracht door vrijwilligers van Kat Zoekt Thuis nadat hij al mankend gevonden werd en naar de dierenarts gebracht werd. Een kleine schets van Adonis zijn zwerversleven: een klein jaar geleden kwam hij aangelopen en mee-eten op de voederplek, dus waarschijnlijk gedumpt. Hij stak ook regelmatig een drukke straat over omdat hij regelmatig een tukje ging doen bij een man binnenshuis. En plots zagen de vrijwilligers Adonis met een mankend pootje rondlopen, in eerste instantie dachten ze dat dit gebroken was door een auto-ongeluk. Maar foto's wijzen uit dat er geen breuk te vinden is, dus hangt zijn pootje er voorlopig verlamd bij. Dat er duidelijk iets verkeerd is, is wel duidelijk. Hij krijgt voorlopig benchrust om te kijken of de pezen zich alsnog gaan herstellen of zijn pootje blijvende schade opgelopen heeft. Ik heb gemerkt dat hij wel al een schaafplekje heeft aan één van zijn teentjes door met zijn pootje over de grond te slepen, dus voorzichtigheid is geboden. Ook werd er een Western Blot test uitgevoerd om te kijken of hij fiv of felv positief is, maar daar krijgen we pas over een 2-tal weken de uitslag van. Laten we hopen dat dit negatief is! Adonis is een forse kerel met een imposant uiterlijk en wat hem zeker uniek maakt zijn z'n gekartelde oortjes. Hij ligt nu te genieten en ligt er regelmatig als een prinsje bij, helemaal weggezakt in dromenland en eten kan ie ook als een bootwerker. Voorlopig is het dus nog even afwachten vooraleer deze Blutskater geadopteerd kan worden.
En ook kregen we alweer een aanvraag binnen om een Blutskatje op te vangen. Deze keer gaat het om een nierpatiëntje. Eddie kwam vorige week aangelopen bij een lieve oude dame die zelf zorgt draagt voor een aantal katjes en zij gaat zelfs boerderijkatjes voeren, ondanks dat ze leeft van een mager pensioentje. Eddie is bij haar helemaal in elkaar gezakt, hij kon niet meer recht omdat hij zo verzwakt/ziek is. Hij werd gelukkig binnengebracht bij een hele lieve dierenarts die Eddie gelijk medicijnen toegediend heeft en via een bloedtest te weten kwam dat hij hele verhoogde nierwaarden heeft. Hij werd ook aan het infuus gelegd en ondertussen werd er contact met ons opgenomen. Wij wilden zeker de zorg van Eddie overnemen en zodoende werd hij gisteren gebracht. Wat schrok ik me wezenloos: Eddie is brood- en broodmager. Een wandelend skeletje... Toen hij binnenkwam had hij dorst van de lange/warme autorit en likte hij gelukkig ook wat saus van zijn natvoer. Hij stond wel heel wankel op zijn pootjes en ik zag dat alles hem energie koste. Vanmorgen zag ik dat hij duidelijk nood had aan infuus, want hij gaf steeds bruine smurrie over en voelde zich duidelijk niet lekker. Dus hops naar onze dierenarts en daar krijgt hij nu serum toegediend, naast een resum medicijnen. Hij verblijft even daar tot hij weer wat stabieler is. Hij is verder zo lief en geniet zichtbaar van alle aaitjes en liefde die hij krijgt. Ik hoop met gans m'n hart dat hij weer kan aansterken en dat de medicijnen zijn werk doen. Maar het is werkelijk hartbrekend om hem te zien, hij is zo breekbaar en fragiel. Eddie kan alle duimpjes nu goed gebruiken! Lieve Eddie, komaan ventje, vechten, we wachten op je!
En ook goed nieuws gelukkig: onze mama Misti die in februari hoogzwanger binnengekomen is en het leven gaf aan 4 prachtige kittens, werd gisteren geadopteerd samen met dochtertje Jara. Ook ons Jana mag dit gezinnetje over een weekje gaan vergezellen, maar zij is na haar enting ziek geworden en was nog niet op gewicht om vorige week te steriliseren. Misti en Jara werden gisteren opgehaald en wat waren de nieuwe baasjes zichtbaar gelukkig. Ze hebben dan ook heel lang moeten wachten op hun nieuwe telgjes. Maar onze meisjes gaan voor de volle 100% in de watten gelegd worden en dat is waarom we doen wat we doen. Maar ik moet toch ook toegeven dat Misti-muis en grijze muis hier ontzettend gemist worden door ons. Misti wilde altijd aandacht, ging dan heerlijk aan het 'miauwen' en grijze muis, nou ja, wie kan zo'n heerlijk snoezig kittentje weerstaan? Lieve meisjes, doe het goed en we zien elkaar snel als we Jana komen langsbrengen. Gelukkig hebben jullie elkaar om samen te wennen aan het nieuwe huisje. Tot snel!
En ook dit leuke knabbelkontje werd naar onze opvang gebracht. Conny was de naam, in huis genomen om gezelschap te geven aan 4 voedstertje. Helaas bleek Conny een Conrad te zijn en werden zijn baasjes verrast met verschillende nestje kleine konijntjes. Voor Conrad werd er opvang gezocht en zo belandde hij bij ons. Hij is een heerlijk schattig albino dwergkonijntje. Hij is pas een maandje of 7 oud, dus nog in de fleur van zijn leven. Conrad wordt deze week nog gecastreerd, want hij heeft inmiddels al voor genoeg nageslacht gezorgd. En daarna wordt hij ook nog een keertje geënt tegen vhs en myxomatose en dan is hij klaar om geadopteerd te worden. Wie heeft er een eenzaam konijnenmeisje waarmee hij in het huwelijksbootje mag treden?
Donderdag 15 mei 2014:
Deze mamapoes en kids zijn vandaag binnengekomen en zij zijn de laatste niet-Blutskatjes die we in opvang nemen. We konden tegen deze melding geen 'nee' zeggen. InneMinne was vorig jaar al bevallen van 2 kleintjes in een rioolpijpje van een kindercrèche. Wij zijn toen naar haar gaan kijken, maar toen konden we niet uithelpen omdat we op dat moment met Parvo in de opvang zaten. De kittens zijn gelukkig geplaatst bij mama's en papa's uit de kindercrèche. En we hadden toen aangeraden om InneMinne via de gemeente steriel te laten maken. Helaas is ze toen verdwenen en nu kwam ze weer een nestje werpen, deze keer in het kippenhok. Zodoende is Tina (die vorig jaar Tilleke bij ons geadopteerd heeft) gisteren een vangkooi komen lenen en vandaag heeft ze mams al kunnen vangen. De kleintjes waren ondertussen al door mams verplaatst, maar gelukkig werden ze gelokaliseerd. InneMinne is de trotse mama van een wit met grijs katertje -Tijl-, een cypers bruin kattinnetje -Miffi- en de kleur van het laatste meisje is een beetje moeilijk te bepalen op dit moment, het lijkt namelijk heel donker grijs en zij heeft de naam Siri gekregen. De kleintjes zijn ongeveer op 24/04/2014 geboren. Mams is zo blij om veilig te zitten. Ze ligt ondertussen heerlijk in haar mandje, de kleintjes tutteren er op los en zij ligt te spinnen en te kneden met haar pootjes. Zo'n hartverwarmend zicht!
Deze mamapoes en kids zijn vandaag binnengekomen en zij zijn de laatste niet-Blutskatjes die we in opvang nemen. We konden tegen deze melding geen 'nee' zeggen. InneMinne was vorig jaar al bevallen van 2 kleintjes in een rioolpijpje van een kindercrèche. Wij zijn toen naar haar gaan kijken, maar toen konden we niet uithelpen omdat we op dat moment met Parvo in de opvang zaten. De kittens zijn gelukkig geplaatst bij mama's en papa's uit de kindercrèche. En we hadden toen aangeraden om InneMinne via de gemeente steriel te laten maken. Helaas is ze toen verdwenen en nu kwam ze weer een nestje werpen, deze keer in het kippenhok. Zodoende is Tina (die vorig jaar Tilleke bij ons geadopteerd heeft) gisteren een vangkooi komen lenen en vandaag heeft ze mams al kunnen vangen. De kleintjes waren ondertussen al door mams verplaatst, maar gelukkig werden ze gelokaliseerd. InneMinne is de trotse mama van een wit met grijs katertje -Tijl-, een cypers bruin kattinnetje -Miffi- en de kleur van het laatste meisje is een beetje moeilijk te bepalen op dit moment, het lijkt namelijk heel donker grijs en zij heeft de naam Siri gekregen. De kleintjes zijn ongeveer op 24/04/2014 geboren. Mams is zo blij om veilig te zitten. Ze ligt ondertussen heerlijk in haar mandje, de kleintjes tutteren er op los en zij ligt te spinnen en te kneden met haar pootjes. Zo'n hartverwarmend zicht!
Woensdag 14 mei 2014:
Meet Blutskatje: Pamuk! Hilde van Kat De Goede Hoop uit Gent vroeg of wij dove Pamuk in opvang wilden nemen. Pamuk is door haar vorige baasjes achtergelaten in een kattenpension. Achteraf is gebleken dat de baasjes in echtscheiding zaten en géén van beide wilde Pamuk houden. Op die manier is ze dan bij Hilde belandt. Pamuk vond ook een nieuwe thuis, maar helaas werd ze na 2 dagen retour gebracht omdat de opa 's nachts wakker werd van Pamuk omdat hij in dezelfde ruimte sliep. Pamuk is een 4-jarige schoonheid die altijd zonder andere huisdieren gewoond heeft. In opvang reageert ze nogal heftig op de andere katjes. Daarom verblijft ze even in de bench zodat ze rustig kan wennen alvorens we haar introduceren in de groep. Maar met het oog op Pamuk's toekomst, zoeken we een thuisje voor haar zonder andere huisdieren. Doordat Pamuk doof is, zoeken we uiteraard een binnenthuis voor haar of een thuisje met afgeschermde tuin of kattenren. Doordat Pamuk haar eigen geproduceerde decibelletjes niet hoort, kan ze soms luidruchtig uit de hoek komen. Soms kan ze ineens beginnen roepen en dat is een teken dat ons 'Sneeuwwitje' aandacht/liefde nodig heeft. Omdat Pamuk op korte tijd al van her naar der verhuisd is, gaan we deze keer niet minder dan voor een diamanten mand, want dat verdient dit meisje zeker! Wie ziet het zitten om deze mooie Blutsmeid een thuisje te bieden? Stuur dan je cv naar [email protected] en dan kunnen we afspreken voor een vrijblijvend bezoekje om te kijken of het klikt. Misschien tot binnenkort!
Meet Blutskatje: Pamuk! Hilde van Kat De Goede Hoop uit Gent vroeg of wij dove Pamuk in opvang wilden nemen. Pamuk is door haar vorige baasjes achtergelaten in een kattenpension. Achteraf is gebleken dat de baasjes in echtscheiding zaten en géén van beide wilde Pamuk houden. Op die manier is ze dan bij Hilde belandt. Pamuk vond ook een nieuwe thuis, maar helaas werd ze na 2 dagen retour gebracht omdat de opa 's nachts wakker werd van Pamuk omdat hij in dezelfde ruimte sliep. Pamuk is een 4-jarige schoonheid die altijd zonder andere huisdieren gewoond heeft. In opvang reageert ze nogal heftig op de andere katjes. Daarom verblijft ze even in de bench zodat ze rustig kan wennen alvorens we haar introduceren in de groep. Maar met het oog op Pamuk's toekomst, zoeken we een thuisje voor haar zonder andere huisdieren. Doordat Pamuk doof is, zoeken we uiteraard een binnenthuis voor haar of een thuisje met afgeschermde tuin of kattenren. Doordat Pamuk haar eigen geproduceerde decibelletjes niet hoort, kan ze soms luidruchtig uit de hoek komen. Soms kan ze ineens beginnen roepen en dat is een teken dat ons 'Sneeuwwitje' aandacht/liefde nodig heeft. Omdat Pamuk op korte tijd al van her naar der verhuisd is, gaan we deze keer niet minder dan voor een diamanten mand, want dat verdient dit meisje zeker! Wie ziet het zitten om deze mooie Blutsmeid een thuisje te bieden? Stuur dan je cv naar [email protected] en dan kunnen we afspreken voor een vrijblijvend bezoekje om te kijken of het klikt. Misschien tot binnenkort!
Maandag 12 mei 2014:
Gisteren was het tijd om ons zwarte spookje uit te wuiven naar zijn nieuwe thuis. Hier in opvang geboren nadat mama Misti hoogzwanger binnengebracht werd en uitgegroeid tot een speels en heerlijk knuffelig ventje. We hebben ondertussen al een update binnen dat alles vlot verloopt en de fotootjes op onze facebookpagina spreken boekdelen. Deze lieve mensen die onze Jesper (nu Jiggi) geadopteerd hebben, hebben gisteren ook onze Matejo definitief gereserveerd. Dus binnen een paar weekjes krijgt onze Jesper er een vriendje/broertje bij. Dan kunnen de heertjes samen kittenkwaad uithalen. Maar aan knuffeltjes en kriebelhandjes geen gebrek: want de dochter en zoon gaan Jesper in de watten leggen. Lieve Jesper, het is hier een stukje stiller zonder jou. Normaal gezien lag je nu bij me - op de computerbak- of achter me op de bureaustoel waardoor pc-werk wel heel aangenaam was. Doe het goed lief ventje en binnenkort horen we vast meer over je als Matejo'ke opgehaald wordt. Daaag zwart spookje.
Gisteren was het tijd om ons zwarte spookje uit te wuiven naar zijn nieuwe thuis. Hier in opvang geboren nadat mama Misti hoogzwanger binnengebracht werd en uitgegroeid tot een speels en heerlijk knuffelig ventje. We hebben ondertussen al een update binnen dat alles vlot verloopt en de fotootjes op onze facebookpagina spreken boekdelen. Deze lieve mensen die onze Jesper (nu Jiggi) geadopteerd hebben, hebben gisteren ook onze Matejo definitief gereserveerd. Dus binnen een paar weekjes krijgt onze Jesper er een vriendje/broertje bij. Dan kunnen de heertjes samen kittenkwaad uithalen. Maar aan knuffeltjes en kriebelhandjes geen gebrek: want de dochter en zoon gaan Jesper in de watten leggen. Lieve Jesper, het is hier een stukje stiller zonder jou. Normaal gezien lag je nu bij me - op de computerbak- of achter me op de bureaustoel waardoor pc-werk wel heel aangenaam was. Doe het goed lief ventje en binnenkort horen we vast meer over je als Matejo'ke opgehaald wordt. Daaag zwart spookje.
Ook Jorum - het andere zoontje van onze Misti werd gisteren opgehaald. Zijn nieuwe baasje heeft wel erg veel geduld opgebracht om een kittentje bij ons te adopteren. Ergens half december vorig jaar nam zij contact met ons op en toen dat Misti hoogzwanger binnenkwam, heeft zij Jorum besproken. Naderhand kwam ze hem een bezoekje brengen en toen was ze al helemaal holderdebolder verliefd op dat kleine snorreventje. Gisteren was de dag dan eindelijk aangebroken waarop ze Jorum kon komen adopteren. Jorum was nog in een hele diepe slaap en het duurde toch eventjes voor hij uit zijn zachte slaapplekje kwam. Daarna in de vervoersmand en toen ging hij gelijk aan het snoepje knabbelen. Lieve Jorum, wat vond ik het fantastisch om jou te zien opgroeien. Met jouw mooie oogjes en sproetje betoverde je me gelijk. Een heerlijk speels vogeltje, een groot etertje en een super lief knuffeltje, wat wenst een mens nog meer. Daaag lieve worst, doe het goed!
Vorige week werden onze opvangkatjes weer verwend met allerlei lekkers en bruikbare spullen. Leen doneerde ons een ton spullen: kattenbakvulling, wasmiddel, tonijn, natvoer en dekentjes... en dat allemaal omdat we Leo'tje hebben opgevangen. Zo lief van haar! Ook van Rudy (die hier nog steeds onbezoldigd aan de zolder werkt) en Ann kregen we wederom lekkers gedoneerd voor de konijntjes. Die kunnen weer smullen. De pakketdienst stond voor de deur met een doos vol lekker natvoer. Maar wij verwachtten toch niets? En helaas zat er ook geen factuur in de doos waar de gulle donateur zijn of haar naam op stond. Dus bij deze: anonieme donateur, de katjes laten het hun smaken. Vooral mamapoezen Kenza en Nani zijn dol op de Felix versheidszakjes. En gisteren kwam Susan samen met haar papa helemaal vanuit Nederland om ons een grote partij wasmiddel en allerlei andere spulletjes te doneren. Wat stonden we versteld van de hoeveelheid wasmiddel en ik kan gerust een jaartje zonder problemen dierenwasjes draaien. De laatste tijd worden we niet alleen verrast met donaties, maar ook met bezoekjes. Zo kwam Katrien van Katte.be vorig weekend kennismaken met ons. Zij heeft een uitlaatdienst en aan huisverzorging. Ook kwam Pieter langs omdat hij onze opvang uitverkozen heeft als alternatieve stageplaats. Hij studeert dierenzorg en moet volgend schooljaar een maand stage doen. Mocht de stage bij Planckendael niet doorgaan dan komt hij lekker naar hier. En ook Krista vereerde ons gisteren met een bezoekje, zij kwam een benchje lenen , maar had ook een doosje vol chocolade bij omwille van mijn verjaardag. Dankjewel lieve mensjes, zowel voor de donaties als de bezoekjes. Dat betekent enorm veel voor ons!
Donderdag 08 mei 2014:
Er zullen een aantal mensen met spanning uitgekeken hebben naar een update over Leo. Hij is een weekje geleden, toen hij amper een dag of 5 oud was, bij ons in opvang gekomen nadat zijn mama hem achter gelaten had in een kippenhok. Ik heb zijn navelstrengetje zien afvallen en zijn oogjes zien open gaan. En hoe kan het ook anders? Ik ben helemaal vertederd door dat kleine knulletje. Hij ligt op de meest grappige posities te slapen, naast zijn beertje, zo lief! Het was wel even spannend, maar nadat hij 3 dagen in opvang zat, ging hij eindelijk aan het keutelen. Hij drinkt ontzettend goed, soms wel 15 ml per keer als hij grote honger heeft. En hij is echt zo makkelijk met flessen, wat wel scheelt tijdens de nachtelijke voedingen. Het is weer even wennen zo'n klein flessertje in huis, vooral geeuw-geeuw voor mij dan, maar het is ook wel heerlijk om te doen. Alleen baren zijn achterpootjes me een beetje zorgen. In het begin dronk hij al liggend op zijn buikje zijn flesje leeg, maar nu wilt Leo -mits hulp van mijn kant- op zijn achterpootjes staan. Hij lijkt wel erg o-benige pootjes te hebben en zijn linker achtervoetje draait nogal naar buiten toe en dan met name zijn teentjes. Ik heb daarstraks een aantal fotootjes naar onze dierenarts gestuurd of hij een idee heeft wat dit kan zijn. Ik heb al aan een klompvoetje zitten denken, maar dat is het denk ik niet. Ik had het al gezien als hij probeert te stappen, dan wiebelt hij nogal veel en slagen zijn achterpootjes alle kanten op. Op die leeftijd wiebelen ze uiteraard nog, maar toch niet op die manier. Maar dat zou misschien wel een reden kunnen zijn waarom zijn mama hem achtergelaten heeft... Het blijft spannend afwachten en ik zal opgelucht ademhalen als die kritieke periode voorbij is. Daarom geniet ik van elk kuffelmomentje met hem. Na het flesje en stimulatie om te plassen en keutelen, knuffelen we even -zodat hij ook een boertje kan laten- en dan doet zijn spinmotortje overuren, heerlijk!
Er zullen een aantal mensen met spanning uitgekeken hebben naar een update over Leo. Hij is een weekje geleden, toen hij amper een dag of 5 oud was, bij ons in opvang gekomen nadat zijn mama hem achter gelaten had in een kippenhok. Ik heb zijn navelstrengetje zien afvallen en zijn oogjes zien open gaan. En hoe kan het ook anders? Ik ben helemaal vertederd door dat kleine knulletje. Hij ligt op de meest grappige posities te slapen, naast zijn beertje, zo lief! Het was wel even spannend, maar nadat hij 3 dagen in opvang zat, ging hij eindelijk aan het keutelen. Hij drinkt ontzettend goed, soms wel 15 ml per keer als hij grote honger heeft. En hij is echt zo makkelijk met flessen, wat wel scheelt tijdens de nachtelijke voedingen. Het is weer even wennen zo'n klein flessertje in huis, vooral geeuw-geeuw voor mij dan, maar het is ook wel heerlijk om te doen. Alleen baren zijn achterpootjes me een beetje zorgen. In het begin dronk hij al liggend op zijn buikje zijn flesje leeg, maar nu wilt Leo -mits hulp van mijn kant- op zijn achterpootjes staan. Hij lijkt wel erg o-benige pootjes te hebben en zijn linker achtervoetje draait nogal naar buiten toe en dan met name zijn teentjes. Ik heb daarstraks een aantal fotootjes naar onze dierenarts gestuurd of hij een idee heeft wat dit kan zijn. Ik heb al aan een klompvoetje zitten denken, maar dat is het denk ik niet. Ik had het al gezien als hij probeert te stappen, dan wiebelt hij nogal veel en slagen zijn achterpootjes alle kanten op. Op die leeftijd wiebelen ze uiteraard nog, maar toch niet op die manier. Maar dat zou misschien wel een reden kunnen zijn waarom zijn mama hem achtergelaten heeft... Het blijft spannend afwachten en ik zal opgelucht ademhalen als die kritieke periode voorbij is. Daarom geniet ik van elk kuffelmomentje met hem. Na het flesje en stimulatie om te plassen en keutelen, knuffelen we even -zodat hij ook een boertje kan laten- en dan doet zijn spinmotortje overuren, heerlijk!
Woensdag 07 mei 2014:
Sommige mensen zijn hier al van op de hoogte, voor andere mensen zal dit nieuws compleet uit de lucht vallen... Wij hebben namelijk besloten om ons volledig op de 'Blutskatjes' te gaan richten. We deden dit al in beperkte mate, maar voortaan staat onze opvang open voor katjes die om één of andere reden een Blutsje hebben. Katjes met een beperking, aandoening of handicap zullen door ons liefdevol opgevangen worden, medisch opgevolgd worden en ook voor hen gaan we op zoek naar een gepaste binnenthuis. Kort gezegd: katjes met één oog, een geamputeerde poot of poten, blind, doof, verlamd,.. kunnen hier terecht, maar ook katjes met diabetes, blaasgruis, dwerggroei, een neurologische afwijking zoals Ataxie en zelfs fiv (aids) katjes. Voor de aidskatjes hebben wij een aparte ruimte voorzien (die op dit moment nog niet helemaal klaar is, dus de opvang van fiv-katten staat nog even op 'hold') die 2 tot 3 katjes per keer kan opvangen. Zowel particulieren, dierenartsen als collega-opvangen (ook buitenlandse) kunnen bij ons een aanvraag indienen. Ook hebben wij 2 plekjes per keer voorzien in onze opvang voor Regenboogkatjes. Dit zijn katjes die helaas palliatief zijn en dus medisch niet meer gered kunnen worden. Meestal worden zij ingeslapen omdat de baasjes het aftakelingsproces niet willen meemaken of een te druk leven hebben om hun kat die laatste periode bij te staan. Wij willen graag zulke katjes naast de nodige medische verzorging ook nog een mooie periode in onze opvang bieden. En ook in het laatste proces naar de Regenboogbrug zullen wij deze katjes bijstaan en met de nodige geborgenheid die laatste trip laten ondergaan. Let wel op: felv (leucose) katjes kunnen bij ons helaas niet terecht omdat we geen extra aparte ruimte meer hebben. We hopen in de toekomst net zoveel steun te mogen ontvangen als in de voorbije jaren. Want we realiseren ons dat de opvang van Blutskatjes en Regenboogkatjes ons nog meer centjes zal kosten dan voordien. Dan vooral te denken aan de verstelbare rolstoel die we moeten aanschaffen, maar ook speciaal dieetvoer, pampertjes, insuline, aidsremmers,... en de medische kosten op zich al. Laten we met z'n allen een mooiere wereld maken voor alle katjes met een blutsje!
Sommige mensen zijn hier al van op de hoogte, voor andere mensen zal dit nieuws compleet uit de lucht vallen... Wij hebben namelijk besloten om ons volledig op de 'Blutskatjes' te gaan richten. We deden dit al in beperkte mate, maar voortaan staat onze opvang open voor katjes die om één of andere reden een Blutsje hebben. Katjes met een beperking, aandoening of handicap zullen door ons liefdevol opgevangen worden, medisch opgevolgd worden en ook voor hen gaan we op zoek naar een gepaste binnenthuis. Kort gezegd: katjes met één oog, een geamputeerde poot of poten, blind, doof, verlamd,.. kunnen hier terecht, maar ook katjes met diabetes, blaasgruis, dwerggroei, een neurologische afwijking zoals Ataxie en zelfs fiv (aids) katjes. Voor de aidskatjes hebben wij een aparte ruimte voorzien (die op dit moment nog niet helemaal klaar is, dus de opvang van fiv-katten staat nog even op 'hold') die 2 tot 3 katjes per keer kan opvangen. Zowel particulieren, dierenartsen als collega-opvangen (ook buitenlandse) kunnen bij ons een aanvraag indienen. Ook hebben wij 2 plekjes per keer voorzien in onze opvang voor Regenboogkatjes. Dit zijn katjes die helaas palliatief zijn en dus medisch niet meer gered kunnen worden. Meestal worden zij ingeslapen omdat de baasjes het aftakelingsproces niet willen meemaken of een te druk leven hebben om hun kat die laatste periode bij te staan. Wij willen graag zulke katjes naast de nodige medische verzorging ook nog een mooie periode in onze opvang bieden. En ook in het laatste proces naar de Regenboogbrug zullen wij deze katjes bijstaan en met de nodige geborgenheid die laatste trip laten ondergaan. Let wel op: felv (leucose) katjes kunnen bij ons helaas niet terecht omdat we geen extra aparte ruimte meer hebben. We hopen in de toekomst net zoveel steun te mogen ontvangen als in de voorbije jaren. Want we realiseren ons dat de opvang van Blutskatjes en Regenboogkatjes ons nog meer centjes zal kosten dan voordien. Dan vooral te denken aan de verstelbare rolstoel die we moeten aanschaffen, maar ook speciaal dieetvoer, pampertjes, insuline, aidsremmers,... en de medische kosten op zich al. Laten we met z'n allen een mooiere wereld maken voor alle katjes met een blutsje!
Maandag 05 mei 2014:
Wat de foto al een beetje doet insinueren is ook waarheid geworden voor onze Kartoffel, hij is met zijn poep in een gouden mandje gevallen. Of beter gezegd: in een grote ren van 50 m² bij een aantal soortgenootjes. Hij kon het niet beter getroffen hebben, een leuke omgeving waar hij gewoon helemaal konijn mag zijn en lieve baasjes op de koop toe. Alle konijntjes die bij zijn nieuwe baasjes wonen zijn op één of andere manier gered. We kunnen dus met een gerust hart zeggen dat onze Kartoffel het getroffen heeft. Nu alleen nog een beetje afwachten of het groepje hem aanvaardt en daar kunnen we alleen maar voor duimen. Lieve Kartoffel, ondanks dat je toch een klein beetje bang was, was je zo vreselijk lief. Toen ik afscheid van je nam, kwam je nog een aantal keren met je neusje liefkozend tegen mijn hand duwen. Doe het goed lieverd, je verdient het om gelukkig te zijn. Dikke kus op je snoet.
Wat de foto al een beetje doet insinueren is ook waarheid geworden voor onze Kartoffel, hij is met zijn poep in een gouden mandje gevallen. Of beter gezegd: in een grote ren van 50 m² bij een aantal soortgenootjes. Hij kon het niet beter getroffen hebben, een leuke omgeving waar hij gewoon helemaal konijn mag zijn en lieve baasjes op de koop toe. Alle konijntjes die bij zijn nieuwe baasjes wonen zijn op één of andere manier gered. We kunnen dus met een gerust hart zeggen dat onze Kartoffel het getroffen heeft. Nu alleen nog een beetje afwachten of het groepje hem aanvaardt en daar kunnen we alleen maar voor duimen. Lieve Kartoffel, ondanks dat je toch een klein beetje bang was, was je zo vreselijk lief. Toen ik afscheid van je nam, kwam je nog een aantal keren met je neusje liefkozend tegen mijn hand duwen. Doe het goed lieverd, je verdient het om gelukkig te zijn. Dikke kus op je snoet.
We kregen een heel belovend telefoontje voor onze Midas. Maar dan nog blijft het altijd even afwachten of de klik er wel is. Maar zaterdagavond kreeg ik ineens een voorgevoel dat Midas de dag nadien zou geadopteerd worden. En hoe kan het ook anders, ik heb 's avonds nog een potje gehuild en afscheid genomen. Midas is ietsje langer dan een jaar in opvang geweest en oh, wat was hij toch zo'n speciaal ventje. Heel sociaal naar ons toe, wat kon hij genieten van kriebeltjes in zijn nekje of kusjes op zijn neus. Helaas ging hij zich elke keer verstoppen als er mensen langskwamen waardoor mogelijke adoptanten hem niet zagen of mensen die speciaal naar hem kwamen kijken hem geen kans wilden geven. Maar gisteren kwam er een hele lieve meneer langs die onze Midas wel zag zitten. Midas had zich verschranst in zijn huisje en zijn nieuwe baasje kon hem prompt aaien. Het zal wel even wennen zijn in zijn nieuwe thuis, maar hij krijgt alle tijd hiervoor. Toen we een beetje over Midas zijn eigenaardigheden vertelden, gingen de ogen van zijn nieuwe baasje alleen maar harder fonkelen. We denken wel dat die twee heren het goed met elkaar gaan vinden. Lieve Midas, het is zo vreselijk leeg zonder jou. Gisteravond wou ik een emmer water voor je vullen, want daar stond je echt voor te schreeuwen, tot het me doordrong dat dat nu niet meer hoeft. Je nieuwe baasje zal daar nu voor zorgen. Afscheid nemen hoort helaas bij het runnen van een opvang, maar soms doet het zo verschrikkelijk veel pijn. Al zijn we ook zo blij dat je een kans gekregen hebt en een eigen thuisje hebt. Lieve vent, hou die pizza lekker warm voor je baasje. Daaag lieverd, dikke kus.
We kregen van Rudy (die hier onbezoldigd aan onze zolder werkt) en Ann een doosje Whiskas Junior voer voor onze kittentjes en een doos vol met zakjes hooi. Dat laatste komt hier ook super goed van pas met zovele kleine vegetariërtjes in onze opvang. De kleine konijntjes weten dagelijks wat voer weg te werken in hun buikjes. En gisteren kwam Hilde -de suikertante van onze Minke- met haar man langs met een heleboel donatiespullen: 2 dozen javel, 3 pakken keukenrollen, een doosje wegwerphandschoentjes en 3 pakjes tonijn. En dat was niet het enige: zij hebben bijna 2 jaar geleden Tibor en Pirjo uit onze opvang geadopteerd en over een paar weekjes mag ons kittentje Sören hen gaan vergezellen, want hij werd gisteren definitief gereserveerd door hen. Dankjewel lieve mensen voor deze spullen, zonder deze donaties kunnen wij eerlijk gezegd niet. We kunnen alleen doen wat we doen met hulp van mensen die ons steunen.
Donderdag 01 mei 2014:
Vandaag kregen we telefoon van Leen, zij is ook een bekende in het dierenwereldje en zij staat altijd paraat om to-the-rescue te gaan. Zij kreeg vandaag telefoon van iemand in wiens kippenhok een poes bevallen is van 5 kittens. Mamapoes is aan het slepen gegaan sinds vanmorgen en helaas bleef er een klein katje achter. Leo lag te roepen op zijn mama en ondanks dat ze vandaag nog in het kippenhok gaan eten is -want daar staat haar voer- heeft ze Leo niet meegenomen naar de andere kleintjes. Omdat de avond begon te vallen, Leo al een ganse dag geen melk gedronken heeft en de kans op onderkoeling lag te loeren hebben we toegestemd om Leo in opvang te laten komen. Hij is amper een 5-tal daagjes oud, de navelstreng hangt er nog aan en de oogjes zijn nog toe. Dat wordt weer nachtwerk en om de 3 uur het flesje bovenhalen. De melders gaan nu het nest proberen te lokaliseren en zij mogen samen met mams bij Sabine van ADMA in opvang gaan. Mama is zeer wild en mag na sterilisatie en zoogperiode terug bij de melders gaan wonen. En wij? Wij gaan ons beste beentje voor zetten voor Leo, maar de kans is reëel dat er "iets" aan de hand is en dat mams hem om die reden heeft achter gelaten. Momenteel heeft hij al een portie melk binnen en ligt tevreden op zijn warmtematje naast een pluche beer. Een heel verschil met hoe hij hier al schreeuwend werd binnengebracht. Hopelijk krijgt hij de kans om uit te groeien tot een grote kater.
Vandaag kregen we telefoon van Leen, zij is ook een bekende in het dierenwereldje en zij staat altijd paraat om to-the-rescue te gaan. Zij kreeg vandaag telefoon van iemand in wiens kippenhok een poes bevallen is van 5 kittens. Mamapoes is aan het slepen gegaan sinds vanmorgen en helaas bleef er een klein katje achter. Leo lag te roepen op zijn mama en ondanks dat ze vandaag nog in het kippenhok gaan eten is -want daar staat haar voer- heeft ze Leo niet meegenomen naar de andere kleintjes. Omdat de avond begon te vallen, Leo al een ganse dag geen melk gedronken heeft en de kans op onderkoeling lag te loeren hebben we toegestemd om Leo in opvang te laten komen. Hij is amper een 5-tal daagjes oud, de navelstreng hangt er nog aan en de oogjes zijn nog toe. Dat wordt weer nachtwerk en om de 3 uur het flesje bovenhalen. De melders gaan nu het nest proberen te lokaliseren en zij mogen samen met mams bij Sabine van ADMA in opvang gaan. Mama is zeer wild en mag na sterilisatie en zoogperiode terug bij de melders gaan wonen. En wij? Wij gaan ons beste beentje voor zetten voor Leo, maar de kans is reëel dat er "iets" aan de hand is en dat mams hem om die reden heeft achter gelaten. Momenteel heeft hij al een portie melk binnen en ligt tevreden op zijn warmtematje naast een pluche beer. Een heel verschil met hoe hij hier al schreeuwend werd binnengebracht. Hopelijk krijgt hij de kans om uit te groeien tot een grote kater.
Maandag 28 april 2014:
Zaterdag 26 april werden deze 6 schattige (verlate?) Paashaasjes binnengebracht. Ze zijn de dochtertjes en zoontjes van opvangertje Kartoffel die al eerder naar onze opvang gebracht werd. Het oorspronkelijke plan was dat de kleintjes samen met mams naar onze opvang gebracht zouden worden, als de kleintjes een leeftijd hadden van 7 weekjes oud. Echter stak de natuur er een stokje voor. Na de bevalling is mams namelijk gelijk weer bevrucht door Kartoffel waardoor mams alle krachten en melk nodig heeft om haar 2de nestje op te voeden. Ook zij en haar 2de nestje komen later naar onze opvang en dan gaan we voor hen ook op zoek naar een nieuwe thuis. Deze kleintjes zijn op 24 maart geboren en het zijn allemaal kleine Kartoffeltjes. Twee voedstertjes Lola en Lisa hebben net zoals hun broertje Jack korte haartjes, terwijl de overige 3 broertjes: Jones, Ginger en Fred Leeuwenkopjes zijn. Lola en Lisa kunnen geadopteerd worden vanaf wanneer ze 8 weekjes oud zijn en geënt zijn bij onze dierenarts tegen vhs en myxomatose. De rammetjes worden zowel geënt als gecastreerd en kunnen onze opvang verlaten vanaf een leeftijd van 12 à 13 weekjes (naar gelang hun balletjes ingedaald zijn en ze ter castratie geweest zijn). Wie wilt deze schattige Paashaasjes binnenkort een fijne thuis bieden? Ze worden niet alleen herplaatst, maar gekoppeld aan een eigen konijntje ofwel wordt er een koppeltje gevormd in onze opvang.
Zaterdag 26 april werden deze 6 schattige (verlate?) Paashaasjes binnengebracht. Ze zijn de dochtertjes en zoontjes van opvangertje Kartoffel die al eerder naar onze opvang gebracht werd. Het oorspronkelijke plan was dat de kleintjes samen met mams naar onze opvang gebracht zouden worden, als de kleintjes een leeftijd hadden van 7 weekjes oud. Echter stak de natuur er een stokje voor. Na de bevalling is mams namelijk gelijk weer bevrucht door Kartoffel waardoor mams alle krachten en melk nodig heeft om haar 2de nestje op te voeden. Ook zij en haar 2de nestje komen later naar onze opvang en dan gaan we voor hen ook op zoek naar een nieuwe thuis. Deze kleintjes zijn op 24 maart geboren en het zijn allemaal kleine Kartoffeltjes. Twee voedstertjes Lola en Lisa hebben net zoals hun broertje Jack korte haartjes, terwijl de overige 3 broertjes: Jones, Ginger en Fred Leeuwenkopjes zijn. Lola en Lisa kunnen geadopteerd worden vanaf wanneer ze 8 weekjes oud zijn en geënt zijn bij onze dierenarts tegen vhs en myxomatose. De rammetjes worden zowel geënt als gecastreerd en kunnen onze opvang verlaten vanaf een leeftijd van 12 à 13 weekjes (naar gelang hun balletjes ingedaald zijn en ze ter castratie geweest zijn). Wie wilt deze schattige Paashaasjes binnenkort een fijne thuis bieden? Ze worden niet alleen herplaatst, maar gekoppeld aan een eigen konijntje ofwel wordt er een koppeltje gevormd in onze opvang.
Vandaag kwamen deze katjes onze opvang binnen. Het gaat om een lopende melding waarvan de katjes voor 1 mei weg moeten zijn op hun huidige locatie. De katjes werden namelijk lange tijd verzorgd door een dame die haar garage als slaapplek opende en die de katjes ook dagelijks van voer voor zag. Zij verhuist echter en de nieuwe eigenaars hebben al verschillende bedreigingen geuit naar de katten. Het was dus van levensbelang dat deze katjes daar voor 1 mei weggehaald werden, want dan komt de nieuwe eigenaar daar wonen. Sab is na haar werk met verschillende transportmanden naar 'the crime scene' gereden. Maar helaas bleken er 2 katjes buiten te zitten waardoor Sab deze niet kon vangen (zij worden later door de meldster zelf naar onze opvang gebracht). Daar aangekomen bleken we voor een 2de verrassing te staan. We waren al op de hoogte gebracht dat één katje bevallen was op 1 april, maar nu bleek er ook een 2de nest te liggen van 16 april. Nou ja, jullie zijn ook welkom kleintjes! Mama Kenza heeft 3 schattige katertjes op de wereld gebracht. Het gaat om 2 zwartjes met een wit befje en een zwart-witje. En mama Nani heeft het leven gegeven aan 3 evenbeeldjes, namelijk 2 zwarte katertjes en een zwart kattinnetje -met-her-en-der-wat-witte-plukjes. Mama's Kenza en Nani zijn zelf buiten geboren op 1 mei vorig jaar, dus ze zijn nog hele jonge mama's en helaas geen mensenhanden gewend. Het zal nog een "pleziertje" worden om de benches dagelijks te verschonen...
Zaterdag 19 april 2014:
Donderdag werden onze cavia-meisjes opgehaald door hun nieuwe baasje en mochten we de meiden alweer uitwuiven op-naar-een-mooie-toekomst. Zij mogen namelijk buiten gaan wonen en een eenzaam konijnenmeisje gaan gezelschap houden. We kregen al een update binnen dat Treesje en Trixie (nu Trui) momenteel nog liever veilig het hok met lekker warm stro verkiezen boven het grasperkje, maar dat komt nog wel eens ze wat meer gesetteld zijn. Ze waren dan ook heel weinig gewend, maar we konden ons geen beter huisje voor hen wensen. Daaaag mooie meiden, doe het goed en hopelijk worden jullie snel vriendjes met het konijntje.
Donderdag werden onze cavia-meisjes opgehaald door hun nieuwe baasje en mochten we de meiden alweer uitwuiven op-naar-een-mooie-toekomst. Zij mogen namelijk buiten gaan wonen en een eenzaam konijnenmeisje gaan gezelschap houden. We kregen al een update binnen dat Treesje en Trixie (nu Trui) momenteel nog liever veilig het hok met lekker warm stro verkiezen boven het grasperkje, maar dat komt nog wel eens ze wat meer gesetteld zijn. Ze waren dan ook heel weinig gewend, maar we konden ons geen beter huisje voor hen wensen. Daaaag mooie meiden, doe het goed en hopelijk worden jullie snel vriendjes met het konijntje.
Maandag 14 april 2014:
Met haar mooie uiterlijk wist ons Esthertje harten sneller te doen slaan. Want we kregen talloze mailtjes voor haar binnen. En gisteren was het dan zo ver, ze mocht verhuizen naar haar nieuwe thuis. Het is nog eventjes stress geweest om haar in de reismand te krijgen, want ondanks dat Esther best stoer was en dicht bij ons in de buurt kwam zitten, was aaien (nog) niet aan de orde. Haar nieuwe baasje heeft allerlei spulletjes aangeschaft en we kunnen onder ede vertellen dat Esther een verwend prinsesje zal worden. Buiten geboren op de Turkse straten, opgejaagd en verjaagd waardoor het vertrouwen in de mensheid verloren was en gelukkig gered door Manuela op haar rescue-ronde. Om vervolgens naar België te vliegen, terecht komen in onze opvang en nu een mooie thuis gevonden. Esther kan beamen dat het leven soms verrassingen in petto heeft. Lieve Esther, we zijn er zeker van dat je helemaal zal openbloeien in je nieuwe thuisje. We zijn zo blij voor je en ik denk dat Manuela dat ook is. Doe het goed lieverd en laat je maar verwennen zoals het een echte prinses betaamt. Kusjes!
Met haar mooie uiterlijk wist ons Esthertje harten sneller te doen slaan. Want we kregen talloze mailtjes voor haar binnen. En gisteren was het dan zo ver, ze mocht verhuizen naar haar nieuwe thuis. Het is nog eventjes stress geweest om haar in de reismand te krijgen, want ondanks dat Esther best stoer was en dicht bij ons in de buurt kwam zitten, was aaien (nog) niet aan de orde. Haar nieuwe baasje heeft allerlei spulletjes aangeschaft en we kunnen onder ede vertellen dat Esther een verwend prinsesje zal worden. Buiten geboren op de Turkse straten, opgejaagd en verjaagd waardoor het vertrouwen in de mensheid verloren was en gelukkig gered door Manuela op haar rescue-ronde. Om vervolgens naar België te vliegen, terecht komen in onze opvang en nu een mooie thuis gevonden. Esther kan beamen dat het leven soms verrassingen in petto heeft. Lieve Esther, we zijn er zeker van dat je helemaal zal openbloeien in je nieuwe thuisje. We zijn zo blij voor je en ik denk dat Manuela dat ook is. Doe het goed lieverd en laat je maar verwennen zoals het een echte prinses betaamt. Kusjes!
Vorige week kregen we telefoon van mensen die graag naar onze Alex kwamen kijken. Dan is het altijd spannend afwachten of de mensen überhaupt komen opdagen en/of het klikt met de kat. Alex verbleef boven, apart van de andere opvangkatten en toen we Alex naar beneden haalden waren zijn nieuwe baasjes direct verkocht. Ze vonden hem een stoere kater met een lieve uitstraling en dat is Alex ook. Zij zochten een kat met pit en laat Alex nou net een boel pit hebben. We zochten voor Alex specifiek een thuis waar hij buiten mag, want we merkten dat Alex met een binnenthuis niet voldoende energie kwijt kon. En laat hij nou net in een thuisje terechtkomen waar er naast zijn huis overal weilanden zijn. Ideaal voor Alex om zijn hartje op te halen en energie kwijt te kunnen. 's Nachts heeft hij -gelukkig- wel huisarrest want dan moet hij veilig binnen blijven. Voor Alex geen probleem, want hij vindt op bed slapen heerlijk. Lieve Alex, wat was het vannacht plots stiller zonder jou. Geen Alex die dicht tegen me aan kwam liggen. Maar we zijn toch blij dat jij een kans gekregen hebt. We hebben wat waters doorzwommen, want je mondje deed vreselijk veel pijn. Zelfs na de operatie had je even tijd nodig om op te knappen, maar toen je je eindelijk beter voelde, kwam de speelse Alex naar boven. Doet het goed ventie!
We wisten het al langer natuurlijk dat onze Muna zou verhuizen, want zijn nieuwe baasjes waren al enkele weekjes geleden met hem komen kennis maken. Muna kon nog niet gelijk mee omdat zijn nieuwe baasjes een kat op logement zouden krijgen. En zowel in het belang van de logé als Muna werd besloten dat hij nog even hier zou blijven. Helaas werd Muna (en ook nog een aantal andere katjes) geviseerd door Chaplin en waren zowel wij als Muna gisteren blij dat hij eindelijk kon vertrekken. Muna kan omwille van zijn blaasverleden niet veel stress hebben en dat had hij de laatste week nou net wel omwille van Chaplin. Hoe mooi toch dat sommige katten weten dat hun nieuwe baasje hen komt ophalen. De nieuwe mama en papa van Muna kwamen nog maar net binnen of hij kwam aangelopen en ging spontaan op het transportmandje zitten. En daarna kwam hij nog afscheid nemen van ons ook, althans zo leek het toch. Muna wat ben jij toch een speciaal ding! Zo'n lief en heerlijk katertje, een genot om je lief te mogen hebben. Geniet van je nieuwe huisje en laat je maar lekker verwennen jongen!
Dit knappe ventje werd naar onze opvang gebracht omdat de dochter des huizes verhuisd is en haar ouders de zorg niet meer konden dragen. Bovendien is deze knapperd onlangs papa geworden van wel 8 telgen en over een tijdje komt ook deze familie met mams incluis naar onze opvang. Kartoffel is een heerlijk Leeuwenkopje in de kleur Madagascar en bovendien is hij nog piepjong. Amper een jaartje oud en vreselijk lief, maar toch ook een klein beetje verlegen. Hij wordt voor zijn adoptie volledig in orde gezet, dus hij mag een ritje naar onze dierenarts ter castratie en later ook nog een keertje voor zijn enting tegen vhs en Myxomatose. En we hopen natuurlijk voor deze knapperd een fijne thuis te vinden. Wie heeft er thuis een eenzaam konijnenmeisje wonen die graag in het huwelijksbootje wilt treden met lieve Kartoffel?
Gisteren kwam er ook bezoek langs voor onze zwarte telg van Misti. Onze Jesper wist te charmeren en hij heeft zich een thuisje verzekerd. Goed gedaan klein ventje! Over een aantal weekjes mag hij verhuizen en krijgt hij er ook een poezenvriendje bij waar ze nu nog naar op zoek zijn. Speelplezier verzekerd met 2 kleine telgen in huis. En ook kwam er een lief gezinnetje bij ons langs die pampers en onderleggers kwamen langsbrengen. Da's altijd handig om in huis te hebben als er een zorgenkindje binnenkomt. Dankjewel lieve mensen voor de spulletjes, het leuke bezoekje en wie weet tot over een tijdje.
Zaterdag 12 april 2014:
Deze schattige cavia'tjes werden naar onze opvang gebracht omdat de vorige baasjes afstand van hen hebben gedaan wegens tijdsgebrek. Deze mooie meiden hebben helaas in een hoekje in de garage gewoond waardoor ze niet zo goed gesocialiseerd zijn. Ze zijn een beetje bang van alles en nog wat en daarom gaan we op zoek naar een nieuw baasje die veel tijd aan hen wilt besteden en die het niet erg vindt dat deze meiden wat tijd nodig hebben om open te bloeien. Ze zijn verder wel heel lief en knuffelig als ik ze in de armen neem. Trixie is een mooie goud agouti borstelhaar en Treesje is een zwarte gladhaar. Ondanks dat ze 6 maandjes oud zijn, zijn ze best heel klein. We gaan hen nu verwennen met allerlei lekkers zodat ze ronde-bolle-toetjes worden, zoals een cavia hoort te zijn. Bij wie mogen deze mooie ladies komen wonen? Zowel binnen als buiten kan.
Deze schattige cavia'tjes werden naar onze opvang gebracht omdat de vorige baasjes afstand van hen hebben gedaan wegens tijdsgebrek. Deze mooie meiden hebben helaas in een hoekje in de garage gewoond waardoor ze niet zo goed gesocialiseerd zijn. Ze zijn een beetje bang van alles en nog wat en daarom gaan we op zoek naar een nieuw baasje die veel tijd aan hen wilt besteden en die het niet erg vindt dat deze meiden wat tijd nodig hebben om open te bloeien. Ze zijn verder wel heel lief en knuffelig als ik ze in de armen neem. Trixie is een mooie goud agouti borstelhaar en Treesje is een zwarte gladhaar. Ondanks dat ze 6 maandjes oud zijn, zijn ze best heel klein. We gaan hen nu verwennen met allerlei lekkers zodat ze ronde-bolle-toetjes worden, zoals een cavia hoort te zijn. Bij wie mogen deze mooie ladies komen wonen? Zowel binnen als buiten kan.
Woensdag 09 april 2014:
Onze DikkieDik is een ware reus met een imposant uiterlijk. Maar onder dat stoere uiterlijk schuilt een peperkoeken hartje. Hij is een rustige kater die niet zo van drukte houdt, want van de stofzuiger zet hij het op een lopen. Maar tegen aaitjes en eten zegt hij geen 'nee'. Met zijn 9-jarige leeftijd besluit DikkieDik dat hij in de fleur van zijn leven is. Mensen die een kat van 9 jaar té oud vinden, daar steekt hij zijn tong naar uit. Want hij is namelijk van mening dat hij de wijsheid heeft die een jonge kat nog niet heeft. Oké, hij is dan wel niet meer zo speels, maar hij is toch nog avontuurlijk genoeg om van de ene eetpot naar de andere te gaan snoepen en verder probeert hij ook een plekje in iemands hart te veroveren. DikkieDik nodigt je dan ook uit om kennis met hem te komen maken en wie weet val je voor z'n charmes!
Onze DikkieDik is een ware reus met een imposant uiterlijk. Maar onder dat stoere uiterlijk schuilt een peperkoeken hartje. Hij is een rustige kater die niet zo van drukte houdt, want van de stofzuiger zet hij het op een lopen. Maar tegen aaitjes en eten zegt hij geen 'nee'. Met zijn 9-jarige leeftijd besluit DikkieDik dat hij in de fleur van zijn leven is. Mensen die een kat van 9 jaar té oud vinden, daar steekt hij zijn tong naar uit. Want hij is namelijk van mening dat hij de wijsheid heeft die een jonge kat nog niet heeft. Oké, hij is dan wel niet meer zo speels, maar hij is toch nog avontuurlijk genoeg om van de ene eetpot naar de andere te gaan snoepen en verder probeert hij ook een plekje in iemands hart te veroveren. DikkieDik nodigt je dan ook uit om kennis met hem te komen maken en wie weet val je voor z'n charmes!
Dinsdag 08 april 2014:
En nog een foto van de week, deze keer zijn Rikki en Kiki aan de beurt. Is het omdat hun naampjes op elkaar gelijken of omdat de meiden bijna dezelfde snoettekening hebben of omdat ze beide al zo lang in opvang zitten... wie zal het zeggen, maar beide meisjes hebben elkaar gevonden in onze opvang. Ze zijn zo lief voor elkaar, liggen altijd samen in een mandje en op de foto liggen ze te genieten van de warmtestraaltjes van de kachel. Hun pootjes liggen vaak om elkaar verstrengeld en het is vertederend om te zien hoe die meiden van elkaar houden. Iemand die een leuk duo zoekt is bij Kiki en Rikki aan het goede adres. Ik hoop zo hard dat iemand deze mooie meiden opmerkt en hen een thuisje biedt, want dat verdienen ze wel na zo'n lange tijd op straat te vertoeven en nu nog eens zo lang in opvang... Wie z'n hart is groot genoeg om deze meiden samen te adopteren?
En nog een foto van de week, deze keer zijn Rikki en Kiki aan de beurt. Is het omdat hun naampjes op elkaar gelijken of omdat de meiden bijna dezelfde snoettekening hebben of omdat ze beide al zo lang in opvang zitten... wie zal het zeggen, maar beide meisjes hebben elkaar gevonden in onze opvang. Ze zijn zo lief voor elkaar, liggen altijd samen in een mandje en op de foto liggen ze te genieten van de warmtestraaltjes van de kachel. Hun pootjes liggen vaak om elkaar verstrengeld en het is vertederend om te zien hoe die meiden van elkaar houden. Iemand die een leuk duo zoekt is bij Kiki en Rikki aan het goede adres. Ik hoop zo hard dat iemand deze mooie meiden opmerkt en hen een thuisje biedt, want dat verdienen ze wel na zo'n lange tijd op straat te vertoeven en nu nog eens zo lang in opvang... Wie z'n hart is groot genoeg om deze meiden samen te adopteren?
Maandag 07 april 2014:
Gisteren stond er bezoek op de agenda voor Jorum, ons zwart-witte kleintje van Misti is bij deze definitief gereserveerd en verhuist binnen een paar weekjes naar Duffel. En ook kwam er een lieve dame met haar dochter langs. Zij wilde graag weer een katje een thuisje bieden en rara wie de gelukkige geworden is? Ik sta er zelf ook nog versteld van, maar 't is ons Petatje geworden! Ons lieve, maar onzichtbare Petatje werd uitgekozen en mocht mee naar haar nieuwe thuis verhuizen. Wat mis ik m'n kleine meisje al, want ik heb haar lange tijd op straat gevoerd en plots veranderde ze in een benenschurkend-katje waardoor we haar een kans in onze opvang gegeven hebben. Maar ze kon in geen beter huisje terechtkomen, bij zulke lieve mensen die alle begrip hebben voor een straatkat en niet verwachten dat zo'n katjes gelijk op schoot komen zitten, maar dat er van beide kanten aan zo'n speciale relatie gewerkt moet worden. Lieve Petat, you did it! Ik ben zo blij voor je. Dikke kus lieve meid!
Gisteren stond er bezoek op de agenda voor Jorum, ons zwart-witte kleintje van Misti is bij deze definitief gereserveerd en verhuist binnen een paar weekjes naar Duffel. En ook kwam er een lieve dame met haar dochter langs. Zij wilde graag weer een katje een thuisje bieden en rara wie de gelukkige geworden is? Ik sta er zelf ook nog versteld van, maar 't is ons Petatje geworden! Ons lieve, maar onzichtbare Petatje werd uitgekozen en mocht mee naar haar nieuwe thuis verhuizen. Wat mis ik m'n kleine meisje al, want ik heb haar lange tijd op straat gevoerd en plots veranderde ze in een benenschurkend-katje waardoor we haar een kans in onze opvang gegeven hebben. Maar ze kon in geen beter huisje terechtkomen, bij zulke lieve mensen die alle begrip hebben voor een straatkat en niet verwachten dat zo'n katjes gelijk op schoot komen zitten, maar dat er van beide kanten aan zo'n speciale relatie gewerkt moet worden. Lieve Petat, you did it! Ik ben zo blij voor je. Dikke kus lieve meid!
En ook de voorbije dagen mochten we weer 2 mooie donaties in ontvangst nemen. Julie die regelmatig naar hier afzakt, kwam weer een mooie partij donatievoer en vers vlees voor onze zwervertjes langsbrengen. En ook de adoptante van ons Petatje had allerlei voer en natte doekjes bij. Dankjewel lieve mensen om weer aan onze opvang- en zwerfkatjes te denken!
Net voor het weekend heb ik een filmpje gemaakt van ons Turkse opvangertje Esther. Ondanks dat ze nog een beetje schuw is - ze laat zich niet aaien - doet ze het super goed in onze opvang. Samen met Chaplin is ze super nieuwsgierig en heeft ze alle hoekjes en gaatjes al ontdekt in onze opvang. En ze heeft ook het speelgoed gevonden, wat kan ze daar uren zoet mee zijn. Wij zijn altijd bevoorrecht om een katje te zien openbloeien en te genieten van wat speelgoed, kattengezelschap, lekker eten en vooral een super zacht slaapplekje, het liefst in een straaltje zon.
Vrijdag 04 april 2014:
De kleintjes van onze mama Misti doen het super goed. Ze worden lekkers speels, beginnen zelfstandig te eten en gaan ook al netjes op de kattenbak. En verder zijn ze heel sociaal en erg op mensen gericht. Mama Misti mag overdag haar pootjes strekken tussen de andere opvangkatjes en daar geniet ze met volle teugen van. Wanneer mams niet in de buurt is, amuseren de kleintjes zich ook wel. Maar slapen is toch nog het grootste onderdeel van hun dagindeling. En als ze honger hebben, dan roepen ze mama Misti en die komt er dan aangesneld om haar babies van melkje te voorzien. Echt een prachtig tafereel om te zien en te horen, al die smakgeluidjes en daarna staan de kleintjes nog likkebaardend hun snoetje te poetsen. Ondertussen zijn ze al de 5 weken gepasseerd, wat vliegt de tijd toch snel!
De kleintjes van onze mama Misti doen het super goed. Ze worden lekkers speels, beginnen zelfstandig te eten en gaan ook al netjes op de kattenbak. En verder zijn ze heel sociaal en erg op mensen gericht. Mama Misti mag overdag haar pootjes strekken tussen de andere opvangkatjes en daar geniet ze met volle teugen van. Wanneer mams niet in de buurt is, amuseren de kleintjes zich ook wel. Maar slapen is toch nog het grootste onderdeel van hun dagindeling. En als ze honger hebben, dan roepen ze mama Misti en die komt er dan aangesneld om haar babies van melkje te voorzien. Echt een prachtig tafereel om te zien en te horen, al die smakgeluidjes en daarna staan de kleintjes nog likkebaardend hun snoetje te poetsen. Ondertussen zijn ze al de 5 weken gepasseerd, wat vliegt de tijd toch snel!
Donderdag 03 april 2014:
Ik heb eindelijk de tijd gehad om een filmpje te maken van ons lief Petatje. Ze is inderdaad nog een beetje schuchter in de zin dat ze 't liefst in een krabpaaltje verstopt ligt of zoals nu: haar favorietje plekje is op een stoel veilig onder tafel. Maar eens we haar aandacht geven en aaien, dan smijt Petatje zich helemaal. Ze is zo lief! Ze spint erop los, wilt overal geaaid worden en ze gaat zelfs aan het kwijlen - zo leuk vindt ze kriebeltjes. En wat nog mooier is, Petatje laat zich sinds kort ook aaien door 'vreemde' mensen. Ik hoop zo hard om een fijn huisje voor haar te vinden bij mensen die niets liever doen dan haar aaien en alle aandacht van de wereld te geven. Wie heeft er een plekje voor deze lieve meid?
Ik heb eindelijk de tijd gehad om een filmpje te maken van ons lief Petatje. Ze is inderdaad nog een beetje schuchter in de zin dat ze 't liefst in een krabpaaltje verstopt ligt of zoals nu: haar favorietje plekje is op een stoel veilig onder tafel. Maar eens we haar aandacht geven en aaien, dan smijt Petatje zich helemaal. Ze is zo lief! Ze spint erop los, wilt overal geaaid worden en ze gaat zelfs aan het kwijlen - zo leuk vindt ze kriebeltjes. En wat nog mooier is, Petatje laat zich sinds kort ook aaien door 'vreemde' mensen. Ik hoop zo hard om een fijn huisje voor haar te vinden bij mensen die niets liever doen dan haar aaien en alle aandacht van de wereld te geven. Wie heeft er een plekje voor deze lieve meid?
Woensdag 02 april 2014:
Foto van de week: opvangertje Todde samen met blijvertje Minke in het stoeltje. We willen graag Todde eventjes in het zonnetje zetten. Want ze is niet alleen een knappe verschijning en heel speciaal door haar 2 verschillende gekleurde oogjes, ze heeft ook best een heel speciaal karakter! Todde is namelijk zo zorgzaam voor elke andere kat, die gaat ze dan wassen, kusjes geven,... Toegeven, naar mensen toe is ze nog niet bijzonder sociaal. Als ze op haar dekentje ligt te dutten en ik aai haar, dan geniet ze ervan... tot ze merkt dat dat kriebelhand aan mijn arm hangt, haha. Maar ze komt tijdens de natvoerronde wel tegen mijn benen schurken en ik gok dat ze nog met een heel klein beetje geduld een sociaal poppetje zal worden. Ze is heel tenger en fijn gebouwd en verder is ze heel vocaal. Kortom: met Todde heb je leven in huis! Want ze speelt erop los: een catnipkussentje brengt Todde helemaal in trance. Met een speelrail is ze uren zoet en haar grootste hobby is toch wel zorg dragen voor blijvertje Minke. Mensen die op zoek zijn naar een zorgzaam maatje voor hun eenzame kat, dan is Todde wel de ideale kandidaat!
Foto van de week: opvangertje Todde samen met blijvertje Minke in het stoeltje. We willen graag Todde eventjes in het zonnetje zetten. Want ze is niet alleen een knappe verschijning en heel speciaal door haar 2 verschillende gekleurde oogjes, ze heeft ook best een heel speciaal karakter! Todde is namelijk zo zorgzaam voor elke andere kat, die gaat ze dan wassen, kusjes geven,... Toegeven, naar mensen toe is ze nog niet bijzonder sociaal. Als ze op haar dekentje ligt te dutten en ik aai haar, dan geniet ze ervan... tot ze merkt dat dat kriebelhand aan mijn arm hangt, haha. Maar ze komt tijdens de natvoerronde wel tegen mijn benen schurken en ik gok dat ze nog met een heel klein beetje geduld een sociaal poppetje zal worden. Ze is heel tenger en fijn gebouwd en verder is ze heel vocaal. Kortom: met Todde heb je leven in huis! Want ze speelt erop los: een catnipkussentje brengt Todde helemaal in trance. Met een speelrail is ze uren zoet en haar grootste hobby is toch wel zorg dragen voor blijvertje Minke. Mensen die op zoek zijn naar een zorgzaam maatje voor hun eenzame kat, dan is Todde wel de ideale kandidaat!
Maandag 31 maart 2014:
We wisten het al eerder dat mama Misti samen met haar dochtertjes Jana en Jara naar een nieuwe thuis mogen verhuizen binnenkort, maar gisteren kwamen hun nieuwe baasjes dan eindelijk kennismaken met hen. En het klikte gelijk! We zijn zo blij dat mams en dochtertjes binnenkort een gouden mandje gevonden hebben. En gisteren is dan ook onze Keto mogen verhuizen naar haar nieuwe thuis. Vorig weekend waren er al mensen naar haar komen kijken, maar die vonden haar nog te schuw. Maar het jong koppeltje dat gisteren over de vloer kwam, vond dat helemaal niet erg. In tegendeel, hun eerste katje vertoonde ook zulk gedrag. Keto krijgt er dus een vriendje bij, waar we heel blij om zijn. Al kan Keto zich ook wel alleen amuseren. 't Is eigenlijk een heel makkelijk katje en eens je haar kan aaien, dan lijkt ze er ook wel van te genieten. Daaag lieve Keto, doe het goed bij je nieuwe baasjes!
We wisten het al eerder dat mama Misti samen met haar dochtertjes Jana en Jara naar een nieuwe thuis mogen verhuizen binnenkort, maar gisteren kwamen hun nieuwe baasjes dan eindelijk kennismaken met hen. En het klikte gelijk! We zijn zo blij dat mams en dochtertjes binnenkort een gouden mandje gevonden hebben. En gisteren is dan ook onze Keto mogen verhuizen naar haar nieuwe thuis. Vorig weekend waren er al mensen naar haar komen kijken, maar die vonden haar nog te schuw. Maar het jong koppeltje dat gisteren over de vloer kwam, vond dat helemaal niet erg. In tegendeel, hun eerste katje vertoonde ook zulk gedrag. Keto krijgt er dus een vriendje bij, waar we heel blij om zijn. Al kan Keto zich ook wel alleen amuseren. 't Is eigenlijk een heel makkelijk katje en eens je haar kan aaien, dan lijkt ze er ook wel van te genieten. Daaag lieve Keto, doe het goed bij je nieuwe baasjes!
De afgelopen weken hebben we nog een aantal mooie donaties gekregen die ik nog niet eerder vermeld heb wegens tijdsgebrek. Door de verbouwingen aan de zolder heb ik iets minder tijd en energie om de website en mails goed bij te houden. Van de toekomstige baasjes van Muna kregen we onlangs voer, kattenmelk, kattenbakvulling en speeltjes. Ook het nieuwe baasje van Tobe stond hier niet met lege handen en had zowel droog- als natvoer bij, poetsmiddel, wasmiddel en zelfs chocolaatjes voor ons. Jenny waar DikkieDik vandaan komt kwam nog kattenbakvulling en natvoer langsbrengen voor haar vertrek naar het buitenland. En gisteren mochten we van de toekomstige baasjes van Misti, Jana en Jara een mooie krabton en korrelvoer in ontvangst nemen. En ook Nadine (die een tijdje geleden Snorremans in opvang gebracht heeft) kwam een mooie donatie langsbrengen: fleecedekentjes, handdoeken, korrelvoer voor katten en konijnen en een ganse partij ict-materiaal. Dankjewel lieve mensen voor alle mooie donaties!
Maandag 24 maart 2014:
Gisteren was weer een drukke dag van jewelste in onze opvang, met allemaal mooie adopties van katjes, konijntjes en cavia'tjes die naar een nieuwe thuis mochten verhuizen. Als eerste is onze Shira vertrokken naar een jong gezinnetje in Leuven. Ondanks dat ze nog erg bang en schuw is, werd er toch volop voor haar gegaan. Ik ben er zeker van dat ze met veel liefde en geduld een knuffelkatje zal worden. Ook werd onze Roxy opgehaald die een paar daagjes voordien gereserveerd werd. Zij mag een jong katertje gaan gezelschap houden en die qua kleur haar evenbeeld is. Hij zal Roxy leren dat ze niet bang moet zijn en hoe ze sociaal moet worden naar mensen toe. Ook zijn onze opvangcaafjes Prutske en Kidder samen naar een hele leuke thuis verhuisd. Zij mogen binnenshuis wonen bij een hele lieve dame die onlangs afscheid heeft moeten nemen van haar zeugjes en nu als een blok voor ons jongens viel. Veel geluk Kidder en Prutske! En nog meer goed nieuws: ook Beauty, Pimpernel en Snorremans mochten gisteren samen verhuizen naar een grote overdekte buitenren waar ze naar hartenlust kunnen binkies maken. Ik had de konijntjes eerder deze week aan elkaar gekoppeld en de koppeling was op een paar uurtjes helemaal beklonken. Meneer Snorremans verdeelde zijn aandacht tussen mams en dochter. Veel geluk lieverds! En als laatste zijn onze Julie samen met haar broertje Jetoy (die een Blutskatje is omwille van een oogbeschadiging) naar een jong gezinnetje met jonge kindjes mogen gaan wonen. Zij gaan in de watten gelegd worden en die mensen vinden het net leuk dat Julie en Jetoy extra energiek zijn en dus leven in de brouwerij zullen brengen.
Gisteren was weer een drukke dag van jewelste in onze opvang, met allemaal mooie adopties van katjes, konijntjes en cavia'tjes die naar een nieuwe thuis mochten verhuizen. Als eerste is onze Shira vertrokken naar een jong gezinnetje in Leuven. Ondanks dat ze nog erg bang en schuw is, werd er toch volop voor haar gegaan. Ik ben er zeker van dat ze met veel liefde en geduld een knuffelkatje zal worden. Ook werd onze Roxy opgehaald die een paar daagjes voordien gereserveerd werd. Zij mag een jong katertje gaan gezelschap houden en die qua kleur haar evenbeeld is. Hij zal Roxy leren dat ze niet bang moet zijn en hoe ze sociaal moet worden naar mensen toe. Ook zijn onze opvangcaafjes Prutske en Kidder samen naar een hele leuke thuis verhuisd. Zij mogen binnenshuis wonen bij een hele lieve dame die onlangs afscheid heeft moeten nemen van haar zeugjes en nu als een blok voor ons jongens viel. Veel geluk Kidder en Prutske! En nog meer goed nieuws: ook Beauty, Pimpernel en Snorremans mochten gisteren samen verhuizen naar een grote overdekte buitenren waar ze naar hartenlust kunnen binkies maken. Ik had de konijntjes eerder deze week aan elkaar gekoppeld en de koppeling was op een paar uurtjes helemaal beklonken. Meneer Snorremans verdeelde zijn aandacht tussen mams en dochter. Veel geluk lieverds! En als laatste zijn onze Julie samen met haar broertje Jetoy (die een Blutskatje is omwille van een oogbeschadiging) naar een jong gezinnetje met jonge kindjes mogen gaan wonen. Zij gaan in de watten gelegd worden en die mensen vinden het net leuk dat Julie en Jetoy extra energiek zijn en dus leven in de brouwerij zullen brengen.
Woensdag 19 maart 2014:
We zijn heel blij, want in het begin van week 12 vonden al een aantal van onze opvangdiertjes een fijne thuis. De gelukkigen die mochten verhuizen zijn: katjes Fleo, Jules, Tobe, Pastel, Hector en cavia Plekje. Veel geluk lieverds in jullie nieuwe gezinnetjes! En nog meer goed nieuws: ook werden Roxy en Muna alvast gereserveerd en zij verhuizen binnenkort naar hun gouden mandjes.
We zijn heel blij, want in het begin van week 12 vonden al een aantal van onze opvangdiertjes een fijne thuis. De gelukkigen die mochten verhuizen zijn: katjes Fleo, Jules, Tobe, Pastel, Hector en cavia Plekje. Veel geluk lieverds in jullie nieuwe gezinnetjes! En nog meer goed nieuws: ook werden Roxy en Muna alvast gereserveerd en zij verhuizen binnenkort naar hun gouden mandjes.
Maandag 17 maart 2014:
Vannacht om 2u waren wij op de luchthaven om Chaplin en Esther op te halen. We kregen een tijdje geleden namelijk de vraag van Manuela (een vriendin die in Turkije woont en zich daar inzet voor de talrijke straathonden en -katten) of we konden uithelpen bij de opvang van Chaplin en Esther. Beide katjes hebben een hels leven van mishandeling en achter-na-gejaag achter de rug op straat. Gelukkig werd er voor hen een adoptant gevonden waardoor Manuela de kans zag om beide katjes veilig te stellen en hen onder te brengen in de kattenkamer bij Dr. Osman. Op die manier konden beide katjes in orde gezet worden om naar hun nieuwe thuis te verhuizen. Door persoonlijke redenen echter kon de adoptant de adoptie niet meer laten doorgaan en daar zaten Chaplin en Esther dan. Ze zaten al maanden (bijna een jaar) op de kattenkamer en konden niet meer op straat gezet worden, dit zou hun dood beteken. Beide katjes zijn door hun verleden nog erg bang doordat ze op de kattenkamer amper in contact komen met huiselijke geluiden en zelfs mensen. Dus werd er aan ons gevraagd of we konden uithelpen. We gaan dus voor deze leukers op zoek naar een gouden mandje. Liefst samen mocht dat mogelijk zijn, maar we weten ook dat het bijna onmogelijk is om voor twee bange katjes samen een thuis te vinden... Chaplin heeft een leuke snor en Esther is een prachtig grijs/wit katje. Op de foto is het een beetje onduidelijk, maar ze zou net kunnen ontsnapt zijn uit de Whiskas reclame. Wie-o-wie wilt deze Turkse katjes een kans op geluk geven? Ze zijn in het bezit van een Europees paspoort en zijn naast de gebruikelijke enting tegen nies- en kattenziekte ook geënt tegen Rabiës. Deze katjes verdienen een echte thuis, want dat hebben ze nog nooit gehad.
Vannacht om 2u waren wij op de luchthaven om Chaplin en Esther op te halen. We kregen een tijdje geleden namelijk de vraag van Manuela (een vriendin die in Turkije woont en zich daar inzet voor de talrijke straathonden en -katten) of we konden uithelpen bij de opvang van Chaplin en Esther. Beide katjes hebben een hels leven van mishandeling en achter-na-gejaag achter de rug op straat. Gelukkig werd er voor hen een adoptant gevonden waardoor Manuela de kans zag om beide katjes veilig te stellen en hen onder te brengen in de kattenkamer bij Dr. Osman. Op die manier konden beide katjes in orde gezet worden om naar hun nieuwe thuis te verhuizen. Door persoonlijke redenen echter kon de adoptant de adoptie niet meer laten doorgaan en daar zaten Chaplin en Esther dan. Ze zaten al maanden (bijna een jaar) op de kattenkamer en konden niet meer op straat gezet worden, dit zou hun dood beteken. Beide katjes zijn door hun verleden nog erg bang doordat ze op de kattenkamer amper in contact komen met huiselijke geluiden en zelfs mensen. Dus werd er aan ons gevraagd of we konden uithelpen. We gaan dus voor deze leukers op zoek naar een gouden mandje. Liefst samen mocht dat mogelijk zijn, maar we weten ook dat het bijna onmogelijk is om voor twee bange katjes samen een thuis te vinden... Chaplin heeft een leuke snor en Esther is een prachtig grijs/wit katje. Op de foto is het een beetje onduidelijk, maar ze zou net kunnen ontsnapt zijn uit de Whiskas reclame. Wie-o-wie wilt deze Turkse katjes een kans op geluk geven? Ze zijn in het bezit van een Europees paspoort en zijn naast de gebruikelijke enting tegen nies- en kattenziekte ook geënt tegen Rabiës. Deze katjes verdienen een echte thuis, want dat hebben ze nog nooit gehad.
Zondag 16 maart 2014:
De werken in onze opvang zijn gisteren volop van start gegaan. Onze dank gaat vooral uit naar Rudy die dit alles volledig vrijwillig cöordineert en op zich neemt. Vooral voor komende week kunnen wij nog steeds enkele vrijwilligers gebruiken die bvb materialen naar zolder kunnen helpen dragen en eventueel Rudy willen assisteren bij enkele taken zoals OSB-platen leggen en isolatie steken, ... Ook zijn we voor deze week dringend op zoek naar iemand die veel kennis heeft van elektriciteit en die onze zolder kan voorzien van stopcontacten en licht vooraleer al het houtwerk geplaatst is. Sponsoring op onze website in ruil is steeds mogelijk! Aarzel niet om ons te contacteren indien je ons kan helpen via [email protected] of 0496/85.57.59 (liefst tussen 19u-20u).
De werken in onze opvang zijn gisteren volop van start gegaan. Onze dank gaat vooral uit naar Rudy die dit alles volledig vrijwillig cöordineert en op zich neemt. Vooral voor komende week kunnen wij nog steeds enkele vrijwilligers gebruiken die bvb materialen naar zolder kunnen helpen dragen en eventueel Rudy willen assisteren bij enkele taken zoals OSB-platen leggen en isolatie steken, ... Ook zijn we voor deze week dringend op zoek naar iemand die veel kennis heeft van elektriciteit en die onze zolder kan voorzien van stopcontacten en licht vooraleer al het houtwerk geplaatst is. Sponsoring op onze website in ruil is steeds mogelijk! Aarzel niet om ons te contacteren indien je ons kan helpen via [email protected] of 0496/85.57.59 (liefst tussen 19u-20u).
Zaterdag 15 maart 2014:
Donderdagavond werd dit meisje bij ons in opvang gebracht. Een kleine week ervoor werd ze namelijk aangereden door een auto die gewoon doorreed en niet eens de moeite nam om te kijken of Choo Choo al dan niet verwond was. Gelukkig reden er mensen voorbij die Choo Choo op straat zagen spartelen en haar naar hun dierenarts gebracht hebben. Dit kleine meisje heeft wonder boven wonder 'enkel' een hersenschudding, want het kon helemaal anders afgelopen zijn. Het is er wel aan te merken dat ze een slag op haar hoofdje gehad heeft, maar verder doet ze 't gelukkig erg goed. Ze is verder wel broodmager, maar ik gok dat daar snel verandering in zal komen, want ze eet als een bootwerker. Ze is momenteel ook wel aan de diarree, maar dit kan door stress zijn van de voorbije dagen. Choo Choo is wel nog erg bang, maar we kunnen haar gelukkig wel aaien. Nu laten we haar nog wat bekomen van haar gevaarlijke avontuur en binnenkort zetten we haar helemaal in orde zodat ze -hopelijk- binnenkort naar een nieuwe thuis kan verhuizen. Want dit meisje verdient nu wel alle geluk in de wereld.
Donderdagavond werd dit meisje bij ons in opvang gebracht. Een kleine week ervoor werd ze namelijk aangereden door een auto die gewoon doorreed en niet eens de moeite nam om te kijken of Choo Choo al dan niet verwond was. Gelukkig reden er mensen voorbij die Choo Choo op straat zagen spartelen en haar naar hun dierenarts gebracht hebben. Dit kleine meisje heeft wonder boven wonder 'enkel' een hersenschudding, want het kon helemaal anders afgelopen zijn. Het is er wel aan te merken dat ze een slag op haar hoofdje gehad heeft, maar verder doet ze 't gelukkig erg goed. Ze is verder wel broodmager, maar ik gok dat daar snel verandering in zal komen, want ze eet als een bootwerker. Ze is momenteel ook wel aan de diarree, maar dit kan door stress zijn van de voorbije dagen. Choo Choo is wel nog erg bang, maar we kunnen haar gelukkig wel aaien. Nu laten we haar nog wat bekomen van haar gevaarlijke avontuur en binnenkort zetten we haar helemaal in orde zodat ze -hopelijk- binnenkort naar een nieuwe thuis kan verhuizen. Want dit meisje verdient nu wel alle geluk in de wereld.
Maandag waren Nadine en Danny langsgeweest om een poging te wagen om onze wc in de opvang te maken. Helaas is die opzet mislukt doordat de waterkraantjes niet toegedraaid konden worden. Maar dat probleem wordt binnenkort door de watermannen van de baan geholpen en dan komen Nadine en Danny weer langs. Maar ze brachten ook weer heel veel lekkers mee voor de katjes en ook kattenbakvulling en natte doekjes. Dinsdag is Sonja 's avonds nog langsgeweest met weer super veel blikvoer voor de katjes, maar ook onze hondjes werden in de watten gelegd. Van Ann en Rudy (twee super mensen die ons helpen met de verbouwingen aan onze zolder!) kregen we natvoer voor de kittens. En toen ik vrijdag de zwervers ging voeren -waar we onlangs Fidéke en Oscarito weggehaald hebben- stond buurvrouw Rita weer klaar met zakjes korrelvoer. Dikke dankjewel lieve mensen voor alle steun weer!
Woensdag 12 maart 2014:
De kleintjes van ons opvangkatje Misti waren gisteren alweer 2 weken oud, wat vliegt de tijd toch! En onze kleine ukkepukjes groeien als kool. Misti is een geweldige lieve mama die heel veel zorg draagt voor haar kleintjes. De kleintjes liggen constant aan een tepel te lurken en ik heb in mijn leven nog nooit zulke grote kittens van die leeftijd gezien. Kleintjes die van 't straat komen op een leeftijd van 4-5 weken hebben soms zelfs maar de grootte van Misti's kittens. Dus onze lieve mams doet het geweldig! En het geeft natuurlijk ook dat mams hier dagelijks verschillende porties lekker eten krijgt en zelf -gelukkig- ook goed op gewicht is. Geniet van het filmpje, want de kleintjes zijn übercute en mama Misti toont hoe lief ze wel niet is naar mensen toe.
De kleintjes van ons opvangkatje Misti waren gisteren alweer 2 weken oud, wat vliegt de tijd toch! En onze kleine ukkepukjes groeien als kool. Misti is een geweldige lieve mama die heel veel zorg draagt voor haar kleintjes. De kleintjes liggen constant aan een tepel te lurken en ik heb in mijn leven nog nooit zulke grote kittens van die leeftijd gezien. Kleintjes die van 't straat komen op een leeftijd van 4-5 weken hebben soms zelfs maar de grootte van Misti's kittens. Dus onze lieve mams doet het geweldig! En het geeft natuurlijk ook dat mams hier dagelijks verschillende porties lekker eten krijgt en zelf -gelukkig- ook goed op gewicht is. Geniet van het filmpje, want de kleintjes zijn übercute en mama Misti toont hoe lief ze wel niet is naar mensen toe.
Maandag 10 maart 2014:
Vandaag stond er op de agenda: tandenoperaties Alex en Hector. Het heeft even geduurd vooraleer we Hector in de reismand kregen en waardoor ik 20 minuten te laat was bij onze dierenarts. Hector vond het heel eng om weer in die vervoersmand te moeten gaan, maar wist hij veel dat het voor zijn eigen goed was. Hector en Alex hadden beide last van de tandjes, kwijlen, smakken en brokjes laten vallen tijdens het eten,... en bij een vorig dierenartsbezoek zagen we bij beide katers al dat de wortels van de hoektanden helemaal rot waren. Bij Hector zijn alle 4 zijn hoektanden verwijderd. Bij Alex zijn er ook verwijderd en eentje heeft zelfs voor wat prutswerk gezorgd, want die was afgebroken. Onze dierenarts zei nog: het is best normaal dat ze vandaag en morgen niet eten, want 't is best een grote ingreep en hoektanden laten altijd een grote wonde na. Maar Alex stapte uit zijn vervoersmand en ging direct richting zijn eetbakje en ging gezellig aan het smikkelen. Straffe kerel onze Alex! Onze jongens zijn van hun pijn verlost en kunnen binnenkort eindelijk op zoek naar hun verdiende nieuwe thuis. Alex zoekt een thuis waar ie lekker op bed mag dutten, want da's zijn grootste hobby momenteel.
Vandaag stond er op de agenda: tandenoperaties Alex en Hector. Het heeft even geduurd vooraleer we Hector in de reismand kregen en waardoor ik 20 minuten te laat was bij onze dierenarts. Hector vond het heel eng om weer in die vervoersmand te moeten gaan, maar wist hij veel dat het voor zijn eigen goed was. Hector en Alex hadden beide last van de tandjes, kwijlen, smakken en brokjes laten vallen tijdens het eten,... en bij een vorig dierenartsbezoek zagen we bij beide katers al dat de wortels van de hoektanden helemaal rot waren. Bij Hector zijn alle 4 zijn hoektanden verwijderd. Bij Alex zijn er ook verwijderd en eentje heeft zelfs voor wat prutswerk gezorgd, want die was afgebroken. Onze dierenarts zei nog: het is best normaal dat ze vandaag en morgen niet eten, want 't is best een grote ingreep en hoektanden laten altijd een grote wonde na. Maar Alex stapte uit zijn vervoersmand en ging direct richting zijn eetbakje en ging gezellig aan het smikkelen. Straffe kerel onze Alex! Onze jongens zijn van hun pijn verlost en kunnen binnenkort eindelijk op zoek naar hun verdiende nieuwe thuis. Alex zoekt een thuis waar ie lekker op bed mag dutten, want da's zijn grootste hobby momenteel.
Zondag 09 maart 2014:
Het aanbod van de 2 muizenvangertjes die we op een paardenstal konden plaatsen, kon ik niet aan mijn neus laten voorbij gaan. Ook al had ik maandag voor niets zoveel uren met de vangkooien op mijn ene voerlocatie rond gehangen en de katjes die van de oude man kwamen, bleken zo tam dat we met gemak een thuisje voor hen kunnen vinden. Dus ben ik woensdag -ondanks dat ik eigenlijk geen tijd had, zeker als je weet dat we deze week al 5 dagen bij onze dierenarts vertoefd hebben, dan is het verdomd druk en op sommige momenten een beetje té druk om zoveel werk te moeten doen met enkel z'n tweetjes- toch naar die ene locatie gegaan waar de katjes fysiek bedreigd worden. Ik heb 2,5 uren in de auto vertoefd, maar met succes deze keer. Algauw kwam Oscarito op de vangkooi af, want daar stond een blik tonijn en het vers vlees van Julie, dat kon hij echt niet weerstaan. Het heeft me even een aantal ademloze momenten bezorgd, maar uiteindelijk had ik vangst en zat Oscarito netjes in mijn auto. Toen zag het er even niet zo goed uit, want er was geen kat te bekennen. Als het goed weer is, dan wordt het vangen toch iets bemoeilijkt door het zonnetje. Want dan gaan de katten graag energie op doen en zonnebaden. Maar warempel, daar zag ik eindelijk Fidéke. Net zoals Oscarito heel schuw en geen kans in opvang, omdat mensen nou eenmaal enkel tamme katten willen adopteren... Fidéke heeft me een paar hartverzakkingen bezorgd, want meneer ging 3 x het vlees uit de kooi halen en ging dan gewoon op wandel. Ik dacht dat ik enkel met Oscarito naar huis zou rijden. Maar ik ben toch geduldig blijven wachten en daar kwam Fidéke weer, zijn buikje was wellicht nog niet gevuld genoeg. Hij ging weer de kooi in en de kooi bleef gewoon open. Op zo'n momenten open ik dan mijn autodeur omdat de katten dan schrikken en de kooi laten afgaan. Dat deed Fidéke ook, alleen was hij toch slimmer dan gehoopt en kroop nog net de vangkooi uit toen het klepje toe viel. Ik dacht dat ik mijn kans nu helemaal verkeken had, maar toch vlug nog wat vlees in de kooi gaan leggen en ja hoor, hij ging er terug in. Met ingehouden adem keek ik toe... En toen had ik hem, yes! Sab is 's avonds nog met de jongens tot bij onze dierenarts gegaan om hen medisch in orde te laten zetten en donderdag zijn ze naar hun paardenstal verhuisd. Ze mogen de eerste 3 weken in een kippen/geitenhok (dat leegstaat) wonen en wennen aan de omgeving en dan mogen ze los op het grote domein. En indien de jongens er later het lef voor hebben, dan mogen ze zelfs via het kattenluikje naar binnen gaan. Als dat geen bofkonten zijn! Missie geslaagd! Maar we hebben nog vele buitenthuisjes nodig, want er zijn nog veel van onze zwervers die dringend moeten verhuizen...
Het aanbod van de 2 muizenvangertjes die we op een paardenstal konden plaatsen, kon ik niet aan mijn neus laten voorbij gaan. Ook al had ik maandag voor niets zoveel uren met de vangkooien op mijn ene voerlocatie rond gehangen en de katjes die van de oude man kwamen, bleken zo tam dat we met gemak een thuisje voor hen kunnen vinden. Dus ben ik woensdag -ondanks dat ik eigenlijk geen tijd had, zeker als je weet dat we deze week al 5 dagen bij onze dierenarts vertoefd hebben, dan is het verdomd druk en op sommige momenten een beetje té druk om zoveel werk te moeten doen met enkel z'n tweetjes- toch naar die ene locatie gegaan waar de katjes fysiek bedreigd worden. Ik heb 2,5 uren in de auto vertoefd, maar met succes deze keer. Algauw kwam Oscarito op de vangkooi af, want daar stond een blik tonijn en het vers vlees van Julie, dat kon hij echt niet weerstaan. Het heeft me even een aantal ademloze momenten bezorgd, maar uiteindelijk had ik vangst en zat Oscarito netjes in mijn auto. Toen zag het er even niet zo goed uit, want er was geen kat te bekennen. Als het goed weer is, dan wordt het vangen toch iets bemoeilijkt door het zonnetje. Want dan gaan de katten graag energie op doen en zonnebaden. Maar warempel, daar zag ik eindelijk Fidéke. Net zoals Oscarito heel schuw en geen kans in opvang, omdat mensen nou eenmaal enkel tamme katten willen adopteren... Fidéke heeft me een paar hartverzakkingen bezorgd, want meneer ging 3 x het vlees uit de kooi halen en ging dan gewoon op wandel. Ik dacht dat ik enkel met Oscarito naar huis zou rijden. Maar ik ben toch geduldig blijven wachten en daar kwam Fidéke weer, zijn buikje was wellicht nog niet gevuld genoeg. Hij ging weer de kooi in en de kooi bleef gewoon open. Op zo'n momenten open ik dan mijn autodeur omdat de katten dan schrikken en de kooi laten afgaan. Dat deed Fidéke ook, alleen was hij toch slimmer dan gehoopt en kroop nog net de vangkooi uit toen het klepje toe viel. Ik dacht dat ik mijn kans nu helemaal verkeken had, maar toch vlug nog wat vlees in de kooi gaan leggen en ja hoor, hij ging er terug in. Met ingehouden adem keek ik toe... En toen had ik hem, yes! Sab is 's avonds nog met de jongens tot bij onze dierenarts gegaan om hen medisch in orde te laten zetten en donderdag zijn ze naar hun paardenstal verhuisd. Ze mogen de eerste 3 weken in een kippen/geitenhok (dat leegstaat) wonen en wennen aan de omgeving en dan mogen ze los op het grote domein. En indien de jongens er later het lef voor hebben, dan mogen ze zelfs via het kattenluikje naar binnen gaan. Als dat geen bofkonten zijn! Missie geslaagd! Maar we hebben nog vele buitenthuisjes nodig, want er zijn nog veel van onze zwervers die dringend moeten verhuizen...
Alsof ik het wist! Toen Celio pas is binnengekomen, zei ik nog tegen Sab: 'Wedden dat Celio naar Nederland gaat verhuizen?' en het is nog waarheid geworden ook! Ik weet dat het in Nederland niet zo makkelijk is om een langharige kat te adopteren en laat Celio nou net hele lange haren hebben. En dan nog eens in de mooie kleuren blauw/grijs en daarbovenop nog een fantastisch karakter hebben. Hij heeft echt een hele fijne thuis gevonden bij een hele lieve dame. Zo'n thuis wensen we al onze opvangertjes toe natuurlijk! Celio is werkelijk waar met zijn poep in de boter gevallen en gaat voortaan als een erg gelukkige kat door het leven. Lieve Celio, de keuken was jouw domein in de opvang. Maar 't was precies alsof je 't wist dat je ging vertrekken, want plots kwam je op de bureau bij mij liggen om je nog eens goed te knuffelen en te kroelen. Je was ineens nog aanhankelijker dan anders. En je haartjes borstelen, daar ging je zo van knorren van geluk. Heerlijk vond je dat. Lieverd, doe het goed in je nieuwe huisje en voel je snel thuis. Doeg doeg mooie vent.
Deze 3 schattige en tamme cavia'tjes werden afgestaan omdat hun vorige baasjes geen tijd meer hadden voor de verzorging. Ze zijn ongeveer een jaar oud en kunnen eten als de beste. Alles smaakt hen: groentjes, korreltjes, maar vooral hooi. Het zijn echte hooimonstertjes. Het zou fijn zijn mochten de beertjes samen een thuisje vinden, maar Plekje (de gladhaar met wit) is soms wel een beetje de underdog. Kidder (de borstel) en Prutske (de gladhaar) kunnen het wel uitstekend met elkaar vinden. Bij wie mogen deze schattige beertjes komen wonen?
En ook Snorremans werd afgestaan omdat hij en zijn vorige vriendje elke keer ruzie maakten. Hierdoor vielen er af en toe gewonden en was het verstandiger om Snorremans op zoek te laten gaan naar een vriendinnetje als soulmate. Hij is een heel leuk en lief konijn. Een tikkeltje te dik, maar da's omdat hij op zijn vorige adresje ook zo verwend werd. Snorremans heeft zijn naam te danken aan zijn grote zwarte neusvlekken. Snorremans is gecastreerd, ingeënt tegen vhs en Myxomatose en in het bezit van een medisch paspoortje. Voor hem gaan we op zoek naar een binnen- of buitenthuis waar hij gelukkig kan worden met een lief konijnenmeisje aan zijn zijde. De foto kan een beetje vertekend overkomen, maar Snorremans is een klein konijntje. Wie heeft er nog een eenzame konijnenmeid en een plekje in huis of de tuin vrij waar hij mag komen wonen?
Ook deze week werden de opvangertjes en zwervertjes weer verwend met allerlei lekkers. De mensen die afstand gedaan hebben van Snorremans, hadden een zak voer, wortels, handdoeken en voerbakjes bij. Ook de mensen die de cavia'tjes hebben binnengebracht, hadden een zak hooi en drinkflesje bij. Ook Elly en Roel kwamen deze week 2 x een donatie langsbrengen. Zoveel bruikbare spullen en lekkers voor de katjes, gewoon super! En Els en haar gezin kwamen bepakt en bezakt naar onze opvang. Schandalig veel en we hebben eventjes werk gehad om alles van een plekje te voorzien. Dankjewel lieve mensen, soms weten we gewoon niet meer wat zeggen want wekelijks krijgen we zovele donaties voor de opvangertjes en zwervertjes. Het is telkens weer hartverwarmend en wordt in grote dank aangenomen. Het blijft ook altijd wennen dat we zoveel krijgen en ik word er ook altijd een beetje verlegen van...
Woensdag 05 maart 2014:
Maandag was ik weer op vangpad gegaan op de locatie die verkocht is en waar nog een 13-tal katten vertoeven die dringend een nieuwe locatie zoeken. Ik heb daar uren zitten wachten, voor noppes. De katten vonden het veel gezelliger om naast de vangkooi in het zonnetje te zitten en op hun gemakje hun toilet te maken. Ik heb op dit moment tijd tekort en ik had met een dame afgesproken dat ze de dag nadien 2 muizenvangertjes bij ons zou komen ophalen. Toevallig kwam Leonard langs, een man die zelf over de 40 katten in zijn tuin heeft lopen en die elke keer te verstaan geeft dat hij hulp nodig heeft. Dus vroeg ik of hij geen 2 schuwe katten had die nieuw onderdak zochten. Ik heb een oude man eerlijk gezegd nog nooit zo rap zijn auto zien instappen om katten op te halen. Op een mum van tijd stond hij terug met 3 katten... Dus de katjes bij onze dierenarts langsgebracht ter castratie/sterilisatie, chip etc. Sab ging de katjes de volgende dag ophalen en wat blijkt nu? Deze poepjes zijn gewoon tam! Raar maar waar, maar ze zijn toch buiten geboren in een konijnenhok. Maar ze geven kopjes, willen geaaid worden en spinnen à volonté. Zulke katjes horen gewoon in een gezinnetje, dus gaan we voor hen op zoek naar een fijne thuis. Jetoy heeft wel een waas over zijn oogje ten gevolge van onbehandelde niesziekte. Ze zijn alle drie om ter schattigst en lief. Ze zijn geboren in augustus 2013, dus nog echte pubertjes.
Maandag was ik weer op vangpad gegaan op de locatie die verkocht is en waar nog een 13-tal katten vertoeven die dringend een nieuwe locatie zoeken. Ik heb daar uren zitten wachten, voor noppes. De katten vonden het veel gezelliger om naast de vangkooi in het zonnetje te zitten en op hun gemakje hun toilet te maken. Ik heb op dit moment tijd tekort en ik had met een dame afgesproken dat ze de dag nadien 2 muizenvangertjes bij ons zou komen ophalen. Toevallig kwam Leonard langs, een man die zelf over de 40 katten in zijn tuin heeft lopen en die elke keer te verstaan geeft dat hij hulp nodig heeft. Dus vroeg ik of hij geen 2 schuwe katten had die nieuw onderdak zochten. Ik heb een oude man eerlijk gezegd nog nooit zo rap zijn auto zien instappen om katten op te halen. Op een mum van tijd stond hij terug met 3 katten... Dus de katjes bij onze dierenarts langsgebracht ter castratie/sterilisatie, chip etc. Sab ging de katjes de volgende dag ophalen en wat blijkt nu? Deze poepjes zijn gewoon tam! Raar maar waar, maar ze zijn toch buiten geboren in een konijnenhok. Maar ze geven kopjes, willen geaaid worden en spinnen à volonté. Zulke katjes horen gewoon in een gezinnetje, dus gaan we voor hen op zoek naar een fijne thuis. Jetoy heeft wel een waas over zijn oogje ten gevolge van onbehandelde niesziekte. Ze zijn alle drie om ter schattigst en lief. Ze zijn geboren in augustus 2013, dus nog echte pubertjes.
Dit hele zelfverzekerde meisje kwam bij ons in opvang nadat haar baasjes afstand van haar gedaan hebben. Ze zou de baby des huizes aanvallen en daarom werd ze naar onze opvang gebracht. Ik moet toegeven dat Fleo van het minste overprikkelt raakt en dus best in een rustig gezinnetje terechtkomt, zonder kleine kinderen of zelfs huisdieren. Ze is verder heel speels en energiek. Ze zal vast wel iemand gelukkig kunnen maken. Ook zij is nog heel jong en heeft helaas al op een aantal adresjes vertoefd... 't Arme schaap. Binnenkort gaan we voor haar op zoek naar dat ene gouden mandje waar ze lekker oud mag worden en nooit meer weg hoeft. Fleo is een heel mooi schildpadje.
Nicole en ik mailen regelmatig met elkaar. Want Nicole is in het verleden een oude poes bij ons komen adopteren en ze heeft ook al een aantal katjes naar onze opvang komen langsbrengen. Zij doet op haar eentje ook aan vangacties en kan geen poes (of ander dier) in nood voorbij lopen. Op het containerpark voert ze al geruime tijd een kat en nu bleek daar zelfs nog een 2de kat rond te lopen. Tobe kreeg wel regelmatig voer van de mannen van het containerpark, maar in het weekend tot dinsdagmiddag is dat gesloten en dan zat Tobe heel alleen. Nicole wilde Tobe wegvangen om te laten castreren, maar wat bleek nu? Tobe is ontzettend tam en een heuse charmeur? Toen ik dat hoorde liet ik aan Nicole weten dat hij bij ons in opvang mocht komen. En 't is een echte schat! Zo lief, knuffelig en gehuld in een mooie smoking, kortom: een echte prins! Tobe komt binnenkort ter adoptie en ik ben er zeker van dat hij iemands hartje sneller zal doen slaan.
Nicole die Tobe kwam langsbrengen, kwam nog met een reden langs... Zij adopteert namelijk alleen oude poezemoekes zoals zij ze noemt. En Nicole verlekkerde zich al langer op Kira. Maar Nicole heeft (begrijpelijk) een limiet en zat lange tijd helemaal vol. Tot ze over een paar weekjes afscheid heeft moeten nemen van 2 oude poezemoekes en op die manier kwam er een gaatje vrij voor onze oude taart. We hadden altijd gedacht dat Kira hier wel zou blijven plakken. Ze zat niet in de weg, de meest makkelijke poes, ook naar nieuwkomers toe, maar ze had haar leeftijd niet mee. Iedereen vond haar mooi, maar toen ze het woordje 10 + hoorden vallen, haakten mensen meteen af. Maar onze lieve meid heeft dan nu haar diamanten mand te pakken. We konden ons geen beter plekje voor haar wensen! En alhoewel ik een dikke krop in de keel had (en traantjes in de ogen) ben ik blij dat ons meisje nu een echte thuis gevonden heeft. Jaren heeft ze buiten gewoond op een vieze vervallen boerderij, de eerste thuis die ze kende was onze opvang en nu heeft ze een échte thuis. Lieve Kira, ik loop je steeds te zoeken en constant probeer ik te luisteren of ik je mekker-geluidje niet hoor. Maar dan realiseer ik me dat je verhuisd bent... Doe het goed lieverd, Nicole en haar gezin hebben 't zo goed met je voor. Doeg doeg oude taart!
En 't was te denken dat onze snoezige Harri en Soena wel snel een thuisje zouden vinden, maar dan nog samen? Dat had ik niet gedacht! Maar toch mochten ze gisteren samen hun valiesje pakken en vertrekken naar hun nieuwe thuis. Bij hele lieve mensen die zelf gastgezin zijn en Spaanse windhonden opvangen. Zij kennen dus de knepen van het vak en het was fijn om eventjes wat ervaringen met elkaar te delen. Onze Harri en Soena krijgen dus een boel hondjes als vrienden, maar die zijn ze gelukkig al gewend, want wij hebben hier ook 2 permanente bewoners in onze opvang. Lieve Soena en Harri, ik moet bekennen, het is hier vandaag een stukje stiller zonder jullie. Kleine wervelwindjes waren jullie. Doe het goed lieverds, jullie zijn in goede handen bij hele lieve mensen! Daaag schatties!
Een tijdje geleden contacteerde Jenny ons met de vraag of we konden uithelpen met de opvang van een zwerfkat die al een aantal jaren bij haar langskomt. Jenny verhuist namelijk binnenkort naar het buitenland en ze zat er toch wel mee in wat er dan met de kat zou gebeuren. Ik had even polshoogte bij Peggy genomen of dat hij bij haar mocht gaan wonen, want volgens Jenny was DikkieDik erg schuw. Daar zou hij een volledige tuin tot zijn beschikking krijgen en een heus tuinhuis vol met krabpalen en dergelijke. Maar de laatste 2 weken is hij volgens Jenny erg bijgedraaid en ik denk dat we voor hem zelfs op zoek kunnen gaan naar een echte thuis. DikkieDik is zo dik (zoals zijn naam al laat vermoeden) en weegt echt ontzettend zwaar. Hij komt dus best in een huisje terecht waar hij de mogelijkheid heeft om op dieet te gaan (hier kan dat spijtig genoeg niet). Want doordat hij zo dik is, kan hij zichzelf niet goed verzorgen. Daardoor is hij binnengekomen met enorme klitten op zijn rug, die daarnet bij onze dierenarts weggeschoren werden. En hij had er zoveel deugd van, zijn oortjes gingen alle kanten op van geluk toen onze dierenarts met de tondeuze zijn klitten wegschoor. Hij moet ooit ook een auto-ongeluk gehad hebben, want hij mist een heleboel tanden. En overigens werd zijn leeftijd geschat op 2006, dus al een behoorlijke heer op leeftijd.
En ook Ingrid contacteerde ons omdat er in haar kippenhok al een tijdje een zwerfkat leeft. Oorspronkelijk is daar een mamapoes komen bevallen en met haar kroost terug vertrokken en alleen Keto bleef achter. Wonder boven wonder is ook dit meisje vrij tam, we kunnen haar aaien en dat voor een katje die buiten geboren is. Keto was verschrikkelijk lief naar de kippen toe, ze at met hen samen, maar gaf hen ook kopjes zoals katten affectie aan elkaar geven. Ingrid wilde graag een oplossing voor dit katje en gisteren is ze dan een vangkooi komen lenen. Vandaag zat Keto er al in en is ze naar onze opvang gebracht. Ondertussen werd ze ook al ontwormd, ontvlooid en geënt bij onze dierenarts. Keto is ook nog een jong poesje, haar leeftijd werd geschat op 01/09/2013. En verder heeft ze prachtige lange haartjes, een wit befje en gouden oogjes. Ook zij zoekt binnenkort een hele fijne thuis waar ze als een prinsesje behandeld zal worden.
Het is afgelopen dagen al ontzettend druk geweest met bezoekjes en andere activiteiten in en rondom onze opvang. Gisteren kwam Petra (die bij ons katje Minske en konijntjes Sloeber en Pommelien geadopteerd heeft) bij ons langs met een hele resum voer die haar verwende bengels niet lusten en kattenbakvulling. Ook van Nicole en co kregen we droogvoer, keukenrollen, javel en een speelrail. Ook de mensen die afstand deden van Fleo hadden een hele uitzet bij en ook Julie kwam langs met een super grote donatie die zowel zij, de meldster van Obe en nog een aantal poezenvriendinnen bij elkaar gesprokkeld hadden. We hebben gisteren even tijd nodig gehad om alle donaties netjes weg te zetten. Dikke dankjewel lieve mensen, met zoveel nieuwkomers deze week, komt dit meer dan goed van pas! Dankje dankje!
Zondag 02 maart 2014:
Om onze opvang klaar te stomen voor het drukke kittenseizoen zijn wij op zoek naar ervaren klussers die ons willen helpen bij enkele taken die nog zouden moeten gebeuren voor het te druk wordt in de opvang. Als eerste zijn wij op zoek naar mensen die handig zijn in het isoleren van een zolder en tevens in het plaatsen van gyproc om de kamer 'gebruiksklaar' te maken. Op die manier zou er een grote ruimte vrij komen waar de kittens die uit de quarantaine komen kunnen spelen en verblijven tot aan hun adoptie. Nu delen zij de ruimte met onze volwassen katjes maar voor de rust van onze oudere katjes zou het toch fijner zijn moesten onze jongste bengels een ruimte voor hen alleen krijgen. Ten tweede staan er in onze opvang ook nog enkele schilderwerkjes te wachten om volledig afgewerkt te worden. Mensen die onder andere graag houten ramen en deuren in onze opvang/quarantaine willen onder handen (of borstel) nemen zijn erg welkom! Ten derde zoeken we ook nog iemand die verstand heeft van toiletten. Misschien beetje raar, maar mensen die in onze opvang al naar het toilet geweest zijn weten wel wat ik bedoel haha. Het is geen vies werk, er moet enkel iets vervangen worden in de spoelbak vermoed ik. Er hebben al een keer mensen naar gekeken, maar het is tot nu toe nog niet opgelost geraakt. Klussers die hiervoor enkele uurtjes tijd hebben en ons op vrijwillige basis willen helpen om de opvang volledig klaar te krijgen voor het hoogseizoen mogen altijd contact opnemen via mail [email protected] of telefoon 0496/855759 (tussen 19u en 20u). Wij horen graag van jullie!
Om onze opvang klaar te stomen voor het drukke kittenseizoen zijn wij op zoek naar ervaren klussers die ons willen helpen bij enkele taken die nog zouden moeten gebeuren voor het te druk wordt in de opvang. Als eerste zijn wij op zoek naar mensen die handig zijn in het isoleren van een zolder en tevens in het plaatsen van gyproc om de kamer 'gebruiksklaar' te maken. Op die manier zou er een grote ruimte vrij komen waar de kittens die uit de quarantaine komen kunnen spelen en verblijven tot aan hun adoptie. Nu delen zij de ruimte met onze volwassen katjes maar voor de rust van onze oudere katjes zou het toch fijner zijn moesten onze jongste bengels een ruimte voor hen alleen krijgen. Ten tweede staan er in onze opvang ook nog enkele schilderwerkjes te wachten om volledig afgewerkt te worden. Mensen die onder andere graag houten ramen en deuren in onze opvang/quarantaine willen onder handen (of borstel) nemen zijn erg welkom! Ten derde zoeken we ook nog iemand die verstand heeft van toiletten. Misschien beetje raar, maar mensen die in onze opvang al naar het toilet geweest zijn weten wel wat ik bedoel haha. Het is geen vies werk, er moet enkel iets vervangen worden in de spoelbak vermoed ik. Er hebben al een keer mensen naar gekeken, maar het is tot nu toe nog niet opgelost geraakt. Klussers die hiervoor enkele uurtjes tijd hebben en ons op vrijwillige basis willen helpen om de opvang volledig klaar te krijgen voor het hoogseizoen mogen altijd contact opnemen via mail [email protected] of telefoon 0496/855759 (tussen 19u en 20u). Wij horen graag van jullie!
Vrijdag 28 februari 2014:
Deze 2 poppetjes zijn in de loop van vorig jaar als zwerfkatjes terecht gekomen bij een gezin met de beste bedoelingen. Echter bleven deze meisjes volgens de melders aan de schuwe kant en werd er daarom een oplossing voor hen gezocht. We hebben een plekje vrij gemaakt in onze opvang zodat we deze meisjes konden opvangen. Een ander asiel wilde hen ook aannemen, maar enkel om hen een spuitje te geven en regelrecht naar de kattenhemel te sturen. En daar doen wij niet aan mee! Hier krijgen alle katten een kans, dus ook Shira en Roxy. Ze zijn nog erg jong, pas pubertjes en ze zijn nog een beetje onder de indruk van de verhuizing. Maar we kunnen hen toch al oppakken en aaien zonder geblaas of gekrab, komt dus helemaal goed. Ik ben er echter zeker van dat deze meisjes binnenkort gewoon gaan meedraaien in de kattengroep en hopelijk wilt er binnenkort hen ook iemand een thuisje bieden. Het zou mooi zijn moesten de meiden samen een thuisje vinden, maar 't is geen vereiste. Ze worden vanavond al geënt en volgende week gesteriliseerd + gechipt zodat ze over een 2-tal weekjes op zoek kunnen naar een gouden mandje. Wie durft het aan met deze prachtige meiden? Shira is het lapje en Roxy is cypers rood met wit.
Deze 2 poppetjes zijn in de loop van vorig jaar als zwerfkatjes terecht gekomen bij een gezin met de beste bedoelingen. Echter bleven deze meisjes volgens de melders aan de schuwe kant en werd er daarom een oplossing voor hen gezocht. We hebben een plekje vrij gemaakt in onze opvang zodat we deze meisjes konden opvangen. Een ander asiel wilde hen ook aannemen, maar enkel om hen een spuitje te geven en regelrecht naar de kattenhemel te sturen. En daar doen wij niet aan mee! Hier krijgen alle katten een kans, dus ook Shira en Roxy. Ze zijn nog erg jong, pas pubertjes en ze zijn nog een beetje onder de indruk van de verhuizing. Maar we kunnen hen toch al oppakken en aaien zonder geblaas of gekrab, komt dus helemaal goed. Ik ben er echter zeker van dat deze meisjes binnenkort gewoon gaan meedraaien in de kattengroep en hopelijk wilt er binnenkort hen ook iemand een thuisje bieden. Het zou mooi zijn moesten de meiden samen een thuisje vinden, maar 't is geen vereiste. Ze worden vanavond al geënt en volgende week gesteriliseerd + gechipt zodat ze over een 2-tal weekjes op zoek kunnen naar een gouden mandje. Wie durft het aan met deze prachtige meiden? Shira is het lapje en Roxy is cypers rood met wit.
Gisteren werd onze zwarte panter Flodder opgehaald door zijn nieuwe baasjes. Een jong koppeltje was vorige week een kijkje komen nemen naar onze opvangkatjes en ze waren als een blok voor hem gevallen. Hij kon nog niet gelijk mee omdat hij zijn quarantaineperiode nog moest uitzitten. Maar eindelijk was de dag dan aangebroken waarop Flodder mocht verhuizen. Hij wordt een binnenhuiskatje wat we alleen maar kunnen toejuichen met het druk verkeer. Lieve Flodder, wat was jij toch een heerlijk ding! De meldster had jou die naam gegeven en die stond op jouw lijf geschreven. Wat kon jij kroelen en kopjes geven als de beste. Jij was direct mijn dikke vriend en je had direct mijn hartje gestolen. Maar ik ben dan ook dikke fan van zwartje katjes zoals jij. Daaag Floddertje, doe het goed lieve jongen en veel geluk in je nieuwe thuisje!
Vorige week en ook deze week mochten we weer een aantal donaties in ontvangst nemen. Vorige week donderdag kwam collega Martin 2 kattenbakken + voer langsbrengen. Ook van Rita mocht ik een lading korrelvoer in ontvangst nemen toen ik de zwervertjes ging voeren. De mensen die Muna in opvang brachten, hadden snoepjes bij. Gisteren stond de pakketdienst voor de deur met een lading voer, bij het openmaken van de doos wist ik gelijk wie de lieve donateur was: Veerle. Ook Jenny kwam een vangkooi lenen en bracht handdoeken mee. We mochten ook een bench in ontvangst nemen van Davy (helaas vergeten een foto te nemen) en last but not least kwam Frank van Sos Tabiti gisteren een grote lading voer en kattenbakvulling langsbrengen. Dankjewel lieve mensen, elke keer zijn we verbaasd hoeveel steun we krijgen, maar 't wordt allemaal met een warm hart in ontvangst genomen. Dankjewel! Er beginnen meer en meer meldingen terug binnen te komen en de katjes lijken binnen te stromen. Dus we zijn zo blij met alle steun die we krijgen, alleen zo kunnen we dit jaar weer talrijke diertjes helpen/opvangen.
Woensdag 26 februari 2014:
Onze lieve Misti is gisteren mama geworden van 4 hele mooie scheetjes. We merkten dat de weeën opkwamen en vanaf dat moment hebben we vaak haar buikje gemasseerd. Dat vond ze zelf erg leuk en ze ging zich ervan ontspannen. Om 01u 's nachts ben ik even opgestaan om te kijken, maar toen was er nog niets. Het was wel duidelijk dat de babies niet lang meer op zich zouden laten wachten en toen Sab om 04u ging kijken, waren er 3 kleintjes geboren. Het zwart-witje was zelf nog een beetje nat en Misti was hem constant aan het likken zodat hij snel droog en schoon zou zijn. Toen ik later nog een kijkje ging nemen was nummertje 4 ook geboren. Misti is een hele lieve en zorgzame mama. Ze vindt het nog steeds erg leuk dat we haar buikje masseren en ze gaat hierbij op haar rugje liggen en gekke geluidjes maken. De kleintjes doen het tot hiertoe erg goed en liggen constant aan een tepel. Op die manier zullen ze wel groeien als kool. Het was voor ons ook even spannend, want een bevalling is niet niks natuurlijk. Maar onze lieve meid was hoogzwanger binnengekomen en gelukkig wist onze dierenarts ons bijna precies te zeggen wanneer ons meisje zou bevallen. We hopen alleen dit jaar niet te veel zwangere katjes binnen te krijgen... Voor de kleintjes moet er niet gemaild of gebeld worden, waarschijnlijk hebben ze allemaal al een thuisje gevonden en ze kunnen pas over een 4 à 5 -tal weekjes gereserveerd worden. Het belangrijkste is dat ze nu goed gaan groeien en een goede socialisatie van mama Misti krijgen.
Onze lieve Misti is gisteren mama geworden van 4 hele mooie scheetjes. We merkten dat de weeën opkwamen en vanaf dat moment hebben we vaak haar buikje gemasseerd. Dat vond ze zelf erg leuk en ze ging zich ervan ontspannen. Om 01u 's nachts ben ik even opgestaan om te kijken, maar toen was er nog niets. Het was wel duidelijk dat de babies niet lang meer op zich zouden laten wachten en toen Sab om 04u ging kijken, waren er 3 kleintjes geboren. Het zwart-witje was zelf nog een beetje nat en Misti was hem constant aan het likken zodat hij snel droog en schoon zou zijn. Toen ik later nog een kijkje ging nemen was nummertje 4 ook geboren. Misti is een hele lieve en zorgzame mama. Ze vindt het nog steeds erg leuk dat we haar buikje masseren en ze gaat hierbij op haar rugje liggen en gekke geluidjes maken. De kleintjes doen het tot hiertoe erg goed en liggen constant aan een tepel. Op die manier zullen ze wel groeien als kool. Het was voor ons ook even spannend, want een bevalling is niet niks natuurlijk. Maar onze lieve meid was hoogzwanger binnengekomen en gelukkig wist onze dierenarts ons bijna precies te zeggen wanneer ons meisje zou bevallen. We hopen alleen dit jaar niet te veel zwangere katjes binnen te krijgen... Voor de kleintjes moet er niet gemaild of gebeld worden, waarschijnlijk hebben ze allemaal al een thuisje gevonden en ze kunnen pas over een 4 à 5 -tal weekjes gereserveerd worden. Het belangrijkste is dat ze nu goed gaan groeien en een goede socialisatie van mama Misti krijgen.
Gisteren werd onze lieve Minou geadopteerd. De dame die haar altijd voorzien heeft van voer -toen zij en de andere katjes nog buiten liepen- miste haar te hard en wilde haar graag terug adopteren. Zodoende kwam die lieve dame haar weer ophalen en heeft onze lieve meid dus haar forever thuisje gevonden. En eigenlijk maar goed ook, want Minou kent haar baasje erg goed en mocht vroeger ook af en toe binnen, maar nu is dat dus haar gouden mandje geworden. De hondjes des huizes gaan content zijn dat Minou weer naar huis komt. Lieve Minou, we moesten vaak lachen met jou omdat je bijna een exacte kopie bent van ons blijvertje Nano. Ook zo'n mooie meid met langere haartjes en een enorme pluimstaart. Wat was je zo geweldig lief, een kusje hier, een kusje daar en je was zo gelukkig. Lieverd, doe het goed bij je mama en voorzichtig zijn als je binnen een paar weekjes weer voor het eerst naar buiten gaat. Dikke kus op je lieve lieve snoet. Daaag lieverd!
En het was te verwachten dat er veel animo zou zijn voor onze Sumo, want met zijn leuke vlekjes op zijn snoet ziet hij er als een heerlijke clown uit. En dat was hij ook, een clown met een peperkoeken hartje en altijd goed gemutst. Hij heeft van begin tot eind genoten van zijn periode in opvang. In het begin moest hij veel slaap inhalen en naderhand kwam de speelse Sumo naar boven. Maar vanaf de middag tot de late namiddag was het siësta-time voor Sumo, altijd in het mandje op de kast naast de couveuse. Dat was Sumo's plekje en daar lag hij altijd in te dutten. Als het natvoertijd was, dan kwam hij weer tot leven en kon zijn bakje niet snel genoeg gevuld worden. Hij werd geadopteerd door een heel lief gezinnetje waar 4 jonge kindjes vertoeven, dus kriebelhandjes genoeg om hem te aaien en knuffelen, iets waar hij enorm van geniet. Lieve vent, je hebt het getroffen bij je nieuwe gezinnetje. Doe het goed vent en wees net zo'n charmante vent als je hier in opvang was. Doeg doeg.
Zondag 23 februari 2013:
Sabine van ADMA vroeg onze hulp ivm het opvangen van dit mooie meisje. Pastel werd hoogstwaarschijnlijk hoogzwanger gedumpt bij Electrabel. Daar zijn spots ingebouwd in de grond en daar gingen de katjes zich opwarmen. Op die manier werden ze opgemerkt en werd Sabine van ADMA ingeschakeld om hen daar weg te vangen. In eerste instantie leek het voor Sabine alsof Pastel wel tam was, maar bij haar aangekomen bleef ze toch blazen. Ook de dierenarts bevestigde dat Pastel ooit een tamme kat geweest moet zijn, maar bij Sabine in de bench liet Pastel zich niet van haar mooie kant zien. Sabine heeft echter ontzettend veel katjes in opvang en heeft haar handen vol met het socialiseren van de kittens van Pastel en alle overige katjes en daardoor vroeg ze of wij Pastel over wilden nemen. Indien Pastel toch wild blijkt te zijn, mag ze altijd terug geplaatst worden bij Electrabel want daar krijgen de katjes nog voer. Maar watjes als we zijn, gaat dat nooit never gebeuren. We zien wel hoe Pastel zich hier in onze opvang aanpast en ik denk dat ze gewoon benauwd is van de bench. Na haar quarantaineperiode mag ze loslopen tussen de andere katjes en ik gok dat haar gedrag dan ook een stuk beter zal zijn. Ze is ongeveer 1,5 jaar oud en heel mooie qua kleur: een pastel lapje, zo eentje hebben we nog nooit in opvang gehad. Wie weet zijn er binnenkort toch mensen die Pastel een thuisje willen bieden, want ook katjes zoals zij verdienen een kans op een mooi leven!
Sabine van ADMA vroeg onze hulp ivm het opvangen van dit mooie meisje. Pastel werd hoogstwaarschijnlijk hoogzwanger gedumpt bij Electrabel. Daar zijn spots ingebouwd in de grond en daar gingen de katjes zich opwarmen. Op die manier werden ze opgemerkt en werd Sabine van ADMA ingeschakeld om hen daar weg te vangen. In eerste instantie leek het voor Sabine alsof Pastel wel tam was, maar bij haar aangekomen bleef ze toch blazen. Ook de dierenarts bevestigde dat Pastel ooit een tamme kat geweest moet zijn, maar bij Sabine in de bench liet Pastel zich niet van haar mooie kant zien. Sabine heeft echter ontzettend veel katjes in opvang en heeft haar handen vol met het socialiseren van de kittens van Pastel en alle overige katjes en daardoor vroeg ze of wij Pastel over wilden nemen. Indien Pastel toch wild blijkt te zijn, mag ze altijd terug geplaatst worden bij Electrabel want daar krijgen de katjes nog voer. Maar watjes als we zijn, gaat dat nooit never gebeuren. We zien wel hoe Pastel zich hier in onze opvang aanpast en ik denk dat ze gewoon benauwd is van de bench. Na haar quarantaineperiode mag ze loslopen tussen de andere katjes en ik gok dat haar gedrag dan ook een stuk beter zal zijn. Ze is ongeveer 1,5 jaar oud en heel mooie qua kleur: een pastel lapje, zo eentje hebben we nog nooit in opvang gehad. Wie weet zijn er binnenkort toch mensen die Pastel een thuisje willen bieden, want ook katjes zoals zij verdienen een kans op een mooi leven!
Zaterdag 22 februari 2013:
Gisteren zijn we weer met een aantal katjes naar onze dierenarts gegaan: Soena en Harri werden gesteriliseerd/gecastreerd en alles is vlot verlopen. Ook Muna moest mee en Muna blijkt dus een katertje te zijn. Stom eigenlijk, want normaal kijk ik tijdens het ontvlooien/ontwormen altijd onder de staart bij de net binnengekomen katjes, maar omdat Muna een afstandskat is, dacht ik dat dit niet nodig was. Muna is op dit moment helaas ziek. We vroegen naar de medische voorgeschiedenis, maar er was volgens het vorige baasje niets aan de hand. Helaas merkte ik gisteren dat Muna om de haverklap naar toilet gaat, een klein plasje deponeert, soms met een beetje bloed bij en hierbij ontzettend veel pijn heeft. Helaas had hij geen plas meer in zijn blaas bij onze dierenarts om een snelle strip-check te doen, maar het is zonder twijfel dat Muna een fikse blaasontsteking heeft. Hij heeft inmiddels een antibioticaspuitje gekregen en als het hierna niet beter is, dan moeten we aan blaasgruis denken en verdere onderzoeken doen. Het vreemde is wel dat op Muna's pootje een strookje haar een tijdje geleden weggeschoren is, van een infuus of bloedonderzoek? Arme manneke toch, we gaan je snel beter maken! En als klapper op de vuurpijl mocht ook onze Alex mee die dinsdag binnengekomen is en bij hem wilde ik graag een Fiv/Felv test doen. Want hij heeft niet veel tandjes in zijn bekje meer staan, mankeert zelfs een hoektand en heeft een flinke tandvleesontsteking. Hiervoor staat hij nu op antibiotica zodat zijn mondje snel minder pijn gaat doen. Hij liet de bloedafname zonder problemen gebeuren, hij was heel flink en gaf geen kik. En wonder boven wonder, onze Alex werd negatief getest, hoera! Dus nu die ontsteking onder controle krijgen en ons lieve meneertje komt vrij ter adoptie.
Gisteren zijn we weer met een aantal katjes naar onze dierenarts gegaan: Soena en Harri werden gesteriliseerd/gecastreerd en alles is vlot verlopen. Ook Muna moest mee en Muna blijkt dus een katertje te zijn. Stom eigenlijk, want normaal kijk ik tijdens het ontvlooien/ontwormen altijd onder de staart bij de net binnengekomen katjes, maar omdat Muna een afstandskat is, dacht ik dat dit niet nodig was. Muna is op dit moment helaas ziek. We vroegen naar de medische voorgeschiedenis, maar er was volgens het vorige baasje niets aan de hand. Helaas merkte ik gisteren dat Muna om de haverklap naar toilet gaat, een klein plasje deponeert, soms met een beetje bloed bij en hierbij ontzettend veel pijn heeft. Helaas had hij geen plas meer in zijn blaas bij onze dierenarts om een snelle strip-check te doen, maar het is zonder twijfel dat Muna een fikse blaasontsteking heeft. Hij heeft inmiddels een antibioticaspuitje gekregen en als het hierna niet beter is, dan moeten we aan blaasgruis denken en verdere onderzoeken doen. Het vreemde is wel dat op Muna's pootje een strookje haar een tijdje geleden weggeschoren is, van een infuus of bloedonderzoek? Arme manneke toch, we gaan je snel beter maken! En als klapper op de vuurpijl mocht ook onze Alex mee die dinsdag binnengekomen is en bij hem wilde ik graag een Fiv/Felv test doen. Want hij heeft niet veel tandjes in zijn bekje meer staan, mankeert zelfs een hoektand en heeft een flinke tandvleesontsteking. Hiervoor staat hij nu op antibiotica zodat zijn mondje snel minder pijn gaat doen. Hij liet de bloedafname zonder problemen gebeuren, hij was heel flink en gaf geen kik. En wonder boven wonder, onze Alex werd negatief getest, hoera! Dus nu die ontsteking onder controle krijgen en ons lieve meneertje komt vrij ter adoptie.
Donderdag 20 februari 2014:
Dit mooie meiske haar baasje verhuist helaas binnenkort naar het buitenland waardoor er noodgedwongen afstand gedaan moest worden van Muna. Muna is een heel mooi meisje, geboren in 2011 met een heel mooi crème jasje. Zij heeft tijdelijk op een ander adresje gezeten en helaas heeft ze daar precies niet zoveel eten gekregen, want Muna is erg mager. Haar flanken zijn ingevallen en haar heupjes steken enorm uit. We gaan nu ons best doen om haar te verwennen met allerlei lekkers zodat ze snel weer bijkomt in gewicht. Morgen gaat ze alvast mee naar onze dierenarts voor een onderzoek en enting. Muna is momenteel nog een klein beetje van slag door de verschillende verhuizingen, maar volgens haar vorige baasje is Muna een hele lieve knuffelpoes en ze is ook kleine kindjes gewend. Ik kan haar toch al goed aaien en ze lijkt ervan te genieten. Ze is in haar prille leventje nog nooit buiten geweest, dus een ideale poes voor mensen die graag een binnenpoes willen adopteren of op een appartementje wonen. Binnenkort gaan we op zoek naar dat ene perfecte forever thuisje!
Dit mooie meiske haar baasje verhuist helaas binnenkort naar het buitenland waardoor er noodgedwongen afstand gedaan moest worden van Muna. Muna is een heel mooi meisje, geboren in 2011 met een heel mooi crème jasje. Zij heeft tijdelijk op een ander adresje gezeten en helaas heeft ze daar precies niet zoveel eten gekregen, want Muna is erg mager. Haar flanken zijn ingevallen en haar heupjes steken enorm uit. We gaan nu ons best doen om haar te verwennen met allerlei lekkers zodat ze snel weer bijkomt in gewicht. Morgen gaat ze alvast mee naar onze dierenarts voor een onderzoek en enting. Muna is momenteel nog een klein beetje van slag door de verschillende verhuizingen, maar volgens haar vorige baasje is Muna een hele lieve knuffelpoes en ze is ook kleine kindjes gewend. Ik kan haar toch al goed aaien en ze lijkt ervan te genieten. Ze is in haar prille leventje nog nooit buiten geweest, dus een ideale poes voor mensen die graag een binnenpoes willen adopteren of op een appartementje wonen. Binnenkort gaan we op zoek naar dat ene perfecte forever thuisje!
Woensdag 19 februari 2014:
We kregen de vraag van Robert, inspecteur bij de dierenbescherming Mechelen, of we konden uithelpen met de opvang van een katje. Hij kreeg een melding binnen van mensen bij wie er een katje was komen aanlopen, de kat was naar binnen geglipt en hij was zowaar op bed gaan liggen. Een kat die duidelijk de warmte binnen op zocht en op zijn minst toch ooit een baasje moet gehad hebben. Alex werd gevonden in Meise, is er iemand die dit ventje mist? Helaas blijkt hij geen chip te hebben (wij hebben zelf een chiplezer aangeschaft om hiervoor niet elke keer bij onze dierenarts te moeten langsgaan). Hij heeft vreemde vlekjes net onder zijn oogjes en zijn gebit is een waar slagveld. Hij mist vrij veel tandjes en één hoektand ziet er niet zo goed uit, ziet er bruin uit tegen het tandvlees aan. Hij wordt deze week nog getest op fiv (aids) en felv (leucose). Laat ons hopen dat hij net zoveel geluk heeft als Hector en dat de test negatief is. Indien niet, dan gaan we er voor zorgen dat Alex net zo'n fijne toekomst tegemoet gaat als een gezond katje. Hij heeft zijn buikje goed rond gegeten en is duidelijk heel blij om binnen te zitten. Hij begon zich gisteravond uitgebreid te wassen (wat ook wel nodig is, want zijn pootjes - voetjes zijn best vuil, wellicht van al een tijdje rond te dolen) en hij voelt zich zichtbaar gelukkig. Hij is net zo lief als z'n snoet laat uitschijnen.
We kregen de vraag van Robert, inspecteur bij de dierenbescherming Mechelen, of we konden uithelpen met de opvang van een katje. Hij kreeg een melding binnen van mensen bij wie er een katje was komen aanlopen, de kat was naar binnen geglipt en hij was zowaar op bed gaan liggen. Een kat die duidelijk de warmte binnen op zocht en op zijn minst toch ooit een baasje moet gehad hebben. Alex werd gevonden in Meise, is er iemand die dit ventje mist? Helaas blijkt hij geen chip te hebben (wij hebben zelf een chiplezer aangeschaft om hiervoor niet elke keer bij onze dierenarts te moeten langsgaan). Hij heeft vreemde vlekjes net onder zijn oogjes en zijn gebit is een waar slagveld. Hij mist vrij veel tandjes en één hoektand ziet er niet zo goed uit, ziet er bruin uit tegen het tandvlees aan. Hij wordt deze week nog getest op fiv (aids) en felv (leucose). Laat ons hopen dat hij net zoveel geluk heeft als Hector en dat de test negatief is. Indien niet, dan gaan we er voor zorgen dat Alex net zo'n fijne toekomst tegemoet gaat als een gezond katje. Hij heeft zijn buikje goed rond gegeten en is duidelijk heel blij om binnen te zitten. Hij begon zich gisteravond uitgebreid te wassen (wat ook wel nodig is, want zijn pootjes - voetjes zijn best vuil, wellicht van al een tijdje rond te dolen) en hij voelt zich zichtbaar gelukkig. Hij is net zo lief als z'n snoet laat uitschijnen.
Zaterdag in de voormiddag stond de pakketjesdienst voor de deur met een pakketje van CoolBlue. Hilde had voor ons cartridges gekocht en aan huis laten leveren. Met het vele papierwerk komt dit echt heel goed van pas! In de namiddag zijn we onze collega's van Villa Vacht in Nederland gaan bezoeken. Wellicht was dit ons eerste maar ook tevens onze laatste uitstap dit jaar, want het begint weer erg druk te worden. Bij het afscheid nemen kregen we 4 zelfgemaakte valeriaan zakjes van Kim overhandigd en die vallen hier reuze in de smaak bij de katten. Kim, ze zijn al helemaal vol gekwijld en elke kat heeft er al met z'n hoofdje tegen zitten schurken, haha. En gisteren kwam Hilde (ook van de cartridges) langs met nog meer spul voor de katten. Keukenrollen, javel, droog- en natvoer, snoepjes en viyo. Hilde heeft in de zomer van 2012 Pirjo en Tibor bij ons geadopteerd en heerlijk dat ze onze opvangertjes ook blijft steunen. En ook belde Sonja nog even op of ze kon langskomen met allemaal natvoer: natuurlijk! En jeetje, daar stond ze weer met ontzettend veel blikjes. Dankjewel lieve mensen, zonder die steun zouden we niet het aantal katjes (en andere dieren) kunnen helpen zoals we nu doen. We zijn bevoorrecht met zoveel lieve mensen in ons opvangleven!
Zaterdag 15 februari 2014:
Gisteren zijn we met de 5 nieuwkomertjes uit Vilvoorde, Misti en Hector naar onze dierenarts gegaan. De 5 nieuwkomers mochten geënt worden, alleen staan Minou en Minouche eventjes op antibiotica ivm licht ontstoken tandvlees. Onze lieve Misti blijkt hoogzwanger te zijn... en onze Hector moest een bloedonderzoek ondergaan. Het zat me niet zo lekker dat hij enorm veel drinkt, maar alles komt er gelukkig ook weer als pipi uit en niet als water (onderzocht bij onze dierenarts) en op de behandeltafel bleek hij wel erg bleek/wit te zijn, zowel zijn tandvlees als voetzooltjes. Hij moest helaas onder narcose gebracht worden, want hij had in zijn transportmand al pipi gedaan van schrik en was op den duur onhandelbaar. Het heeft even geduurd, want door zijn verlaagde bloeddruk vond onze dierenarts geen bloed. Eerst werd er in zijn rechter voorpootje geprikt, maar daarna was zijn hals aan de beurt en daarmee konden 3 buisjes bloed gevuld worden. Zijn mond is een waar kerkhof, zijn vier hoektanden staan er nog in, maar één ervan is erg rot en een paar kiezen achteraan vol tandsteen. Binnenkort moet hij dus nog eens binnen om zijn gebit grondig te laten oppoetsen en fatsoeneren. Vandaag zijn alle labotesten binnen en dat is beter dan verwacht! Een pak van ons hart want Hector is fiv (aids) en felv (leucose) negatief, jippie! Er is inderdaad een neiging naar bloedarmoede, maar zijn witte bloedcellen zijn verhoogd wat wijst op infectie. Nu kunnen we dus gericht gaan behandelen met de juiste antibiotica. Onze Hector lijkt zijn avontuur van gisteren al vergeten oftewel doet hij alsof hij ons vergeeft, haha. Gisteren leek het allemaal erg somber, maar vandaag kleurt de dag weer voor Hector. We gaan van hem nog een mooie en hopelijk ook weer dikke kater kunnen maken. Hector, je bent het waard vent!
Gisteren zijn we met de 5 nieuwkomertjes uit Vilvoorde, Misti en Hector naar onze dierenarts gegaan. De 5 nieuwkomers mochten geënt worden, alleen staan Minou en Minouche eventjes op antibiotica ivm licht ontstoken tandvlees. Onze lieve Misti blijkt hoogzwanger te zijn... en onze Hector moest een bloedonderzoek ondergaan. Het zat me niet zo lekker dat hij enorm veel drinkt, maar alles komt er gelukkig ook weer als pipi uit en niet als water (onderzocht bij onze dierenarts) en op de behandeltafel bleek hij wel erg bleek/wit te zijn, zowel zijn tandvlees als voetzooltjes. Hij moest helaas onder narcose gebracht worden, want hij had in zijn transportmand al pipi gedaan van schrik en was op den duur onhandelbaar. Het heeft even geduurd, want door zijn verlaagde bloeddruk vond onze dierenarts geen bloed. Eerst werd er in zijn rechter voorpootje geprikt, maar daarna was zijn hals aan de beurt en daarmee konden 3 buisjes bloed gevuld worden. Zijn mond is een waar kerkhof, zijn vier hoektanden staan er nog in, maar één ervan is erg rot en een paar kiezen achteraan vol tandsteen. Binnenkort moet hij dus nog eens binnen om zijn gebit grondig te laten oppoetsen en fatsoeneren. Vandaag zijn alle labotesten binnen en dat is beter dan verwacht! Een pak van ons hart want Hector is fiv (aids) en felv (leucose) negatief, jippie! Er is inderdaad een neiging naar bloedarmoede, maar zijn witte bloedcellen zijn verhoogd wat wijst op infectie. Nu kunnen we dus gericht gaan behandelen met de juiste antibiotica. Onze Hector lijkt zijn avontuur van gisteren al vergeten oftewel doet hij alsof hij ons vergeeft, haha. Gisteren leek het allemaal erg somber, maar vandaag kleurt de dag weer voor Hector. We gaan van hem nog een mooie en hopelijk ook weer dikke kater kunnen maken. Hector, je bent het waard vent!
Vrijdag 14 februari 2014:
Happy Valentine van onze opvangdiertjes! Vele mensen staan er versteld van dat er altijd rust heerst onder onze opvangdieren als ze in onze opvang komen en dat verschillende diersoorten het ook nog eens met elkaar kunnen vinden. Daarvan is dit filmpje het bewijs: konijn Buttercup samen met blijvertje Minke aan de 'ontbijtbar'. Het zorgt ook wel een beetje voor identiteitscrisissen, want Buttercup gaat van de kattenbrokken eten en konijn Kiwi is verslaafd aan kattenmelk. Ochja, zo lang ze maar gelukkig zijn en het met elkaar kunnen vinden, dan zijn wij dat ook!
Happy Valentine van onze opvangdiertjes! Vele mensen staan er versteld van dat er altijd rust heerst onder onze opvangdieren als ze in onze opvang komen en dat verschillende diersoorten het ook nog eens met elkaar kunnen vinden. Daarvan is dit filmpje het bewijs: konijn Buttercup samen met blijvertje Minke aan de 'ontbijtbar'. Het zorgt ook wel een beetje voor identiteitscrisissen, want Buttercup gaat van de kattenbrokken eten en konijn Kiwi is verslaafd aan kattenmelk. Ochja, zo lang ze maar gelukkig zijn en het met elkaar kunnen vinden, dan zijn wij dat ook!
Donderdag 13 februari 2014:
Vandaag kwamen er 5 pubertjes naar onze opvang, allemaal om ter mooist en liefst. In Augustus vorig jaar ontdekte de meldster bij de buren namelijk een mamapoes met nestje en een maand later ontdekte ze alweer een nieuw nest. Deze katjes werden buiten geboren en waren dus zwerfkatjes. Ze is de katjes beginnen voeren en knuffelen waardoor deze gelukkig heel tam en lief geworden zijn. Het huis waar de katjes vertoeven staat ondertussen te koop, want die oudere mensen zijn overleden en moest er dus een oplossing voor de katjes gezocht worden. En daarom kwamen deze lieverds bij ons in opvang. Een dikke dankjewel aan de kattenvangsters van Vilvoorde die de katjes vandaag zijn gaan ophalen en langsgebracht hebben. Morgen gaan we alvast bij onze dierenarts langs voor de entingen en binnen een twee-tal weekjes komen deze lieverds ter adoptie, nadat ze medisch in orde gezet zijn. Wie-o-wie wilt één van deze scheetjes adopteren?
Vandaag kwamen er 5 pubertjes naar onze opvang, allemaal om ter mooist en liefst. In Augustus vorig jaar ontdekte de meldster bij de buren namelijk een mamapoes met nestje en een maand later ontdekte ze alweer een nieuw nest. Deze katjes werden buiten geboren en waren dus zwerfkatjes. Ze is de katjes beginnen voeren en knuffelen waardoor deze gelukkig heel tam en lief geworden zijn. Het huis waar de katjes vertoeven staat ondertussen te koop, want die oudere mensen zijn overleden en moest er dus een oplossing voor de katjes gezocht worden. En daarom kwamen deze lieverds bij ons in opvang. Een dikke dankjewel aan de kattenvangsters van Vilvoorde die de katjes vandaag zijn gaan ophalen en langsgebracht hebben. Morgen gaan we alvast bij onze dierenarts langs voor de entingen en binnen een twee-tal weekjes komen deze lieverds ter adoptie, nadat ze medisch in orde gezet zijn. Wie-o-wie wilt één van deze scheetjes adopteren?
Deze week werden niet alleen onze opvangkatjes, maar ook onze opvangkonijntjes verwend. Manon die dinsdag Misti in opvang bracht, had een krabplankje, wasmiddel, medicijntjes en hooi bij. Vandaag stond er voor onze deur een donatie van een dame die liever anoniem wilt blijven. Deze donatie bevatte veel natvoer, een zak droogvoer, vis, kuismiddel en kattenbakvulling. En vandaag kregen we van Mia super veel wasmiddel waar we erg blij mee zijn en van de meldster van de 5 katjes uit Vilvoorde kregen we nog droog- en natvoer. Dikke dankjewel lieve mensen, zulke steun betekent enorm veel voor ons!
Woensdag 12 februari 2014:
Wie kan zich voorstellen dat een katje zoals Praline is komen aanlopen, nergens gewenst was en dat er niemand naar haar op zoek was? Gelukkig wist Praline het juiste adresje uit te kiezen waar ze voer kreeg en uiteindelijk ook binnengenomen werd. Het klonk als een ideale thuis voor haar, maar deze mensen zijn vaak van huis en deden een sociale kat zoals Praline echt te kort. En daarom is ze naar onze opvang gekomen. Dat er veel belangstelling voor Praline zou zijn, dat wisten we al. Maar ze is bij mensen gaan wonen die al een keertje onze opvang bezocht hadden en op zoek waren naar een hele sociale knuffelkat. Het dochtertje is ook heel lief naar katjes en kon hier zelfs katjes aaien die zich niet zomaar door iedereen laten aaien. Ondertussen kregen we al een update door via mail dat Praline het goed doet in haar nieuwe thuisje en gisteravond al op schoot mee tv lag te kijken. Voor Praline is het wel goed dat ze zo snel een thuis gevonden heeft. Want ze is heel sociaal naar mensen maar naar katten bleek dat toch een ander paar mouwen te zijn. Ze gromde als er nog maar een kat in de buurt kwam en nu heeft ze een thuisje waar geen andere katten vertoeven, dus geen stress meer voor haar. Lieve Praline, ik kan weer zonder rugpijn op mijn bureaustoel zitten, haha. Want als je niet op schoot zat, dan lag je wel achter mijn rug. We zijn zo blij dat je een liefdevol gezinnetje hebt gevonden waar je heel veel aaitjes zal krijgen. Daaaag lieverd, geniet ervan.
Wie kan zich voorstellen dat een katje zoals Praline is komen aanlopen, nergens gewenst was en dat er niemand naar haar op zoek was? Gelukkig wist Praline het juiste adresje uit te kiezen waar ze voer kreeg en uiteindelijk ook binnengenomen werd. Het klonk als een ideale thuis voor haar, maar deze mensen zijn vaak van huis en deden een sociale kat zoals Praline echt te kort. En daarom is ze naar onze opvang gekomen. Dat er veel belangstelling voor Praline zou zijn, dat wisten we al. Maar ze is bij mensen gaan wonen die al een keertje onze opvang bezocht hadden en op zoek waren naar een hele sociale knuffelkat. Het dochtertje is ook heel lief naar katjes en kon hier zelfs katjes aaien die zich niet zomaar door iedereen laten aaien. Ondertussen kregen we al een update door via mail dat Praline het goed doet in haar nieuwe thuisje en gisteravond al op schoot mee tv lag te kijken. Voor Praline is het wel goed dat ze zo snel een thuis gevonden heeft. Want ze is heel sociaal naar mensen maar naar katten bleek dat toch een ander paar mouwen te zijn. Ze gromde als er nog maar een kat in de buurt kwam en nu heeft ze een thuisje waar geen andere katten vertoeven, dus geen stress meer voor haar. Lieve Praline, ik kan weer zonder rugpijn op mijn bureaustoel zitten, haha. Want als je niet op schoot zat, dan lag je wel achter mijn rug. We zijn zo blij dat je een liefdevol gezinnetje hebt gevonden waar je heel veel aaitjes zal krijgen. Daaaag lieverd, geniet ervan.
We kregen dit weekend telefoon van een lief koppel die altijd konijntjes gehad hebben en op Lopje's foto verliefd geworden. Of zij met haar mochten komen kennis maken met optie op adoptie. En zodoende kreeg ons Lopje-Plopje-Flopje gisteren bezoek. Er volgenden al snel 'oh' en 'ah-s' en dat is meestal een goed teken. Lopje reageerde ook heel goed op haar nieuwe vrouwtje en dus mocht ze mee richting haar nieuwe thuis. Ze mag vrij loslopen in huis, want alle kabels en draden zijn netjes weggewerkt zodat ze daar niet kan aan knabbelen (en zich bv. kan elektrocuteren). Momenteel is het nog te koud, want Lopje heeft geen wintervacht ontwikkeld, maar deze lente en zomer mag ze ook overdag de tuin gaan verkennen en kan ze ravotten en spelen zoveel ze wilt. Lieve Lopje, het is hier een beetje leeg zonder jou. Gisteravond was ik steeds aan het denken dat je nog groentjes moest hebben en dan realiseerde ik me dat je naar je nieuwe thuisje vertrokken bent. We zijn er zeker van dat je een fijn leventje tegemoet gaat, want je baasjes zijn hele lieve mensen. Daaaag Lopje-Plopje-Flopje.
Manon liet ons weten dat er op een werf in het stadje waar ze woont zwerfkatjes vertoeven. Zij is de katjes beginnen voeren, maar helaas is er een boosdoener die de bakjes eten van de katten wegneemt. Misti bleek ook één van die katjes op de werf te zijn, maar 's nachts mocht zij wel bij mensen in de buurt op het appartement gaan slapen. Eigenlijk geheel toevallig, want Misti bleek via het raam te zijn binnengekomen en die mensen dachten dat Misti hun eigen kat was. Tot die eigen kat 's avonds ook binnenkwam en ze eventjes voor een raadsel stonden. Misti is een heel lief en sociaal kattinnetje, maar desondanks dat vonden die mensen 3 katten op een appartement genoeg en zochten ze een oplossing. Omdat ze op reis vertrekken en Misti wellicht zwanger is (wat heel sneu is voor zo'n jong katje!) was er spoed geboden en mocht ze bij ons in opvang komen. Misti is naast erg sociaal, ook nog eens erg mooi, met haar oogjes die boekdelen spreken.
Zondag 09 februari 2014:
Promotiefilmpje voor onze buitenkatjes, met dank aan Freya Goossens!
Promotiefilmpje voor onze buitenkatjes, met dank aan Freya Goossens!
Zaterdag 08 februari 2014:
Onze Midas is een klein beetje een speciaal geval in onze opvang. Bij de bel die gaat, neemt hij zijn aanloop om zich zo snel mogelijk te gaan verstoppen. Niet echt bevorderlijk als je eigenlijk in opvang zit en een nieuwe thuis zoekt. Niemand ziet onze Midas, tenzij de mensen hier een tijdje blijven en het heel rustig is. Dan laat hij zich zien, maar daar blijft het ook bij. Hij heeft al zoveel soortgenootjes naar een nieuwe thuis zien vertrekken en hij blijft hier maar zitten, maar toegeven: 't is ook een beetje zijn eigen fout. Terwijl hij eigenlijk zo'n lieve en zachtaardige kat is. Hij gaat van die gekke 'smakgeluidjes' maken als hij geaaid wilt worden. En nee, dan is het nog niet gelijk waar hij gekroeld wilt worden. In zijn halsje, oh, daar kan hij van genieten en gaat dan gekke bekken trekken omdat hij er zoveel deugd van heeft. Kusjes op zijn neus, Midas houdt er van! Kusjes op zijn hoofdje, Midas houdt er van! Er is nog een gekke trek aan Midas, hij is geobsedeerd door water. Als ik een emmer vul, dan zit Midas er met zijn toet en pootjes in. Als ik met een potje rondga om de waterpotjes te vullen, dan achtervolgt Midas me en gaat hij van elk potje drinken. En daar blijft het niet bij, nee, van kattenmelk is ie ook zo gek. Als hij nog maar hoort dat ik het dekseltje van het melkflesje draai is hij er als de kippen bij. Dan maakt hij gekke geluidjes en gaat als eerste van de melk drinken. Hopelijk is er iemand die onze gekke worst toch een gouden mandje wilt aanbieden, met zijn gekke streekjes.
Onze Midas is een klein beetje een speciaal geval in onze opvang. Bij de bel die gaat, neemt hij zijn aanloop om zich zo snel mogelijk te gaan verstoppen. Niet echt bevorderlijk als je eigenlijk in opvang zit en een nieuwe thuis zoekt. Niemand ziet onze Midas, tenzij de mensen hier een tijdje blijven en het heel rustig is. Dan laat hij zich zien, maar daar blijft het ook bij. Hij heeft al zoveel soortgenootjes naar een nieuwe thuis zien vertrekken en hij blijft hier maar zitten, maar toegeven: 't is ook een beetje zijn eigen fout. Terwijl hij eigenlijk zo'n lieve en zachtaardige kat is. Hij gaat van die gekke 'smakgeluidjes' maken als hij geaaid wilt worden. En nee, dan is het nog niet gelijk waar hij gekroeld wilt worden. In zijn halsje, oh, daar kan hij van genieten en gaat dan gekke bekken trekken omdat hij er zoveel deugd van heeft. Kusjes op zijn neus, Midas houdt er van! Kusjes op zijn hoofdje, Midas houdt er van! Er is nog een gekke trek aan Midas, hij is geobsedeerd door water. Als ik een emmer vul, dan zit Midas er met zijn toet en pootjes in. Als ik met een potje rondga om de waterpotjes te vullen, dan achtervolgt Midas me en gaat hij van elk potje drinken. En daar blijft het niet bij, nee, van kattenmelk is ie ook zo gek. Als hij nog maar hoort dat ik het dekseltje van het melkflesje draai is hij er als de kippen bij. Dan maakt hij gekke geluidjes en gaat als eerste van de melk drinken. Hopelijk is er iemand die onze gekke worst toch een gouden mandje wilt aanbieden, met zijn gekke streekjes.
Vrijdag 07 februari 2014:
Kristel en haar gezinnetje brachten Loene een dikke drietal weken geleden binnen zodat we voor haar op zoek konden gaan naar een nieuwe thuis. Bij het afscheid nemen rolden er dikke tranen over de wangen en daarmee hadden we al wel een vermoeden dat dit niet het einde van het verhaal zou zijn. En inderdaad, mijn buikgevoel was juist, een tweetal daagjes later kregen we van Kristel een smsje dat ze Loene graag zelf wilden adopteren. Kirstel en co hadden Loene een dikke maand voor ze naar onze opvang kwam van 't straat gered (Loene werd een aantal keren bijna aangereden) en heeft daar dan ook een tijdje gewoond tot wij een plekje vrij hadden in onze opvang. Wij hebben Loene medisch in orde laten zetten en gisteren mocht ze dan verhuizen. We kregen ondertussen al te horen dat ze zich weer helemaal thuis voelt, alsof ze nooit weggeweest is. Ook de andere katjes en hondjes waren blij om Loene weer te zien. Lieve Loene, eigenlijk hoeven we je niet uit te zwaaien naar je 'nieuwe' thuis, want je gaat terug naar het plekje waar je al die tijd thuis hoorde. Mooie meid, we wensen jou een prachtig leventje toe! Daaag lieverd!
Kristel en haar gezinnetje brachten Loene een dikke drietal weken geleden binnen zodat we voor haar op zoek konden gaan naar een nieuwe thuis. Bij het afscheid nemen rolden er dikke tranen over de wangen en daarmee hadden we al wel een vermoeden dat dit niet het einde van het verhaal zou zijn. En inderdaad, mijn buikgevoel was juist, een tweetal daagjes later kregen we van Kristel een smsje dat ze Loene graag zelf wilden adopteren. Kirstel en co hadden Loene een dikke maand voor ze naar onze opvang kwam van 't straat gered (Loene werd een aantal keren bijna aangereden) en heeft daar dan ook een tijdje gewoond tot wij een plekje vrij hadden in onze opvang. Wij hebben Loene medisch in orde laten zetten en gisteren mocht ze dan verhuizen. We kregen ondertussen al te horen dat ze zich weer helemaal thuis voelt, alsof ze nooit weggeweest is. Ook de andere katjes en hondjes waren blij om Loene weer te zien. Lieve Loene, eigenlijk hoeven we je niet uit te zwaaien naar je 'nieuwe' thuis, want je gaat terug naar het plekje waar je al die tijd thuis hoorde. Mooie meid, we wensen jou een prachtig leventje toe! Daaag lieverd!
Celio is net voor Kerstmis bij een oudere dame komen aanlopen. Nou ja, de garage poort stond open (waar altijd allerlei lekkers te vinden is voor de buurkatjes) en eenmaal daar aangekomen, wilde Celio niet meer weg. Hij was op hét perfecte adresje belandt, want volgens de meldster was Celio broodmager in het begin. Amper twee maanden later is van dat magere schaapje niets meer te zien, hij is een dikke kater geworden. En dat mag ook wel, want hij is best een imposante kerel, ook qua grootte. Helaas aanvaardden de twee kattinnetjes van de meldster Celio niet, waardoor er een oplossing voor hem moest gevonden worden. Een buurtonderzoek leverde niets op, want niemand wist waar Celio vandaan kwam en niemand miste deze knappe beer. Dus werd hij naar onze opvang gebracht. Voor Celio gaan we binnenkort op zoek naar een hele fijne thuis. Waar hij nooit meer weg hoeft en gewoon gezellig binnen mag wonen, want dat vindt hij heerlijk. Vooral een warmtebron zoals een kachel of chauffage kan hem heerlijk bekoren. Op de foto ligt hij ook parmantig in de kattenbak, op zijn zij genietend van het vuurtje. Celio heeft wel regelmatig een borstelbeurt nodig, want hij heeft een dikke langharige vacht. En natuurlijk in de kleur blauw/grijs, waarmee hij menig hartje sneller zal doen slaan.
Ook op de agenda stond de koppeling van Dribbel (rechts). Vorige week hadden Isis haar baasjes al een afspraak vastgelegd, maar de koppeling moest nog een weekje wachten omdat Dribbel nog vruchtbaar was. Na een castratie zijn rammetjes nog 14 daagjes vruchtbaar namelijk. En gisteren was het dan eindelijk zo ver. De konijntjes werden samen in het koppelingsrennetje gezet en het ging gelijk goed. Dribbel leek zijn nieuwe vriendinnetje al jaren te kennen en Isis vond het -ondanks de stress van de autorit etc- ook allemaal oké. Hops samen in de vervoersmand en daar ging het ook meer dan oké. Ze zaten netjes naast elkaar en geen gegrom, geen ruzie, gewoon een-gezellig-koppeltje-in-de-maak. Dribbel mag samen met Isis in een grote tuin gaan wonen, iets waar menig konijn van droomt maar voor Dribbel werkelijkheid wordt. Lieve Dribbel, in het begin waren we beste maatjes. Maar toen je onder narcose ging ter castratie bleek dat je maar één ingedaalde bal had. De andere heeft onze dierenarts in je buikje moeten zoeken. Omdat dit best een heftige operatie was, moest je een aantal dagen na je operatie Metacam krijgen (pijnstilling en ontstekingsremmer) en dat vond je he-le-maal niet leuk. Je was vanaf dan boos op me omdat ik diegene was die je lastig viel met dat vieze spuitje. Klein grappig ventje toch. Doe het goed lieverd in je nieuwe tuintje, we zijn er zeker van dat je een prachtleventje tegemoet gaat! Daaag Dribbel!
De laatste maanden leef ik volgens mijn agenda en woensdag 05/02 stond er een vangactie ingepland. We hadden namelijk een mailtje (en naderhand ook telefoontjes) van iemand gekregen die twee van onze buitenkatjes een paardenstal kon aanbieden. Met zulk nieuws zijn we altijd dolblij, want dat zijn weer twee sukkeltjes die gered kunnen worden. Dus met volle moed, blikjes tonijn en vangkooien richting 'the crime scene'. Vangkooien opgesteld en dan maar wachten... Vol zenuwen natuurlijk, want ik moest twee katjes vangen. De gronden en huizen zijn verkocht en de toekomst van deze katjes is heel onzeker... We zoeken voor nog zo'n 18-tal katjes op die plek een oplossing... Na een tijdje kon ik mijn zenuwen niet langer meer onderdrukken en ben ik gaan piepeloeren. Yes, één vangkooi was afgegaan, maar dan is het nog de vraag of er effectief een kat in zit? Onder het fleecedekentje gekeken en ja hoor, Tim zat in de vangkooi. Ik heb de andere vangkooi dan op de plek gezet waar Tim gevangen was, maar ook dat bleek niet te werken. De katten moeten echt snel in de kooi zitten of het werkt niet meer, ze mogen dan honger hebben, ze lopen de kooi gewoon voorbij. Verdorie en ik moet nog een kat vangen... Dus mijn geluk getest in de groep die vooraan zit... Die hadden gelukkig ook honger en nog geen 5 minuten nadat de kooi opgesteld stond, zat Mats in de kooi. Een adrenalinekick van hier tot in Tokio. En dan met de jongens richting onze dierenarts om medisch in orde te zetten zodat ze gisteren naar hun nieuwe thuis/paardenstal konden vertrekken. En onze jongens konden het niet beter treffen. De baasjes kwamen hier toe met vervoersmandjes waar een lekker dik kussen in lag en thuis was alles al in gereedheid gebracht om de jongens te verwelkomen. Nu worden ze een 3-tal weken opgesloten zodat ze kunnen wennen aan de omgeving, weten waar ze voer krijgen en naderhand krijgen ze hun vrijheid weer. Ze worden gepromoveerd tot muizenvangers om de paardenstallen muisvrij te houden en natuurlijk worden de hongerige buikjes van deze jongens ook voorzien van voer en drinken. Lieve Mats en Tim, ik zal jullie missen als ik de andere zwervertjes ga voeren, maar tegelijk ben ik dolgelukkig dat jullie een fijne toekomst tegemoet gaan. Daaag jongens, doe het goed!
Woensdag 05 februari 2014:
Gisteren is onze Rodi naar zijn nieuwe thuisje verhuisd. Hij mocht bij een jong gezinnetje gaan wonen waar er reeds een poes aanwezig is en buiten een aantal kipjes. Ze waren vorige week al kennis komen maken met hem, maar toen mocht hij nog niet mee. Gisteren mocht hij dan wel verhuizen en dan nog wel op de verjaardag van het dochtertje. Ik denk dat het voor haar dubbel feest was. Rodi lag aanvankelijk te slapen in zijn mandje, maar toen hij zijn nieuwe baasjes hoorde binnenkomen, schoot hij gelijk wakker en kwam naar hen toegelopen. Op de koop toe kroop hij zelf in de vervoersmand en kwam er niet meer uit. Toch straf hoe die katten feilloos aanvoelen met wie ze mee mogen en bij wie ze voor altijd mogen gaan wonen. Rodi mocht nog enkele weekjes binnen vertoeven en mag daarna ook buiten in de tuin vertoeven. En oh, wat gaat hij dat heerlijk vinden. Rodi is geen binnenkat en wilt niets liever dan op verkenning (en helaas zullen vogeltjes niet veilig voor hem zijn, want daar is hij veel te gefascineerd door). Lieve Rodi, wat was jij toch een heerlijke kater om voor te zorgen. Altijd goedgemutst en in voor een aai. Maar ook zo speels en o-zo energiek. Het was wel een beetje slikken toen je gisteren vertrok. Sommige katjes kruipen nou eenmaal snel 'under your skin'. Daaag lieverd, je gaat een fijne toekomst tegemoet nu, dat weten we zeker!
Gisteren is onze Rodi naar zijn nieuwe thuisje verhuisd. Hij mocht bij een jong gezinnetje gaan wonen waar er reeds een poes aanwezig is en buiten een aantal kipjes. Ze waren vorige week al kennis komen maken met hem, maar toen mocht hij nog niet mee. Gisteren mocht hij dan wel verhuizen en dan nog wel op de verjaardag van het dochtertje. Ik denk dat het voor haar dubbel feest was. Rodi lag aanvankelijk te slapen in zijn mandje, maar toen hij zijn nieuwe baasjes hoorde binnenkomen, schoot hij gelijk wakker en kwam naar hen toegelopen. Op de koop toe kroop hij zelf in de vervoersmand en kwam er niet meer uit. Toch straf hoe die katten feilloos aanvoelen met wie ze mee mogen en bij wie ze voor altijd mogen gaan wonen. Rodi mocht nog enkele weekjes binnen vertoeven en mag daarna ook buiten in de tuin vertoeven. En oh, wat gaat hij dat heerlijk vinden. Rodi is geen binnenkat en wilt niets liever dan op verkenning (en helaas zullen vogeltjes niet veilig voor hem zijn, want daar is hij veel te gefascineerd door). Lieve Rodi, wat was jij toch een heerlijke kater om voor te zorgen. Altijd goedgemutst en in voor een aai. Maar ook zo speels en o-zo energiek. Het was wel een beetje slikken toen je gisteren vertrok. Sommige katjes kruipen nou eenmaal snel 'under your skin'. Daaag lieverd, je gaat een fijne toekomst tegemoet nu, dat weten we zeker!
De week is nog maar half, maar onze katjes werden weer gruwelijk verwend. Elke keer het even niet meezit en een dipje er zit aan te komen, dan krijgen we weer langs alle kanten steun waardoor dat dipje snel verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ongelofelijk hoeveel lieve mensen er toch bestaan! Als eerste kregen we van mijn zus 'kattenkruiden'. 't Is een beetje zoals een pepermolen, je draait eraan en voilà, het natvoer van de katjes krijgt nog een extra touch. Sab werd verrast door collega Martin met een doosje natvoer voor de katjes dat in de postauto klaar lag. Ook Ann en Rudy kwamen weer langs met een mega donatie. Onze mond hing werkelijk open want wat een hoeveelheid weer: keukenrollen, kattenbakvulling, mega veel doosjes versheidzakjes voor de kittens die binnenkort weer massaal gaan binnenstromen, droogvoer, dettol, natte doekjes, melk, snoepjes,... gewoon zoveel! Ook Gina (die Hector weggevangen heeft) kwam langs met droog-, natvoer, tonijn (wat vandaag al van pas gekomen is tijdens een vangactie, maar daarover morgen meer!), melk en een kattentunnel. De korreltjes vallen in de smaak Gina! En vandaag mocht Sab een Nieuwjaarspakketje gaan ophalen bij Gisèle (waar ooit Jutta, Neni, Sensi en Lena zijn komen aanlopen en bij ons in opvang gekomen zijn). Ook alweer zoveel: droog- en natvoer, javel, snoepjes, kattenbakvulling,... Dankjewel lieve mensen voor al dat lekkers en bruikbaars. Ik sta elke keer weer versteld van de mooie en gulle donaties! Dankjewel, dankjewel, dankjewel!
Zondag 02 februari 2014:
Hierbij een filmpje van ons blijvertje Minke. Haar gezondheid blijft tot hiertoe redelijk stabiel. We merken wel dat ze af en toe last heeft van ademhalingsproblemen als ze bv. wat te druk gespeeld heeft. Verder begint ze zich nu helemaal thuis te voelen. Ze begint wat meer uit haar schulp te komen en heeft haar een eigen mandje toegeëigend. Ze heeft ook een surrogaatmama gevonden, namelijk Todde. Todde heeft een beetje een likobsessie en vindt het heerlijk om haar surrogaatkleintje helemaal schoon te likken. Minke vindt dat heerlijk en zoekt steevast Todde's gezelschap op. Ze is nog steeds erg klein voor haar leeftijd en is sinds ze in opvang gekomen is, niet meer gegroeid. Ze heeft in het prille begin te veel ontberingen gekend en dat laat nu zijn sporen na, samen met de gezondheidsproblemen. Maar we houden zoveel van haar en vinden het heerlijk om haar in actie te zien. Minke zoekt wel nog steeds een suikertante of -nonkel die haar met een maandelijks bedragje (naar keuze) in de watten legt.
Hierbij een filmpje van ons blijvertje Minke. Haar gezondheid blijft tot hiertoe redelijk stabiel. We merken wel dat ze af en toe last heeft van ademhalingsproblemen als ze bv. wat te druk gespeeld heeft. Verder begint ze zich nu helemaal thuis te voelen. Ze begint wat meer uit haar schulp te komen en heeft haar een eigen mandje toegeëigend. Ze heeft ook een surrogaatmama gevonden, namelijk Todde. Todde heeft een beetje een likobsessie en vindt het heerlijk om haar surrogaatkleintje helemaal schoon te likken. Minke vindt dat heerlijk en zoekt steevast Todde's gezelschap op. Ze is nog steeds erg klein voor haar leeftijd en is sinds ze in opvang gekomen is, niet meer gegroeid. Ze heeft in het prille begin te veel ontberingen gekend en dat laat nu zijn sporen na, samen met de gezondheidsproblemen. Maar we houden zoveel van haar en vinden het heerlijk om haar in actie te zien. Minke zoekt wel nog steeds een suikertante of -nonkel die haar met een maandelijks bedragje (naar keuze) in de watten legt.
Zaterdag 01 februari 2014:
Gisteren ben ik na mijn werk nog een keertje een vangpoging gaan wagen. Ik moest me haasten, want om 13u45 moest ik bij onze dierenarts Loene en Praline binnenbrengen ter sterilisatie en daarna de andere zwervertjes gaan voeren. De voorbije weken bleek het haast onmogelijk te zijn om Nalu te vangen. Vorige week maandag had ik haar vast en had ik haar wel in de vervoersmand gekregen, maar helaas glipte ze er toch nog uit. En dan was het vertrouwen kwijt waardoor ze niet in mijn buurt kwam en ik haar niet meer mocht aaien, dus werd de vangkooi bovengehaald. Maar er was haast bij geboden om Nalu zo snel mogelijk van straat te halen. Ik merkte zo'n 3,5 weken geleden namelijk dat er vocht uit haar geslachtsdeel kwam en dat er zelfs etter in stond, de alarmbellen gaan dan af, want dat betekent: baarmoederontsteking. De vangkooi bood geen uitkomst, ze ging er wel eens half in piepeloeren, maar daar bleef het ook bij. Tevens moest ik een oogje in het zeil houden, want er vertoeven daar nog zwervertjes die oog hadden voor de tonijn in de vangkooi. Dus gisteren greep ik mijn kans toen ik haar heel even mocht aaien. Zonder twijfelen heb ik haar vastgenomen en in de grote transportmand gezet. Ik was zo opgelucht dat ze eindelijk van 't straat is en dan rechtstreeks naar onze dierenarts. Ondertussen is ze gesteriliseerd (+gechipt) en werd haar geïnfecteerde baarmoeder weggenomen. Ook werd ze behandeld tegen luisjes, want die zaten in overvloed op haar vachtje. Binnenkort laten we haar nog enten en dan gaan we op zoek naar een fijne thuis voor deze mooie halflangharige meid. Ze is van 2009 en heeft altijd op straat geleefd. Maar nu is ze klaar voor een echte thuis!
Gisteren ben ik na mijn werk nog een keertje een vangpoging gaan wagen. Ik moest me haasten, want om 13u45 moest ik bij onze dierenarts Loene en Praline binnenbrengen ter sterilisatie en daarna de andere zwervertjes gaan voeren. De voorbije weken bleek het haast onmogelijk te zijn om Nalu te vangen. Vorige week maandag had ik haar vast en had ik haar wel in de vervoersmand gekregen, maar helaas glipte ze er toch nog uit. En dan was het vertrouwen kwijt waardoor ze niet in mijn buurt kwam en ik haar niet meer mocht aaien, dus werd de vangkooi bovengehaald. Maar er was haast bij geboden om Nalu zo snel mogelijk van straat te halen. Ik merkte zo'n 3,5 weken geleden namelijk dat er vocht uit haar geslachtsdeel kwam en dat er zelfs etter in stond, de alarmbellen gaan dan af, want dat betekent: baarmoederontsteking. De vangkooi bood geen uitkomst, ze ging er wel eens half in piepeloeren, maar daar bleef het ook bij. Tevens moest ik een oogje in het zeil houden, want er vertoeven daar nog zwervertjes die oog hadden voor de tonijn in de vangkooi. Dus gisteren greep ik mijn kans toen ik haar heel even mocht aaien. Zonder twijfelen heb ik haar vastgenomen en in de grote transportmand gezet. Ik was zo opgelucht dat ze eindelijk van 't straat is en dan rechtstreeks naar onze dierenarts. Ondertussen is ze gesteriliseerd (+gechipt) en werd haar geïnfecteerde baarmoeder weggenomen. Ook werd ze behandeld tegen luisjes, want die zaten in overvloed op haar vachtje. Binnenkort laten we haar nog enten en dan gaan we op zoek naar een fijne thuis voor deze mooie halflangharige meid. Ze is van 2009 en heeft altijd op straat geleefd. Maar nu is ze klaar voor een echte thuis!
Donderdag 30 januari 2014:
Gina die al een aantal keren langsgeweest is met voer, liet ons dinsdag weten dat er bij de oma een tijdje geleden een kat is komen aanlopen. De kat zou er zo miserabel en ziek uitzien, maar liet zich niet benaderen. Dus daarom stelde ik voor dat Gina een vangkooi zou komen lenen en hiermee de kat zou proberen vangen. Zo gezegd, zo gedaan... En wat een geluk: Hector zat de dag nadien in de kooi. Hij is dan gisteren gelijk ook naar onze opvang gebracht en het was duidelijk dat een bezoekje aan onze dierenarts hoognodig was. Omdat ik al een ganse namiddag op pad geweest was om de zwervers te gaan voeren en een vangactie gepland had, die helaas weeral mislukt is, is Sab met Hector naar onze dierenarts gegaan. Gina vertelde al dat Hector witte kaka deed en volgens onze dierenarts heeft dat vaak te maken met een leverprobleem. Via Hector zijn urine werd er nagekeken wat er precies allemaal fout is met hem, maar geen leverproblemen te vinden. Wel heeft hij blaas- en/of nierontstekingen waarvoor hij een antibioticaspuit gekregen heeft en nog medicijntjes moet krijgen. Verder is hij heel anorexic, niesziek en heeft hij een hele zielige/bedroefde blik. Hector is heel diep gegaan en zijn lichaam heeft veel moeten verdragen. Want in plaats van gewoon stappen, zwalkt Hector. Hij heeft ook gedronken alsof zijn leven ervan af hing... Mijn hart breekt als ik naar hem kijk... Zo'n mooie kat die zo'n hels leven achter de rug heeft... Zijn vachtje is vies en vuil, zijn pootjes zijn niet wit maar bruin en bovendien zit hij vol vlooienpoep... Zijn nestje lag bezaaid met vlooienpoep toen ik het vanmorgen ververste. Da's het leven van een zwerfkat anno 2014... Op dit moment is het moeilijk te zien of Hector tam of wild is, maar ik kan zijn hoofdje toch al kroelen (maar vaak kan dat een vertekend beeld geven, zeker bij een verzwakte zwerfkat, maar we blijven doorzetten en hem aaien zodat hij weet dat niet alle mensen slecht zijn). Hij heeft ook bijna geen tanden meer, enkel nog zijn hoektanden. Dus zijn leeftijd bepalen is niet zo makkelijk. Maar vermoedelijk is hij zo'n 6 jaar oud. Nu gaan we alles op alles zetten om Hector te laten genezen en bijkomen in gewicht. Hij had zeker niet langer op straat mogen blijven, want dat had hij niet overleefd... Gina, bedankt om hem te redden!
Gina die al een aantal keren langsgeweest is met voer, liet ons dinsdag weten dat er bij de oma een tijdje geleden een kat is komen aanlopen. De kat zou er zo miserabel en ziek uitzien, maar liet zich niet benaderen. Dus daarom stelde ik voor dat Gina een vangkooi zou komen lenen en hiermee de kat zou proberen vangen. Zo gezegd, zo gedaan... En wat een geluk: Hector zat de dag nadien in de kooi. Hij is dan gisteren gelijk ook naar onze opvang gebracht en het was duidelijk dat een bezoekje aan onze dierenarts hoognodig was. Omdat ik al een ganse namiddag op pad geweest was om de zwervers te gaan voeren en een vangactie gepland had, die helaas weeral mislukt is, is Sab met Hector naar onze dierenarts gegaan. Gina vertelde al dat Hector witte kaka deed en volgens onze dierenarts heeft dat vaak te maken met een leverprobleem. Via Hector zijn urine werd er nagekeken wat er precies allemaal fout is met hem, maar geen leverproblemen te vinden. Wel heeft hij blaas- en/of nierontstekingen waarvoor hij een antibioticaspuit gekregen heeft en nog medicijntjes moet krijgen. Verder is hij heel anorexic, niesziek en heeft hij een hele zielige/bedroefde blik. Hector is heel diep gegaan en zijn lichaam heeft veel moeten verdragen. Want in plaats van gewoon stappen, zwalkt Hector. Hij heeft ook gedronken alsof zijn leven ervan af hing... Mijn hart breekt als ik naar hem kijk... Zo'n mooie kat die zo'n hels leven achter de rug heeft... Zijn vachtje is vies en vuil, zijn pootjes zijn niet wit maar bruin en bovendien zit hij vol vlooienpoep... Zijn nestje lag bezaaid met vlooienpoep toen ik het vanmorgen ververste. Da's het leven van een zwerfkat anno 2014... Op dit moment is het moeilijk te zien of Hector tam of wild is, maar ik kan zijn hoofdje toch al kroelen (maar vaak kan dat een vertekend beeld geven, zeker bij een verzwakte zwerfkat, maar we blijven doorzetten en hem aaien zodat hij weet dat niet alle mensen slecht zijn). Hij heeft ook bijna geen tanden meer, enkel nog zijn hoektanden. Dus zijn leeftijd bepalen is niet zo makkelijk. Maar vermoedelijk is hij zo'n 6 jaar oud. Nu gaan we alles op alles zetten om Hector te laten genezen en bijkomen in gewicht. Hij had zeker niet langer op straat mogen blijven, want dat had hij niet overleefd... Gina, bedankt om hem te redden!
Woensdag 29 januari 2014:
Gisteren heeft ons laatste Butskatje Blink een diamanten mand gevonden. We kregen een mailtje en telefoontje van Marly. Zij was op slag verliefd geworden op Blink. Zij twijfelde namelijk tussen een asiel- of raskat en haar dierenarts raadde haar een 'Ragdoll' aan. Haar appartement grenst namelijk aan een drukke spoorweg waardoor de kat in kwestie niet buiten mag. En lieten wij nou niet Blink in opvang hebben, het totaal pakket waar Marly naar op zoek was. Een Blutskat omwille van zeer slecht zicht, kruising Ragdoll en onze enige vereiste was dat hij niet buiten mag. En zodoende mocht onze Blink gisteren verhuizen. Doordat Blink niet goed zag en heel neurotisch was (hij kon steeds rondjes stappen, een beetje zoals een olifant in een circus) lag hij niet zo goed in de groep. Ondanks dat Blink een schat van een kat is, deelden de andere katten mijn mening niet. Blink krijgt nu een thuisje voor zichzelf en een mama die alle aandacht aan hem alleen gaat besteden. Door zijn slechte zicht schrikt Blink van het minste en heeft hij even tijd nodig om te wennen. Blink kwam wel steeds kroelen en dan ging hij zelfs op zijn rugje liggen om op zijn buikje geaaid te worden. Verder hoort er bij Blink een heuse handleiding, maar dat vond Marly allesbehalve erg. Lieve Blinky Boy, eindelijk hebben we nu voor jou de goede thuis gevonden vent. Ik heb je met gemengde gevoelens laten gaan: aan de ene kant heel blij dat je een baasje hebt die helemaal voor jou gaat, maar langs de andere kant ook de compassie voor jou dat je na een mislukte plaatsing naar onze opvang moest komen en nu alweer moet wennen in een nieuw huisje. Doe het goed lieverd en geniet van je nieuwe leventje. Je bent het waard om van te houden en je bent het waard om in de watten gelegd te worden. Daaag lieverd, doe het goed!
Gisteren heeft ons laatste Butskatje Blink een diamanten mand gevonden. We kregen een mailtje en telefoontje van Marly. Zij was op slag verliefd geworden op Blink. Zij twijfelde namelijk tussen een asiel- of raskat en haar dierenarts raadde haar een 'Ragdoll' aan. Haar appartement grenst namelijk aan een drukke spoorweg waardoor de kat in kwestie niet buiten mag. En lieten wij nou niet Blink in opvang hebben, het totaal pakket waar Marly naar op zoek was. Een Blutskat omwille van zeer slecht zicht, kruising Ragdoll en onze enige vereiste was dat hij niet buiten mag. En zodoende mocht onze Blink gisteren verhuizen. Doordat Blink niet goed zag en heel neurotisch was (hij kon steeds rondjes stappen, een beetje zoals een olifant in een circus) lag hij niet zo goed in de groep. Ondanks dat Blink een schat van een kat is, deelden de andere katten mijn mening niet. Blink krijgt nu een thuisje voor zichzelf en een mama die alle aandacht aan hem alleen gaat besteden. Door zijn slechte zicht schrikt Blink van het minste en heeft hij even tijd nodig om te wennen. Blink kwam wel steeds kroelen en dan ging hij zelfs op zijn rugje liggen om op zijn buikje geaaid te worden. Verder hoort er bij Blink een heuse handleiding, maar dat vond Marly allesbehalve erg. Lieve Blinky Boy, eindelijk hebben we nu voor jou de goede thuis gevonden vent. Ik heb je met gemengde gevoelens laten gaan: aan de ene kant heel blij dat je een baasje hebt die helemaal voor jou gaat, maar langs de andere kant ook de compassie voor jou dat je na een mislukte plaatsing naar onze opvang moest komen en nu alweer moet wennen in een nieuw huisje. Doe het goed lieverd en geniet van je nieuwe leventje. Je bent het waard om van te houden en je bent het waard om in de watten gelegd te worden. Daaag lieverd, doe het goed!
Vorige week en gisteren hebben we weer mooie donaties ontvangen van hele lieve mensen. De nieuwe mama van onze Despesa had Whiskas versheidzakjes bij voor kittens, die liggen nu netjes opzij tot de eerste kittens onze opvang binnenkomen. Yves die Sumo in opvang gebracht heeft, had ook droogvoer en natvoer bij voor de katjes. Collega's van Sab hun katje is helaas overleden en zij hadden nog zakjes Whiskas droogvoer over, wat ze aan onze opvangkatjes gegeven hebben. Ook een buur kwam Sab achterna gelopen met twee blikjes natvoer, de kat van zijn dochter is overleden en dit hadden ze nog over. Ook de mensen van Praline hadden een transportmand gegeven, allerlei natvoer, droogvoer en zelfs ontworming en ontvlooingsmiddeltjes. Helaas ben ik daar een foto van vergeten te nemen. En gisteren zijn ook Kristel en haar mama langsgeweest. Kristel had overtrekschoentjes bij voor ons en de mama van Kristel had (ondanks dat zij zelf 15 zwervertjes onder haar hoede heeft!) een zak kattenbakvulling, droog- en natvoer bij zich. Blijvertje Nano moest natuurlijk die lading weer inspecteren. En al die spullen komen meer dan goed van pas, want zometeen vertrek ik weer op pad om onze zwervers van droog- en natvoer te voorzien. En met het koudere weer eten ze ook meer (wat logisch is, ze hebben meer energie nodig om zich warm te houden), dus alles vliegt er zowaar door. Dus dankjewel lieve mensen, zometeen hebben de zwervers een goed gevulde buik dankzij deze donaties!
Zaterdag 25 januari 2014:
Ook dit mooie meisje vond onderdak in onze opvang. Zij is in september bij de melders komen aanlopen en mocht daar in eerste instantie blijven wonen. Want de zoektocht naar haar baasjes leidde tot niets en bij de dierenarts bleek dat er geen chip aanwezig was. Echter omdat ze een kruising Siamees is (ze heeft namelijk de kleur, hele mooie blauwe ogen en het karakter van een Siamees, maar ziet er qua uiterlijk uit als een Europese korthaar) heeft ze erg veel aandacht nodig. Ze plakte letterlijk op de lip van de melders en aangezien ze vaak van huis zijn, deden ze dit meisje echt tekort. De buurvrouw kwam dan wel dagelijks voor haar zorgen, maar dat was niet voldoende voor Praline. Sab is haar vandaag gaan ophalen omdat aan de telefoon gezegd was dat ze panisch was voor een vervoersmand en ze haar daar niet in zouden krijgen. Aangezien wij wel ervaring hebben met katjes in transportmanden zetten, ging Sab terplekke. Maar toen Sab eenmaal daar toegekomen was, zat ze al in een transportmand klaar... Ze heette voorheen Sheba, maar we hebben al een keertje een Sheba in opvang gehad en alle opvangkatjes krijgen een unieke/eenmalige naam. Dus de keuze lag voordehand aangezien ze een mooie bruine kleur heeft wat ons aan lekkere chocolade pralinetjes doet denken. Ze is momenteel nog een beetje van slag door de verhuizing en de geuren van de andere katjes in opvang. Dus laten we haar lekker op haar gemakje wennen en doen we volgende week pas een ritje naar onze dierenarts om haar medisch in orde te zetten.
Ook dit mooie meisje vond onderdak in onze opvang. Zij is in september bij de melders komen aanlopen en mocht daar in eerste instantie blijven wonen. Want de zoektocht naar haar baasjes leidde tot niets en bij de dierenarts bleek dat er geen chip aanwezig was. Echter omdat ze een kruising Siamees is (ze heeft namelijk de kleur, hele mooie blauwe ogen en het karakter van een Siamees, maar ziet er qua uiterlijk uit als een Europese korthaar) heeft ze erg veel aandacht nodig. Ze plakte letterlijk op de lip van de melders en aangezien ze vaak van huis zijn, deden ze dit meisje echt tekort. De buurvrouw kwam dan wel dagelijks voor haar zorgen, maar dat was niet voldoende voor Praline. Sab is haar vandaag gaan ophalen omdat aan de telefoon gezegd was dat ze panisch was voor een vervoersmand en ze haar daar niet in zouden krijgen. Aangezien wij wel ervaring hebben met katjes in transportmanden zetten, ging Sab terplekke. Maar toen Sab eenmaal daar toegekomen was, zat ze al in een transportmand klaar... Ze heette voorheen Sheba, maar we hebben al een keertje een Sheba in opvang gehad en alle opvangkatjes krijgen een unieke/eenmalige naam. Dus de keuze lag voordehand aangezien ze een mooie bruine kleur heeft wat ons aan lekkere chocolade pralinetjes doet denken. Ze is momenteel nog een beetje van slag door de verhuizing en de geuren van de andere katjes in opvang. Dus laten we haar lekker op haar gemakje wennen en doen we volgende week pas een ritje naar onze dierenarts om haar medisch in orde te zetten.
Vrijdag 24 januari 2014:
Gisteren mochten we alweer een nieuwkomer verwelkomen in onze opvang. Hij stond al een tijdje op onze wachtlijst en nu hadden we eindelijk een plekje vrij voor deze knappe heer. De melders hadden hem voor de gein 'Beastie' genaamd, maar we hebben een meer toepasselijke naam gegeven, namelijk 'Sumo'. Hij doet ons een beetje aan een Sumo-worstelaar denken, want hij is best groot en dik. Maar dat grote en logge uiterlijk is niets vergeleken met zijn o-zo peperkoeken hartje. Wat is Sumo een heerlijke lieve kater die niets liever doet dan knuffelen en aaitjes in ontvangst krijgen. Sumo is maanden geleden bij de melders komen aanlopen, maar een heuse zoektocht naar zijn baasje heeft niets opgeleverd. Sumo wilde niets liever dan binnen gaan bij de melders, maar dat kon helaas niet. Helaas vond de buurt het niet oké met Sumo in de buurt, want hij werd regelmatig met een emmer water achterna gezeten en begin deze week mankte hij zelfs nadat een buur hem hardhandig heeft aangepakt. Sumo is erg gesteld op menselijk gezelschap en daarom werd hij naar onze opvang gebracht. Zodat we een fijn plekje voor hem kunnen zoeken bij mensen die Sumo alle liefde van de wereld gaan geven want dat verdient deze heerlijke kerel wel!
Gisteren mochten we alweer een nieuwkomer verwelkomen in onze opvang. Hij stond al een tijdje op onze wachtlijst en nu hadden we eindelijk een plekje vrij voor deze knappe heer. De melders hadden hem voor de gein 'Beastie' genaamd, maar we hebben een meer toepasselijke naam gegeven, namelijk 'Sumo'. Hij doet ons een beetje aan een Sumo-worstelaar denken, want hij is best groot en dik. Maar dat grote en logge uiterlijk is niets vergeleken met zijn o-zo peperkoeken hartje. Wat is Sumo een heerlijke lieve kater die niets liever doet dan knuffelen en aaitjes in ontvangst krijgen. Sumo is maanden geleden bij de melders komen aanlopen, maar een heuse zoektocht naar zijn baasje heeft niets opgeleverd. Sumo wilde niets liever dan binnen gaan bij de melders, maar dat kon helaas niet. Helaas vond de buurt het niet oké met Sumo in de buurt, want hij werd regelmatig met een emmer water achterna gezeten en begin deze week mankte hij zelfs nadat een buur hem hardhandig heeft aangepakt. Sumo is erg gesteld op menselijk gezelschap en daarom werd hij naar onze opvang gebracht. Zodat we een fijn plekje voor hem kunnen zoeken bij mensen die Sumo alle liefde van de wereld gaan geven want dat verdient deze heerlijke kerel wel!
En gisteren moesten we ook afscheid nemen van ons Nono'tje, de laatste van het -eindig-op-o-nestje. Ons vinnige meisje is bij ons ex-opvangertje Belle en de andere diertjes mogen gaan wonen. Heerlijk om te weten dat Nono daar helemaal op haar plekje gaat zijn en verwend zal worden tot in de puntjes. Ik moest wel eventjes slikken toen ik haar in de transportmand zetten. Want Nono was eind september 2013 in opvang gekomen en heeft dus wel een aantal maandjes bij ons vertoefd. Niet omdat er geen interesse in haar adoptie was, in tegendeel zelfs! Nono had wat medische probleempjes en moest 2x aan een prolaps geopereerd worden. Daarna moesten we even aankijken of de laatste operatie geslaagd was en ja hoor, eindelijk vormde er sinds een paar weekjes geen teutje meer aan haar poepje en had ze zelfs meer controle over haar misvormde staartje. Nono, wat was jij toch een heerlijk ding! Sab zei altijd 'Grutsel' tegen je, liefkozend bedoeld natuurlijk. Je luisterde voor geen meter, wilde de betekenis van 'nee' niet weten en deed altijd je zin. Maar daarom hielden we nog meer van je, want jij bent uniek en o-zo leuk. Ik weet zeker dat je nieuwe familie de handen vol zal hebben met jou, maar dat je hen ook heel veel liefde, kusjes en vriendschap zal geven. Daaaag lieverd!
En ja hoor, ook ons Despesa'tje mochten we uitwuiven naar haar nieuwe thuis. We hebben best veel reacties voor haar gehad, maar er kan maar één iemand dé gelukkige zijn natuurlijk die haar kan adopteren. Despesa is in een gezinnetje terechtkomen waar er reeds een katje en honden vertoeven. Volgens de laatste update is het hondje helemaal verliefd en is Kitty nog een beetje op haar hoede met de nieuwe indringer in huis. Maar we zijn er zeker van dat het wel zal loslopen tussen de meiden. Enkel moet er opgelet worden dat Despesa geen natvoer of menseneten te pakken krijgt, want ze heeft ontzettende gevoelige darmpjes en gaat van het minste aan het overgeven en diarree. In haar nieuwe thuisje krijgt ze speciale brokjes voor een gevoelige spijsvertering en natuurlijk Viyo, wat ze erg lekker vond en het goed op deed. Lieve Despesa, in het begin moesten we een beetje aan jouw vocale stemmetje wennen. Want oh jeetje, als je aandacht of opgepakt wilde worden, dan hadden we 't geweten. Ook was je zo'n heerlijke plakpoes die constant geknuffeld en opgepakt wilde worden. Net een klein kindje eigenlijk. Het is nu een beetje kaal en stil zonder jou in huis. We zijn er zeker van dat je veel liefde in je nieuwe gezinnetje zal brengen en onze missie is volbracht. Je hebt een fijne nieuwe thuis gevonden en dat was de bedoeling. Daaag lieve meid, het was leuk om voor jou te mogen zorgen. Doe het goed lieverd!
Vandaag ben ik na mijn werk en na het verzorgen van de diertjes in onze opvang, de zwervertjes gaan voeren. In eerste instantie had ik niet echt plannen om daar een katje weg te vangen. We hadden daar immers een paar daagjes geleden al een mislukte vangactie achter de rug en ik had niet gedacht dat het me in m'n eentje zou lukken. Maar toen ik naar de laatste groep ging -waar het huis eind deze maand verkocht wordt en het lot van de ongeveer 20 zwerfkatjes die daar vertoeven onzeker is- kwam Petatje langs mijn benen wrijven. En toen ik haar aaide en knuffelde ging ze zelfs aan het spinnen. Vorige keer toen we haar wilden wegvangen, kwam ze niet eens in de buurt omdat er die dag ook werken hadden plaatsgevonden en ze daar van geschrokken was. Dus ben ik de vervoersmand uit mijn auto gaan halen die ik al in mijn auto had geladen om op een andere voerlocatie een katje weg te vangen (die vangactie is naderhand mislukt en wordt volgende week hervat). En ja hoor, het is me gelukt om Petatje op te pakken en in de vervoersmand te zetten. Nu mag ze lekker bijkomen en ze hoeft zich geen zorgen meer te maken over honger of koude. En binnenkort zoeken we een fijne thuis voor haar.
Woensdag 22 januari 2014:
Onbegrijpelijk maar waar: onze kleine Lena zat van eind oktober bij ons in opvang en niemand toonde interesse in haar. Toegeven, een knuffelpoes was ze niet, ze kwam hooguit even aan onze vingers ruiken. Maar ze was wel een leuke kijkpoes en belangrijk: ze lag goed in de groep en kon het met alle andere katjes (behalve Blink, maar da's best een neurotische kat) vinden. En eindelijk kwam daar dan een leuk mailtje voor haar van een jong gezinnetje die Lena graag in hun midden wilden opnemen. Ze hebben namelijk een jong katje van ongeveer 3 maanden oud die echt nood had aan een soortgenootje. Minou is namelijk het tegenover gestelde van Lena en een echte plakpoes. 's Nachts ligt ze bv. het liefste op het hoofd van haar baasjes te slapen, gaat ze mee naar toilet,... Lena en Minou moeten nog even aan elkaars gezelschap wennen, maar ik durf te wedden dat ze na het weekend alweer de dikste vriendinnetjes gaan zijn. Lieve Lena, wat was jij toch een leuke kat om in opvang te hebben. Altijd in een gekke bui om te spelen met de andere katjes. En als het siësta-tijd was, dan lag je 't liefst van al op de krabpaal aan het raam want dan had je vaakst de kans om een zonnestraaltje mee te pikken. We zijn zo blij dat jij eindelijk dat gouden mandje te pakken hebt. Doe het goed lieverd en nog een hele dikke kus.
Onbegrijpelijk maar waar: onze kleine Lena zat van eind oktober bij ons in opvang en niemand toonde interesse in haar. Toegeven, een knuffelpoes was ze niet, ze kwam hooguit even aan onze vingers ruiken. Maar ze was wel een leuke kijkpoes en belangrijk: ze lag goed in de groep en kon het met alle andere katjes (behalve Blink, maar da's best een neurotische kat) vinden. En eindelijk kwam daar dan een leuk mailtje voor haar van een jong gezinnetje die Lena graag in hun midden wilden opnemen. Ze hebben namelijk een jong katje van ongeveer 3 maanden oud die echt nood had aan een soortgenootje. Minou is namelijk het tegenover gestelde van Lena en een echte plakpoes. 's Nachts ligt ze bv. het liefste op het hoofd van haar baasjes te slapen, gaat ze mee naar toilet,... Lena en Minou moeten nog even aan elkaars gezelschap wennen, maar ik durf te wedden dat ze na het weekend alweer de dikste vriendinnetjes gaan zijn. Lieve Lena, wat was jij toch een leuke kat om in opvang te hebben. Altijd in een gekke bui om te spelen met de andere katjes. En als het siësta-tijd was, dan lag je 't liefst van al op de krabpaal aan het raam want dan had je vaakst de kans om een zonnestraaltje mee te pikken. We zijn zo blij dat jij eindelijk dat gouden mandje te pakken hebt. Doe het goed lieverd en nog een hele dikke kus.
En ook de twee laatste ex-legbatterij kipjes -Mariette en Claudette- vonden gisteren een thuis. Wendy is hen beide komen ophalen en Claudette (nu Juliette) is haar roedeltje gaan vervoegen (ondertussen kregen we al een update dat het goed gaat met haar en dat het klikt tussen de twee andere kipjes) en Mariette is bij een tante van haar man mogen gaan wonen. Deze mensen hebben al ex-legbatterij kipjes geadopteerd en daar scharrelen er nog steeds van rond. Onze meiden zijn dus echt op een goed adresje terecht gekomen. De laatste week zijn Mariette en Claudette echt open gebloeid en tamme kipjes geworden. Mariette vond het zelfs heerlijk om 'te vlooien' en regelmatig werden onze schoenen en handen onder handen genomen. Mariette is best nog kaal, vooral aan haar poep. Maar in haar nekje begonnen her en der al terug wat pluimpjes door te komen waardoor ze precies een drakennekje had. Mission accomplished: de 10 kipjes die we van de slacht gered hebben dankzij Sos Tabiti hebben allemaal een fijne thuis gevonden. Dankjewel aan de adoptanten om de dames een kans te geven.
Het was eventjes kalm met katjes in opvang nemen, maar Loene mocht als eerste katje in 2014 onze opvang verwelkomen. Kristel en haar gezin hebben haar van 't straat gehaald nadat ze meermaals bijna overreden werd. En gelukkig op tijd ook, want Loene zou binnen de kortste keren zwanger geworden zijn want toen ze tijdelijk bij Kristel in opvang zat, is ze krols geworden. Kristel merkte dat Loene overal kleine plasjes deponeert en dan gaan bij ons de alarmbellen af. Haar urine werd bij onze dierenarts getest en inderdaad, zoals we vermoedden: blaasontsteking. Hiervoor krijgt ze nu antibiotica zodat het probleem snel van de baan is. Ook haar oortjes worden nog even behandeld voor oormijt en dan is ze weer helemaal als nieuw. Loene is een pubertje en een hele kroeldoos. En natuurlijk is ze prachtig met haar zwarte glimmende vacht. Ze werd ondertussen al geënt en volgende week wordt ze gesteriliseerd en gechipt.
Rodi draagt een beetje een vreemd verhaal met zich mee. Hele lieve Poolse mensen die in Antwerpen wonen, hoorden lange tijd aan een stuk een kat huilen. Toen ze de kat op het spoor kwamen, merkten ze dat Rodi gewoon op een balkon gehouden werd. Hij mocht niet eens binnen, de arme jongen. De melders zijn dan gaan aanbellen bij Rodi's baasje om te zeggen dat dit zo niet verder kon. Want hij bleek niet alleen buiten op het balkon te wonen, hij was ook erg mager en vuil. De eigenaar beloofde beter voor Rodi te gaan zorgen, maar dit gebeurde niet. Dus werd de huisbaas ingelicht en plots zat Rodi bij de Poolse mensen voor de voordeur en wilde niet meer weg. De eigenaar had er niet beter op gevonden om Rodi dan maar voor de deur te gaan dumpen. Deze mensen zijn onmiddellijk spulletjes voor Rodi gaan halen, ook voer zodat hij kon aansterken en werd er zelfs een bezoekje aan de dierenarts gebracht om hem te controleren op chip. Maar dat laatste bleek hij niet te hebben... Deze mensen waren stapelverliefd op Rodi, maar zijn voor hun werk vaak van huis waardoor ze Rodi naar onze opvang gebracht hebben. Rodi is nog een jonge kater, geboren in maart 2013 (hij mist her en der wel al stukjes tand, dus wie weet wat hij allemaal al heeft meegemaakt). En hij is echt een hele lieverd, komt graag kroelen en is gewoon erg sociaal. Momenteel moet ie nog een beetje bijkomen in gewicht, want zijn flanken zijn ingevallen, maar daar werken we aan. Aan zijn eetlust mankeert het niet, want hij lust alles en vooral veel. Binnenkort gaan we voor hem op zoek naar een thuis waar ie wel binnen mag en verwend wordt.
Ook gisteren werden we weer verwend met mooie donaties. Kristel en co die Loene in opvang kwam brengen, bracht nog een microgolf oven mee. We hebben onlangs al eentje gedoneerd gekregen, dus deze wordt netjes weggezet tot de andere het begeeft en dan kunnen we zonder in panne te vallen weer Snugglesafes en flesjes melk opwarmen. En de mensen die Rodi in opvang kwamen brengen, brachten alle spulletjes mee die ze voor hem hadden aangeschaft. Dat was een verwende kat voor een weekje logement! Lieve mensen, dikke dankjewel weer, want alles komt meer dan goed van pas!
Vrijdag 17 januari 2014:
Ik voel mezelf weer in herhaling vallen, maar we zijn nu meer dan dringend op zoek naar buitenthuisjes voor zo'n 27 à 30 katjes. Ik weet eigenlijk niet goed meer hoe hard ik dit onder aandacht moet brengen, want de katjes hun locatie is meer dan bedreigd. Ik slaap 's nachts bijna niet meer omdat onze zwervertjes binnenkort geen kant meer op kunnen. Het huis en bijhorende landen waar zij al jaar en dag vertoeven wordt eind deze maand (januari) verkocht. De groep katjes die op het voorste stuk vertoeven, zijn onlangs het tuinhuisje waar zij in schuilden tegen regenweer en waar ze in aten kwijt gespeeld. Het is met de grond gelijk gemaakt en enkel de fundering verraadt nog dat er vroeger een huisje stond. Het eten moet nu buiten gezet worden en het is echt zo sneu voor de katjes. De katjes achteraan kunnen nog her en der schuilen tussen het hooi en autobanden, maar buiten het feit dat het niet ideaal is, zijn ook zij binnenkort hun plekje kwijt. Op die plek hebben we inmiddels al meer dan 15 katjes weggehaald, maar er vertoeven er nog zo'n 20-tal. Op een andere locatie: een oude vervallen boerderij die onteigend werd, staan inmiddels hekken voor de boerderij zodat voeren erg moeilijk wordt. We vrezen dat deze boerderij binnenkort met de grond gelijk gemaakt wordt (wat ook de toekomst plannen zijn, want binnen afzienbare tijd moet die boerderij plek maken voor een spoorlijn). Ook daar zitten katjes in nood die we niet aan hun lot kunnen overlaten. Voor al deze katjes zijn we dus dringend op zoek naar een buitenthuis. Normaal gezien vragen we voor een muizenvanger een vrijwillige/symbolische bijdrage, maar gezien de enorme dringendheid plaatsen we deze katjes gratis (wel onder adoptiecontract uiteraard). Ze worden door ons steriel gemaakt, gechipt, ontwormd en ontvlooid alvorens ze geplaatst worden. Het enige wat we vragen is om de katjes minstens 3 weken in een tuinhuis, garage, bench, stalletje,... op te sluiten zodat ze wennen aan hun omgeving en niet gelijk de pootjes nemen. Deze katjes vragen niet veel: enkel een plekje waar ze beschut kunnen schuilen met een mandje of warm dekentje en dagelijks vers eten en drinken. Sommige katjes hebben potentieel om uiteindelijk tam(mer) te worden. Andere katjes zijn meer op hun hoede, maar dat is begrijpelijk, want tenslotte gaat het om katjes die buiten geboren zijn en nooit aaitjes of knuffeltjes gekend hebben. Mensen die geen katje kunnen adopteren, maar deze katjes toch graag willen helpen, mogen altijd een centje op onze rekening (Iban: BE36 0015 0867 8281 en Bic: GEBABEBB) overmaken, want deze actie gaat ons handenvol centjes kosten... Wie-o-wie laat zijn hart spreken, heeft nog een plekje vrij en maakt één van onze muizenvangertjes gelukkig? Hun toekomst staat letterlijk op het spel...! Meer informatie of adoptie-aanvraag via [email protected].
Ik voel mezelf weer in herhaling vallen, maar we zijn nu meer dan dringend op zoek naar buitenthuisjes voor zo'n 27 à 30 katjes. Ik weet eigenlijk niet goed meer hoe hard ik dit onder aandacht moet brengen, want de katjes hun locatie is meer dan bedreigd. Ik slaap 's nachts bijna niet meer omdat onze zwervertjes binnenkort geen kant meer op kunnen. Het huis en bijhorende landen waar zij al jaar en dag vertoeven wordt eind deze maand (januari) verkocht. De groep katjes die op het voorste stuk vertoeven, zijn onlangs het tuinhuisje waar zij in schuilden tegen regenweer en waar ze in aten kwijt gespeeld. Het is met de grond gelijk gemaakt en enkel de fundering verraadt nog dat er vroeger een huisje stond. Het eten moet nu buiten gezet worden en het is echt zo sneu voor de katjes. De katjes achteraan kunnen nog her en der schuilen tussen het hooi en autobanden, maar buiten het feit dat het niet ideaal is, zijn ook zij binnenkort hun plekje kwijt. Op die plek hebben we inmiddels al meer dan 15 katjes weggehaald, maar er vertoeven er nog zo'n 20-tal. Op een andere locatie: een oude vervallen boerderij die onteigend werd, staan inmiddels hekken voor de boerderij zodat voeren erg moeilijk wordt. We vrezen dat deze boerderij binnenkort met de grond gelijk gemaakt wordt (wat ook de toekomst plannen zijn, want binnen afzienbare tijd moet die boerderij plek maken voor een spoorlijn). Ook daar zitten katjes in nood die we niet aan hun lot kunnen overlaten. Voor al deze katjes zijn we dus dringend op zoek naar een buitenthuis. Normaal gezien vragen we voor een muizenvanger een vrijwillige/symbolische bijdrage, maar gezien de enorme dringendheid plaatsen we deze katjes gratis (wel onder adoptiecontract uiteraard). Ze worden door ons steriel gemaakt, gechipt, ontwormd en ontvlooid alvorens ze geplaatst worden. Het enige wat we vragen is om de katjes minstens 3 weken in een tuinhuis, garage, bench, stalletje,... op te sluiten zodat ze wennen aan hun omgeving en niet gelijk de pootjes nemen. Deze katjes vragen niet veel: enkel een plekje waar ze beschut kunnen schuilen met een mandje of warm dekentje en dagelijks vers eten en drinken. Sommige katjes hebben potentieel om uiteindelijk tam(mer) te worden. Andere katjes zijn meer op hun hoede, maar dat is begrijpelijk, want tenslotte gaat het om katjes die buiten geboren zijn en nooit aaitjes of knuffeltjes gekend hebben. Mensen die geen katje kunnen adopteren, maar deze katjes toch graag willen helpen, mogen altijd een centje op onze rekening (Iban: BE36 0015 0867 8281 en Bic: GEBABEBB) overmaken, want deze actie gaat ons handenvol centjes kosten... Wie-o-wie laat zijn hart spreken, heeft nog een plekje vrij en maakt één van onze muizenvangertjes gelukkig? Hun toekomst staat letterlijk op het spel...! Meer informatie of adoptie-aanvraag via [email protected].
Donderdag 16 januari 2014:
Daarstraks kreeg ik het bericht van onze dierenarts wat ik nooit gedacht had om te krijgen. Ik weet dat mijn kindjes bij hem veilig zijn als ze onder narcose gaan, of het nou om castratie, sterilisatie of operatie gaat. Altijd komen ze veilig en wel terug thuis... Maar deze keer niet, het vreselijke bericht dat Monk tijdens de narcose bezweken is, sloeg me in mijn gezicht. Reanimatie mocht niet meer baten en toen kwam onze dierenarts tot de conclusie dat Monk zijn borstkas helemaal misvormd was. Sectie wees uit dat zijn longetjes maar voor 50% meer werkten en dat er witte blaasjes op stonden. Ook was zijn middenrif aan de linkerkant helemaal misvormd, dat groeide namelijk naar binnen. Af en toe leek het wel alsof hij een marathon gelopen had en leek het net aslof hij buiten adem was. Maar zijn longetjes en hartje klonken zuiver. Ik kan hier zo boos om worden en op zo'n momenten wil ik de wereld verrot schelden: waarom toch? Ik weet de reden: mensen laten katten maar aanmodderen en op den duur heb je zulke inteeltkatjes waar binnenin alles verkeerd is. Daarom is castratie/sterilisatie zo belangrijk! Minke, het zusje van Monk, zou morgen gesteriliseerd worden, maar die operatie heb ik afgeblazen. Zij heeft namelijk net hetzelfde probleem als Monk en narcose zou haar dood betekenen. Minke wordt dus een blijvertje (ondanks dat we een gezinnetje hebben moeten teleurstellen, want ons meisje was namelijk al gereserveerd), want ik kan niet garanderen dat ze oud zal worden. Om het met Sab haar woorden te zeggen: in zekere zin is Monk een held, want hij heeft zijn zusje van hetzelfde lot bespaard... Lieve Monk, dit was niet de toekomst die ik voor ogen had voor jou. In mijn gedachten en hart blijf je verder leven en zal je uitgroeien tot een grote kater. Monkey Boy, slaap zacht mijn lieve ventje... We zullen goed voor je zusje zorgen. Daaag lieverd...
Daarstraks kreeg ik het bericht van onze dierenarts wat ik nooit gedacht had om te krijgen. Ik weet dat mijn kindjes bij hem veilig zijn als ze onder narcose gaan, of het nou om castratie, sterilisatie of operatie gaat. Altijd komen ze veilig en wel terug thuis... Maar deze keer niet, het vreselijke bericht dat Monk tijdens de narcose bezweken is, sloeg me in mijn gezicht. Reanimatie mocht niet meer baten en toen kwam onze dierenarts tot de conclusie dat Monk zijn borstkas helemaal misvormd was. Sectie wees uit dat zijn longetjes maar voor 50% meer werkten en dat er witte blaasjes op stonden. Ook was zijn middenrif aan de linkerkant helemaal misvormd, dat groeide namelijk naar binnen. Af en toe leek het wel alsof hij een marathon gelopen had en leek het net aslof hij buiten adem was. Maar zijn longetjes en hartje klonken zuiver. Ik kan hier zo boos om worden en op zo'n momenten wil ik de wereld verrot schelden: waarom toch? Ik weet de reden: mensen laten katten maar aanmodderen en op den duur heb je zulke inteeltkatjes waar binnenin alles verkeerd is. Daarom is castratie/sterilisatie zo belangrijk! Minke, het zusje van Monk, zou morgen gesteriliseerd worden, maar die operatie heb ik afgeblazen. Zij heeft namelijk net hetzelfde probleem als Monk en narcose zou haar dood betekenen. Minke wordt dus een blijvertje (ondanks dat we een gezinnetje hebben moeten teleurstellen, want ons meisje was namelijk al gereserveerd), want ik kan niet garanderen dat ze oud zal worden. Om het met Sab haar woorden te zeggen: in zekere zin is Monk een held, want hij heeft zijn zusje van hetzelfde lot bespaard... Lieve Monk, dit was niet de toekomst die ik voor ogen had voor jou. In mijn gedachten en hart blijf je verder leven en zal je uitgroeien tot een grote kater. Monkey Boy, slaap zacht mijn lieve ventje... We zullen goed voor je zusje zorgen. Daaag lieverd...
Woensdag 15 januari 2014:
Gisteren werden de eerste 4 kipjes (Rosalie, Geraldine, Rozette en Eufrazie) opgehaald door Sandra. Daar mogen ze in een groot kippenhok gaan wonen met grote ren aan. Nu moeten ze nog even apart van de andere kipjes, maar binnenkort mogen ze met Sandra's eigen kipjes kennismaken. We zijn zo blij dat deze 4 alvast gered zijn van de slacht en nu een mooie toekomst tegemoet gaan. Hun bleke kammetjes werden ondertussen al verruild voor roze kammetjes, alleen moeten ze nog rechtop komen te staan. Doe het goed dames!
Gisteren werden de eerste 4 kipjes (Rosalie, Geraldine, Rozette en Eufrazie) opgehaald door Sandra. Daar mogen ze in een groot kippenhok gaan wonen met grote ren aan. Nu moeten ze nog even apart van de andere kipjes, maar binnenkort mogen ze met Sandra's eigen kipjes kennismaken. We zijn zo blij dat deze 4 alvast gered zijn van de slacht en nu een mooie toekomst tegemoet gaan. Hun bleke kammetjes werden ondertussen al verruild voor roze kammetjes, alleen moeten ze nog rechtop komen te staan. Doe het goed dames!
En ook de andere 4 kipjes (Antoinette, Georgette, Augusta en Clementine) die door Petra en Wim gereserveerd waren, zijn gisteren opgehaald. En dat deze kippen een fijne toekomst tegemoet gaan, daar mogen we niet aan twijfelen. Want Petra en Wim hebben hier ook Blutskittens Kalle (nu Casper) en Tove geadopteerd. Verder hebben zij nog een grote dierentuin en weten ze als geen ander hoe ze kipjes, eendjes en gansjes een fijn leven moeten bezorgen. Bedankt Petra en Wim om ook deze dames een fijne tuin te bieden!
En gisteren was het ook dé moment waarop we afscheid mochten nemen van ons Levi'tje. Hij kwam binnen als een heel bang en vooral boos katje. Hij begreep niet zo goed waarom hij van die ene plek was weggevangen, ook al hadden de katjes het daar allesbehalve goed. Maar plots begreep hij dat het hier zo slecht niet was. Hij vond het heerlijk om eten voor zijn neusje voorgeschoteld te krijgen ipv zijn kostje bij elkaar te moeten scharrelen. Toen hij eenmaal uit de bench mocht, boekte hij zoveel vooruitgang. Hij durfde op de zetel te zitten, lag op zijn gemakje in mandjes en stilletjes aan durfde hij zelfs om aaitjes vragen. Wel heel voorzichtig en nog een beetje schuchter, maar we vonden dat zo flink van hem. En plots was daar een telefoontje van mensen die onze Levi graag een thuisje wilden bieden. Zij hebben een tijdje geleden hun poes verloren en het zoontje was er het hart van in. Hij was dan ook ape-trots toen hij met Levi in de vervoersmand mocht buiten wandelen. En een dikke chapeau voor deze ouders, want mama is hoogzwanger en meestal is dit net een reden waarom mensen een kat weg doen, laat staan eentje adopteren. Lieve Levi, we zijn zo blij dat je eindelijk dé kans gekregen hebt op een echte thuis. Je bent zowel innerlijk als uiterlijk zo'n knap kereltje. En o-zo zachtaardig! Daaag lieverd, zet 'em op!
En ook in week 3 van het jaar worden onze opvang- en zwerfkatjes weer gruwelijk verwend. Toen ik maandag de zwervertjes ging voeren op de plek waar de buurman het niet zo nauw neemt met de katjes en waar we inmiddels Noorie, Thijs, Cleo en Cloë hebben weggehaald, kwam buurvrouw Rita aangelopen. Zij had speciaal 3 bussen javel en handschoentjes voor ons gaan halen. Echt fantastisch dat er een keertje mensen zijn die appreciëren wat we doen, want meestal vinden mensen het allesbehalve leuk als we katten voeren en halen we de katjes volgens hun normen niet snel genoeg weg... En ook de collega's Els en Andy van Sab haar werk hebben weer een mooie donatie gegeven. Allemaal spullen en voer dat we zo goed kunnen gebruiken. Van wasmiddel, droogvoer, natvoer, snoepjes, handzeep, keukenrol tot speeltjes,... Echt helemaal geweldig! En gisteren kwam Tamara met haar man langs met kattenbakvulling, nat- en droogvoer en vochtige doekjes. Helaas hebben zij onlangs hun katje verloren waardoor ze graag onze opvangertjes blij wilden maken met de spulletjes die ze nog hadden liggen. Langs de ene kant is dit zo droevig, maar langs de andere kant is dit zo'n mooi gebaar... En ook een andere collega van Sab (nonkel Ivo voor de katjes) heeft een zak droogvoer meegegeven voor de opvangertjes. Lieve mensen, dankjewel allemaal, alle steun blijft ons verbazen!
Maandag 14 januari 2014:
Vrijdag stond de pakketdienst voor de deur. Ik kon me nog herinneren dat Christiane - de suikertante van onze Smurf en Nano - had gezegd dat ze na Nieuwjaar een pakketje voor de katjes via Zooplus zou laten bezorgen. En ja hoor, het pakketje was van haar. Enneuh Christiane, je suikerkatje Nano is erg blij met de snoepjes en Gourmet, maar nog blijer met de doos. Ze ging er gelijk prinsesheerlijk in liggen. En ook onze hondjes werden verwend met Dentastix en de opvangkonijntjes kregen lekkere snoepjes. Dikke dankjewel Christiane!
Vrijdag stond de pakketdienst voor de deur. Ik kon me nog herinneren dat Christiane - de suikertante van onze Smurf en Nano - had gezegd dat ze na Nieuwjaar een pakketje voor de katjes via Zooplus zou laten bezorgen. En ja hoor, het pakketje was van haar. Enneuh Christiane, je suikerkatje Nano is erg blij met de snoepjes en Gourmet, maar nog blijer met de doos. Ze ging er gelijk prinsesheerlijk in liggen. En ook onze hondjes werden verwend met Dentastix en de opvangkonijntjes kregen lekkere snoepjes. Dikke dankjewel Christiane!
Zondag 12 januari 2014:
Gisteren zijn er 10 kipjes bij ons in opvang gekomen. Zij zijn ex-legbatterij kipjes en zien er eigenlijk erbarmelijk uit. Amper of kapotte pluimpjes, slappe en bleke kam door bloedarmoede,... Deze dames moeten eigenlijk op handen gedragen worden, want zij hebben in hun (korte) leventje talrijke mensen voorzien van lekkere eitjes. Op den duur produceren deze kipjes niet voldoende eitjes meer voor de eierboer en wordt er dan beslist om deze kippen naar het slachthuis te brengen. Gelukkig zijn er heel wat kipjes gered kunnen worden, waaronder deze. Met dank aan Frank van Sos Tabiti om de kipjes te gaan ophalen en tot in onze opvang langs te brengen. Mits een beetje tijd, lekker eten en voldoende liefde worden deze kipjes binnenkort weer echt kip. Zowel qua uitstraling als gedrag, want deze kipjes zijn niets gewend. Voor deze meiden zijn wij op zoek naar een nieuwe thuis waar ze voor de rest van hun leventje mogen rondscharrelen en oud mogen worden. Ze zijn niet voor slacht of consumptie, want daar hebben we ze net van gered. De adoptieprijs bedraagt 1,50 euro per kipje, dit is dezelfde prijs die ook aan de eierboer betaald werd. Indien jij één of meerdere kipjes een thuis wilt bieden, stuur dan zeker een mailtje naar: [email protected] (liefst met een foto van het hok + scharrelruimte als bijlage). We hopen voor deze meiden een waar paradijsje te vinden.
Gisteren zijn er 10 kipjes bij ons in opvang gekomen. Zij zijn ex-legbatterij kipjes en zien er eigenlijk erbarmelijk uit. Amper of kapotte pluimpjes, slappe en bleke kam door bloedarmoede,... Deze dames moeten eigenlijk op handen gedragen worden, want zij hebben in hun (korte) leventje talrijke mensen voorzien van lekkere eitjes. Op den duur produceren deze kipjes niet voldoende eitjes meer voor de eierboer en wordt er dan beslist om deze kippen naar het slachthuis te brengen. Gelukkig zijn er heel wat kipjes gered kunnen worden, waaronder deze. Met dank aan Frank van Sos Tabiti om de kipjes te gaan ophalen en tot in onze opvang langs te brengen. Mits een beetje tijd, lekker eten en voldoende liefde worden deze kipjes binnenkort weer echt kip. Zowel qua uitstraling als gedrag, want deze kipjes zijn niets gewend. Voor deze meiden zijn wij op zoek naar een nieuwe thuis waar ze voor de rest van hun leventje mogen rondscharrelen en oud mogen worden. Ze zijn niet voor slacht of consumptie, want daar hebben we ze net van gered. De adoptieprijs bedraagt 1,50 euro per kipje, dit is dezelfde prijs die ook aan de eierboer betaald werd. Indien jij één of meerdere kipjes een thuis wilt bieden, stuur dan zeker een mailtje naar: [email protected] (liefst met een foto van het hok + scharrelruimte als bijlage). We hopen voor deze meiden een waar paradijsje te vinden.
Zaterdag 11 januari 2014:
Nog een leuk filmpje van ons Nono'tje. Ze steelt ieders hart die in onze opvang op bezoek komen, met haar petieterige uiterlijk maar o-zo grote ego. Nono denkt dat ze tijdens computerwerk een grote hulp is. Ze speelt met het lintje van mijn agenda waardoor deze niet meer op de plek ligt waar hij hoort te liggen. Of een perforator gebruiken? Nee hoor, Nono maakt vakkundig gaatjes in papieren, een scheurtje of een hoekje af moet je er maar bij nemen. Pennen, die zijn soms helemaal verdwenen, want die laat ze op de grond vallen, een erg leuk spelletje. En als je onbeheerd een papiertje van een koekje achterlaat, dan gaat zij ermee aan de haal. Niet om naar de vuilbak te brengen, maar om ermee te spelen en onder de kasten te doen verdwijnen. Maar toch is ze zo'n heerlijk prinsesje en is computerwerk dankzij haar vele malen leuker. Soms nestelt ze zich op de computerbak en valt dan als een blok in slaap of nestelt ze zich op schoot waardoor we na een tijdje slapende benen krijgen. Ze heeft een tijdje met haar gezondheid gesukkeld (prolapsen etc), maar ze is een energiek bolleke en telt voor 20. Sabine, je mag eindelijk beginnen aftellen!
Nog een leuk filmpje van ons Nono'tje. Ze steelt ieders hart die in onze opvang op bezoek komen, met haar petieterige uiterlijk maar o-zo grote ego. Nono denkt dat ze tijdens computerwerk een grote hulp is. Ze speelt met het lintje van mijn agenda waardoor deze niet meer op de plek ligt waar hij hoort te liggen. Of een perforator gebruiken? Nee hoor, Nono maakt vakkundig gaatjes in papieren, een scheurtje of een hoekje af moet je er maar bij nemen. Pennen, die zijn soms helemaal verdwenen, want die laat ze op de grond vallen, een erg leuk spelletje. En als je onbeheerd een papiertje van een koekje achterlaat, dan gaat zij ermee aan de haal. Niet om naar de vuilbak te brengen, maar om ermee te spelen en onder de kasten te doen verdwijnen. Maar toch is ze zo'n heerlijk prinsesje en is computerwerk dankzij haar vele malen leuker. Soms nestelt ze zich op de computerbak en valt dan als een blok in slaap of nestelt ze zich op schoot waardoor we na een tijdje slapende benen krijgen. Ze heeft een tijdje met haar gezondheid gesukkeld (prolapsen etc), maar ze is een energiek bolleke en telt voor 20. Sabine, je mag eindelijk beginnen aftellen!
Vrijdag 10 januari 2014:
We kregen een mailtje in onze mailbox van Silvio dat hij bij het lezen van Matti's verhaal helemaal tot hem aangesproken voelde. Het klonk ook als het perfecte huisje voor Matti: geen kids en geen andere huisdieren. Dus lekker rustig voor onze dikke pannenkoek. Matti houdt namelijk niet van drukte en liet zijn adoptiekansen aanzienlijk verlagen omdat hij zich elke keer bij bezoek ging verstoppen. Hij kreeg het ook steeds moeilijker met de vele katjes die hier rondlopen en begin deze week zeiden we nog tegen elkaar dat we Matti's gouden mandje dringend moesten vinden, in het belang van Matti. En daar kwam dan dat ene mailtje. We hebben Matti even in de bench moeten zetten, want hij voelde dat er iets gaande was en had zich doorheen de dag al verstopt. Maar toen Silvio binnenkwam was hij meteen betoverd door onze vent zijn grote alien-ogen en zei dat hij mee mocht. Lieve Matti, het zullen vast wat spannende dagen voor je worden zo ineens in een nieuw huisje bij vreemde mensen, zeker na al die tijd in onze opvang gewoond te hebben. Maar Silvio heeft echt het beste met je voor en gaat je alle tijd geven om te laten wennen en je verlegenheid te boven te komen. Jij bent werkelijk waar een grote kater met een peperkoeken hartje. Zo'n grote reus met een ongelofelijk lieve inborst. Hopelijk laat je Silvio snel op je dikke buik kietelen, want dat vond je o-zo geweldig. Daaaag dikke pannenkoek, doe het goed lieverd!
We kregen een mailtje in onze mailbox van Silvio dat hij bij het lezen van Matti's verhaal helemaal tot hem aangesproken voelde. Het klonk ook als het perfecte huisje voor Matti: geen kids en geen andere huisdieren. Dus lekker rustig voor onze dikke pannenkoek. Matti houdt namelijk niet van drukte en liet zijn adoptiekansen aanzienlijk verlagen omdat hij zich elke keer bij bezoek ging verstoppen. Hij kreeg het ook steeds moeilijker met de vele katjes die hier rondlopen en begin deze week zeiden we nog tegen elkaar dat we Matti's gouden mandje dringend moesten vinden, in het belang van Matti. En daar kwam dan dat ene mailtje. We hebben Matti even in de bench moeten zetten, want hij voelde dat er iets gaande was en had zich doorheen de dag al verstopt. Maar toen Silvio binnenkwam was hij meteen betoverd door onze vent zijn grote alien-ogen en zei dat hij mee mocht. Lieve Matti, het zullen vast wat spannende dagen voor je worden zo ineens in een nieuw huisje bij vreemde mensen, zeker na al die tijd in onze opvang gewoond te hebben. Maar Silvio heeft echt het beste met je voor en gaat je alle tijd geven om te laten wennen en je verlegenheid te boven te komen. Jij bent werkelijk waar een grote kater met een peperkoeken hartje. Zo'n grote reus met een ongelofelijk lieve inborst. Hopelijk laat je Silvio snel op je dikke buik kietelen, want dat vond je o-zo geweldig. Daaaag dikke pannenkoek, doe het goed lieverd!
En ook ons Meike werd opgehaald door haar nieuwe baasje. Een 3 à 4-tal weken geleden kwamen er mensen naar onze opvangkatjes kijken in de veronderstelling gelijk eentje mee naar huis te nemen om tijdens de Kerstvakantie lekker in de watten te leggen. Maar hier vielen ze als een blok voor Meike die pas 2 daagjes voordien was binnengekomen en op de koop toe nog niesziek was ook. Dus Meike moest eerst herstellen van haar nies vooraleer ze geënt, gesteriliseerd en gechipt kon worden. Maar gisteren was dan dé dag aangebroken waar haar nieuwe baasjes naar hadden uitgekeken. Er staat haar thuis een nieuwe en een zelfgemaakte krabpaal te wachten en eind deze maand komt er zelfs nog een krabpaal bij die tot tegen het plafond reikt. Onze kleine meid gaat dus door het leven als een verwend prinsesje. Lieve Meike, toen je pas binnenkwam wist je je charmes al boven te halen en was je erg lief en sociaal. Gelukkig knapte je dankzij de medicijnen snel op en we zagen je zienderogen veranderen in een bolle taart. Zelfs onze dierenarts zei: 'da's een lekker dikske eh'. Laat je maar lekker verwennen bij je nieuwe baasjes en we zijn er zeker van dat je erg gelukkig gaat worden. Daaag mooie meid!
Fabienne, het baasje van ons ex-opvangertje Thomas, mailde dat ze graag Angel een thuis wilden bieden. Via Angel haar foto had ze één of andere connectie met haar en was ze als een blok voor haar gevallen. Dus wij helemaal in de wolken dat Angel op een topplekje terecht gaat komen. Angel is namelijk nog erg bang, ondanks dat ze zo mak is als een lammetje. Bij binnenkomst was haar mondje er zo erg aan toe dat onze dierenarts tijdens haar sterilisatie gelijk ook haar mondje aangepakt heeft. Er werden 2 hoektanden, een kies en tandsteen verwijderd. En bij thuiskomst bleek Angel in de 7de hemel te zijn. Geen pijn meer en plots ging haar mondje verder open waardoor ook brokken eten weer lukte. Ze moet nog heel wat kilootjes bijkomen in gewicht, maar dat zal wel lukken op haar topplekje. En alsof de plaatsing van Angel nog niet mooi genoeg was, mocht onze Morris ook mee. De dochter van Fabienne was gelijk verliefd op ons kleine ventje en dat was wederzijds. Zij heeft graag plakkatjes en laat onze Morris dat nou net zijn. 't Is net een kleine baby die om de haverklap opgepakt en geknuffeld moet worden. Hij mag zelfs mee in bed dodo doen, wat gaat hij dat heerlijk vinden. Maar of de dochter dan nog zal slapen? Morris vindt het namelijk ook heerlijk om kappertje te spelen. Fabienne en dochter keken gelukkig naast de vierkante oogjes van onze jongen en zagen net als wij: een heerlijk manneke met een meer dan geweldig karakter. Iedereen die hier over de vloer kwam, knapte op zijn oogjes af, maar deze keer lag het geluk aan zijn kant. Lieve Angel en lieve Morris, we konden ons geen beter plekje voor jullie wensen. Doe het goed in jullie nieuwe huisje en doe de groeten aan Thomas. Daaag lieverds, dikke kus!
En wie had dat nou gedacht? Ook ons Jola is vertrokken naar haar nieuwe thuisje. Ze zat bijna een jaar in opvang... Jola heeft namelijk het karakter van een 'echte' kat en laat duidelijk merken wanneer aaien haar teveel wordt. Maar dat vond dit leuke gezinnetje absoluut niet erg. Het eerste wat Jola te doen staat in haar nieuwe thuis is: dieet, oeps! Ze gaat meteen op light brokken, want we moeten eerlijk toegeven dat Jola best een ronde toet geworden is. Ze liet de brokjes en de kattenmelk haar ook heerlijk smaken en het liefste wat ze deed was slapen in een lekker warm mandje met fleece dekentje. Jola haar nieuwe mama is van Russische afkomst, dus onze meid krijg ook een nieuwe naam, die heel Russisch zal klinken. We zijn benieuwd met welke naam Jola binnenkort door het leven zal gaan. Lieve Jola, je probeerde je zo vaak te "verkopen" in opvang door je lief te laten aaien, maar het mocht nooit baten, tot gisteren. We zijn zo blij dat jij ook je eigen stekje gevonden hebt zonder andere dieren. We hopen dat je je snel thuis voelt bij je nieuwe gezinnetje en meid, gedraag je een beetje, haha. Daaaag lief Jooltje, we wensen jou een mooie toekomst toe!
Gisteren zat er ook een mailtje voor Quiny in de mailbox, dus tijdens de poetswerken in de opvang, toch even tijd vrij gemaakt om de mailtjes te beantwoorden. En al vlug kwam er een antwoordje terug dat ze graag wilden langskomen met Marie om kennis te maken met Quiny en dat ze hiervoor telefonisch contact zouden opnemen. Daarna volgende een telefoontje om dinsdag langs te komen en daarna nog een telefoontje dat dinsdag nog wel ver weg was, of ze gisteravond nog konden langskomen? Ja natuurlijk! Dus nadat alle bezoek voor de opvangkatjes de deur uit waren, hebben we vlug het koppelrennetje opgezet. En onze Quiny mocht kennis maken met mooie Marie. Bij koppelingen bij konijnen spreekt men niet vaak van 'liefde op het eerste zicht', maar bij Marie en Quiny kunnen we er toch vanuit gaan dat het 'love at first sight' was. De konijntjes waren ontzettend lief voor elkaar, vonden elkaar meteen aardig en er werden zelfs al kusjes uitgedeeld op de eerste date. Dus onze Quiny mocht mee naar zijn nieuwe thuis waar hij binnenshuis los mag lopen aan de zijde van Marie. Dat was een mooie afsluiter gisteravond. Lieve Quiny, we wensen jou en Marie een mooi huwelijk toe (hij is gecastreerd hoor mensen!). Daaag lieverd, nog een dikke kus op je mooie toet.
Woensdag 08 januari 2014:
Gisteren is ons kleine zwarte monstertje 'Obe' naar zijn nieuwe thuisje verhuisd. Hij komt bij Koos te wonen die al meer dan 40 jaar katten heeft gehad, dus Obe is daar wel op zijn plekje. Obe gaat nu door het leven als Obi. Obe werd de voorbije zomer gedumpt en eind november kwam hij bij ons binnen in opvang. Hij werd door Mia - de kattenvangster van Vilvoorde weggevangen, op aanvraag van ons, want de dumping heeft er bij Obe serieus ingehakt. Hij is zo bang van mensen en eigenlijk heeft hij zo'n goede inborst. Als ik hem aaide, dan haalde hij nooit uit of hij heeft nooit gebeten. Hij was gewoon bang, maar stiekem kon hij toch wel genieten van kriebeltjes op zijn onderrug. Ik ben er zeker van dat hij mettertijd helemaal zal openbloeien en de mens weer zal vertrouwen. We zijn blij dat hij een kansje gekregen heeft en nu kan het alleen maar beter gaan voor Obe. Lieve Obe, ik weet niet wat jouw vorige baasjes jou hebben aangedaan voor ze jou gedumpt hebben, maar prettig moet het niet geweest zijn. Triest dat jij zulke gruwelijkheden hebt moeten meemaken, terwijl je eigenlijk gewoon een heel lief ventje bent. Doe het goed lieverd en we hopen en duimen dat je Koos snel gaat vertrouwen. Daaag zwarte monstertje.
Gisteren is ons kleine zwarte monstertje 'Obe' naar zijn nieuwe thuisje verhuisd. Hij komt bij Koos te wonen die al meer dan 40 jaar katten heeft gehad, dus Obe is daar wel op zijn plekje. Obe gaat nu door het leven als Obi. Obe werd de voorbije zomer gedumpt en eind november kwam hij bij ons binnen in opvang. Hij werd door Mia - de kattenvangster van Vilvoorde weggevangen, op aanvraag van ons, want de dumping heeft er bij Obe serieus ingehakt. Hij is zo bang van mensen en eigenlijk heeft hij zo'n goede inborst. Als ik hem aaide, dan haalde hij nooit uit of hij heeft nooit gebeten. Hij was gewoon bang, maar stiekem kon hij toch wel genieten van kriebeltjes op zijn onderrug. Ik ben er zeker van dat hij mettertijd helemaal zal openbloeien en de mens weer zal vertrouwen. We zijn blij dat hij een kansje gekregen heeft en nu kan het alleen maar beter gaan voor Obe. Lieve Obe, ik weet niet wat jouw vorige baasjes jou hebben aangedaan voor ze jou gedumpt hebben, maar prettig moet het niet geweest zijn. Triest dat jij zulke gruwelijkheden hebt moeten meemaken, terwijl je eigenlijk gewoon een heel lief ventje bent. Doe het goed lieverd en we hopen en duimen dat je Koos snel gaat vertrouwen. Daaag zwarte monstertje.
En ook onze Maxx mochten we gisteren uitwuiven naar zijn nieuwe thuis. Hij is in een fantastisch gezinnetje terecht gekomen. Deze mensen hebben onlangs hun kat moeten laten inslapen na ziekte en wilden graag weer een nieuw huisgenootje om te vertroetelen. Hun oog was op Maxx gevallen, dus mocht onze lieve jongen mee. Maxx komt bij 2 hondjes te wonen en verder zijn er ook nog pony'tjes. Dus heerlijk dat hij bij zulke dierenvrienden komt te wonen. Deze mensen waren zo gek om elke keer naar Nederland te rijden voor hun pas overleden kat, want die was zo kieskeurig qua voer en wilde alleen bepaalde smaken en merkjes. Heerlijk dat er toch nog zulke mensen bestaan! Lieve Maxx, jij was in het begin zo bang, elke keer ik je knuffelde was je bang om gedumpt te worden. Want dat hadden jouw vorige baasjes gedaan, ze hadden jou en Morris bij mensen op een weggetje gaan dumpen. Triestig dat mensen tot zoiets in staat zijn. Wat moet er toch allemaal in dat hoofdje van jou gespeeld hebben. Gelukkig werd je met de dag gelukkiger en ook vocaler. Je durfde al een keertje een aai vragen en je speelde er op los met je broer. We zijn er zeker van dat je nu op een gouden plekje terecht bent gekomen vent, je hoeft nu geen schrik meer te hebben, want je gaat nooit meer weg uit je nieuwe thuisje. Daaag lieverd.
Nu het kittenseizoen ten einde begint te lopen, krijgen onze volwassen katjes gelukkig ook weer kans op adoptie. En dit keer was het onze Thijs die ons mocht verlaten om naar zijn nieuwe thuisje te gaan wonen. Hij mag bij een gezinnetje gaan wonen die ook een hond hebben en een grote tuin. Dus onze vent mag na een tijdje van gewenning, binnenkort de tuin gaan onveilig maken. In het begin, toen Thijs pas in onze opvang gekomen is, was hij best verlegen. Maar nu was hij zo stoer om aandacht te komen vragen en o jeetje, als er natvoer uitgedeeld werd, dan was hij er als de kippen bij. Soms moesten we echt om hem lachen, want hij wilde vaak indruk maken op katers Matti en Midas. Maar die vonden dat aanstellerig gedoe maar onnozel en dan begon Thijs met zijn ogen als een gek te knipperen om weer vriendschap te sluiten. Lieve Thijs, we zijn zo blij dat jij een eigen thuisje hebt gevonden. We hopen dat je je snel minder verlegen gaat voelen en je snel thuis voelt. Het is fijn om te weten dat je in een lief gezinnetje terecht bent gekomen en waarvan de mams gelijk verliefd op je was. Maar jij bent dan ook een pracht van een kater met een heerlijk lief gezichtje. Daaag lieverd, voel je snel thuis.
Op de valreep kregen we nog telefoon van een gezinnetje die graag wilden langskomen om een kat te adopteren. Ze moesten van niet ver komen, dus: kom maar langs! En hier aangekomen was het even moeilijk kiezen. Papa wilde graag die kat adopteren, mama wilde liever een andere kat en gelukkig bleven de kids neutraal in die keuze. Maar uiteindelijk vonden ze alle 4 Jutta wel de ideale kat om bij hen te komen wonen. Dus mocht onze Jutta mee en bleven wij een beetje perplex achter: is Jutta nou echt net geadopteerd? Fantastisch! We kregen al te horen dat Jutta thuis kwam en rondliep alsof ze er al jaren woont, geweldig toch! Lieve Jutta, ik moest zeggen dat ik mijn computermaatje toch wel mis. Normaal lag je altijd bij me als ik pc-werk deed. Dan kroop je in het papierbakje en vond je het zalig om daarin dodo te doen. We zijn zo blij dat je een thuisje gevonden hebt zonder andere katten, maar wel met een hondje. Hondjes vond je geweldig, dus dat komt helemaal goed. Je bent in een fijn gezinnetje terecht gekomen met hele lieve kindjes. Heerlijk dat jij een kansje kreeg, lieverd!
Vrijdag 03 januari 2013:
Gisteren beloofde een knaller van formaat te worden met vele bezoekjes en dat werd het ook! Als eerste zijn Cleo en Cloë naar een manège verhuisd. Op straat waren beide katjes erg tam, ze konden geaaid worden en leken heel aanhankelijk. Dat was voor ons ook de reden waarom we hen als eerste (na Thijs en Noorie) van die plek geplukt hebben. Alle katjes moeten daar uiteindelijk weg omdat de buurman het niet zo nauw neemt en volgens hem de katten voor overlast zorgen. Maar eenmaal binnen, waren de katjes helemaal niet zo gelukkig als gehoopt. Ik had hen nochtans gelijk in de grote kamer losgelaten - na het vertrek van Thomas was die ruimte vrij gekomen. Cloë maakte 's nachts ganse huisconcerten en Cleo leek een briesende panter. Op de foto zit Cleo in de bench, maar da's omdat hij even moest bijkomen na zijn castratie. Toen hij geënt werd, heeft onze dierenarts hem moeten verdoven omdat hij niet te hanteren was. Hij werd dan ook gelijk gecastreerd omdat hij toch onder narcose was (normaal gezien doen we dit nooit samen en wachten we een week tussen enting en operatie, maar 2x kort na elkaar onder narcose gaan is ook niet goed, dus moesten we kiezen tussen 2 kwaden). Als geroepen kwam daar een mailtje van Nathalie dat ze er nog wel 2 buitenkatjes bij kon hebben op haar manège. En alsof het zo moest zijn viel haar oog op Cleo en onze Cloë mocht ook mee. De katjes gaan de eerste weken opgesloten zitten in een stal om te wennen aan de omgeving en verzorgers. Er lopen daar al enkele zwerfkatjes rond die allen steriel zijn en we merkten gewoon dat Nathalie erg veel over heeft voor haar muizenvangertjes. Er staat daar een grote schaal van wel 2 meter lang onbeperkt gevuld met voer. Dus Cleo en Cloë kunnen hun buikje goed rond eten en laat dat nou een favoriete hobby zijn. Lieve Cloë en Cleo, wat zijn we blij me deze buitenkans voor jullie. Het komt niet vaak voor dat katjes bij ons ongelukkig zijn, jullie zijn hierin een primeur. Maar we zijn blij dat we voor jullie een fijne buitenthuis gevonden hebben. Doe het goed kanjers!
Gisteren beloofde een knaller van formaat te worden met vele bezoekjes en dat werd het ook! Als eerste zijn Cleo en Cloë naar een manège verhuisd. Op straat waren beide katjes erg tam, ze konden geaaid worden en leken heel aanhankelijk. Dat was voor ons ook de reden waarom we hen als eerste (na Thijs en Noorie) van die plek geplukt hebben. Alle katjes moeten daar uiteindelijk weg omdat de buurman het niet zo nauw neemt en volgens hem de katten voor overlast zorgen. Maar eenmaal binnen, waren de katjes helemaal niet zo gelukkig als gehoopt. Ik had hen nochtans gelijk in de grote kamer losgelaten - na het vertrek van Thomas was die ruimte vrij gekomen. Cloë maakte 's nachts ganse huisconcerten en Cleo leek een briesende panter. Op de foto zit Cleo in de bench, maar da's omdat hij even moest bijkomen na zijn castratie. Toen hij geënt werd, heeft onze dierenarts hem moeten verdoven omdat hij niet te hanteren was. Hij werd dan ook gelijk gecastreerd omdat hij toch onder narcose was (normaal gezien doen we dit nooit samen en wachten we een week tussen enting en operatie, maar 2x kort na elkaar onder narcose gaan is ook niet goed, dus moesten we kiezen tussen 2 kwaden). Als geroepen kwam daar een mailtje van Nathalie dat ze er nog wel 2 buitenkatjes bij kon hebben op haar manège. En alsof het zo moest zijn viel haar oog op Cleo en onze Cloë mocht ook mee. De katjes gaan de eerste weken opgesloten zitten in een stal om te wennen aan de omgeving en verzorgers. Er lopen daar al enkele zwerfkatjes rond die allen steriel zijn en we merkten gewoon dat Nathalie erg veel over heeft voor haar muizenvangertjes. Er staat daar een grote schaal van wel 2 meter lang onbeperkt gevuld met voer. Dus Cleo en Cloë kunnen hun buikje goed rond eten en laat dat nou een favoriete hobby zijn. Lieve Cloë en Cleo, wat zijn we blij me deze buitenkans voor jullie. Het komt niet vaak voor dat katjes bij ons ongelukkig zijn, jullie zijn hierin een primeur. Maar we zijn blij dat we voor jullie een fijne buitenthuis gevonden hebben. Doe het goed kanjers!
Petra en haar man Wim waren een dikke week geleden al naar Tove en Kalle (die nu de nieuwe naam Casper heeft gekregen) komen kijken. Om perfect verstaanbare redenen konden ze hen echter pas in het nieuwe jaar komen adopteren. Dus had ik nog een weekje tijd om afscheid te nemen van mijn Blutskindjes. Emotioneel heb ik die dikke week ook afstand van hen moeten nemen. Want mijn kindjes zitten mij zo hard in het hart. In eerste instantie wilden we hen zelf in opvang houden als blijvertjes omdat Kalle in het begin bijna helemaal niets zelf kon. Hij kon niet zelfstandig eten, stappen ging niet en ook Tove stapte maar met moeite. Zij at gelukkig wel zelfstandig, maar ze bleven heel hulpbehoevend. En plots begon Kalle na een paar weken zelfstandig te eten, na veel oefenen. Ook begon hij ietsje beter te stappen en Tove die boekte pas vooruitgang. Op haar speciale manier kon ze zelfs in en uit de zetel. Dus moest ik mijn kanjers loslaten om in de toekomst katjes te kunnen blijven helpen, katjes die op dat moment nood hebben aan opvang en verzorging. Petra was van in het begin al verliefd op Kalle's foto en in real life was dat wederkerig. Wim vond dat ze beide katjes moesten adopteren omdat ze erg veel steun aan elkaar hebben, tenslotte hebben ze dezelfde handicap en weten ze welke obstakels ze moeten overwinnen. En gisteren was de dag dan aangebroken waarop mijn kindjes vertrokken zijn. Maar ik ben zo gelukkig dat ze bij Wim en Petra alle kansen krijgen. Alles is aangeschaft om hen een fijne thuis te bieden en samen bij de andere katjes lukt dat wel. Dankjewel Wim en Petra om hen die kans te geven! Lieve Kalle en Tove, wat was het hier stil vandaag zonder mijn vocale monstertjes. Geen poepbadje meer en geen knuffelsessies meer. Ik mis jullie verschrikkelijk, maar ik weet dat jullie in de beste handen zijn. Daaag lieverds, doe het goed!
En ook onze opvangkonijntjes Sloeber en Pommelien hebben een hele fijne thuis gevonden bij niemand minder dan ons ex-opvangkatje Minske. Het zoontje des huizes wilde al heel lang konijntjes en nu is zijn droom waar geworden. Gisteren kwam hij zo fier als een gieter zijn konijntjes ophalen en oh, wat was hij trots. De konijntjes hebben een riante villa als onderkomen gekregen: een duplex-hok waar ze goed de pootjes kunnen strekken en spelen. Wat zijn we zo blij voor deze lieve mams en schattig dochtertje. We konden ons geen beter huisje voor hen wensen. En het spannende is dat ook ons ex-opvangertje Minske binnenkort een speelgenootje krijgt. Maar wie de gelukkige wordt, dat houden we nog even voor ons om de spanning erin te houden. Lieve Sloeber en Pommelien, wat zijn we blij dat jullie samen een fijne thuis gevonden hebben. Wat waren jullie toch leuke konijntjes, echte vreetmonstertjes ook. Het was fijn om voor jullie te mogen zorgen. Doe het goed dames!
En alsof het lot zich ermee bemoeid heeft, kregen we ook voor Aksel een meer dan lieve mail. Barbara, een hele lieve dame wilde graag nog een speelgenootje adopteren voor haar speelvogel Jeffrey. Jeffrey werd helaas een tijdje geleden aangereden waardoor hij niet meer naar buiten mag. Hij is echter zo'n avonturier dat hij zich verveelt waardoor ze eraan dacht om een Blutskatje te adopteren (haar hart gaat ook naar die katjes uit en in de toekomst wilt zij graag meerdere van die moeilijk plaatsbare katjes een thuisje geven). De andere poes des huizes heeft in het verleden zulke trauma's opgelopen dat zij niet het geschikte speelkameraadje voor Jeffrey was. Dus werd er voor onze Aksel gekozen. Wat was ik blij dat ook ons laatste Blutsventje van het nestje van 4 een fijne thuis gevonden heeft. Maar Aksel heeft zich allesbehalve verkocht, hij deed zelfs een beetje moeilijk. Pas toen Barbara besliste: ik adopteer hem, begon hij zich een beetje te gedragen. Alsof hij wilde zeggen: komt goed, ik heb me van mijn slechte kant laten zien en je neemt me nog. Slimme jongen! Lieve Soldaat, wat zijn we blij dat jij zo'n prachtige thuis gevonden hebt bij een lieve familie. Het zal even wennen worden, maar ik ben er zeker van dat je je binnen een tijdje zal thuisvoelen. Nog een hele dikke knuffel mijne mooie jongen.
Wie had dat gedacht? Dat mijn wens om voor Ying en Yang samen een thuisje te vinden zou uitkomen? We kregen een mailtje van een jong stelletje dat ze graag broer en zus samen een thuisje wilden geven. Eenmaal in opvang aangekomen was Ying erg lief, maar Yang had zich in zijn krabpaalhuisje verstopt en was niet van plan om zich te tonen. Beide katjes zijn nogal redelijk stressgevoelig en kunnen niet zo goed tegen drukte en op bezoekdagen is het hier altijd druk. Dus dat nieuwe thuisje kwam als geroepen. Of de nieuwe baasjes 's nachts een oog gaan dichtdoen is nog maar de vraag. Want ze wonen in een piepklein huisje en deze bengels houden er wel van om spelletjes te spelen en te ravotten met elkaar. Binnen een tijdje mogen ze ook de omgeving buiten gaan verkennen en alle stalletjes er rondom gaan onderzoeken. Lieve Ying en Yang, jullie hebben een gans avontuur beleefd en zijn een beetje van her naar der verhuisd voor jullie bij ons in opvang kwamen. Maar nu hebben jullie die gouden mand te pakken. We zijn zo blij voor jullie!
En ook voor ons Peanutje kwam er een lieve mail binnen. We zeiden nog tegen elkaar: oei, als die mensen hiernaartoe gaan komen, dan gaan ze gegarandeerd met een ander katje huiswaarts. Maar niets was minder waar! Deze lieve jonge mensen lieten zich niet afschrikken en hadden zich al serieus geïnformeerd en ingelezen hoe ze schuwe katjes moeten benaderen en laten gewennen. Peanut is buiten geboren op de Nekker en de katjes hebben daar echt honger geleden. Er werd van het personeel geëist dat de containers gesloten werden zodat de katjes daar geen voedsel konden uithalen. Dus we kregen toen een hoopje hele magere katten binnen met een niet zo florisant jasje (dat alle kanten uitstond omdat ze ondervoed waren en niet voldoende vitaminen binnen hebben gehad). Peanut durfde op het einde wel aan onze vinger komen ruiken, maar verder dan dit reikte het niet. Bij haar nieuwe baasjes krijgt ze alle kansen om zich te ontplooien en rustig te gewennen. En ik ben er zeker van dat we over een tijdje een mailtje gaan ontvangen met foto's van een knuffelige Peanut. Op de foto staat ze heel boos en dat was ze ook. We hebben haar namelijk moeten vangen en dat was zowel voor haar als voor ons geen prettige ervaring. Afscheid nemen op die manier is nooit prettig en de katjes zijn dan ook behoorlijk in de stress. Lieve Peanut, ik hoop dat je je snel zal thuisvoelen in je nieuwe huisje en je hebt echt prachtbaasjes gekregen. Zo te horen ga je een verwende meid worden met veel speeltjes. Daaag lieverd.
En ook in het nieuwe jaar werden onze opvang- en zwerfkatjes gelijk al verwend met veel lekkers maar ook veel bruikbare spullen. Gina en Elly kwamen weer langs met een berg voer, kattenbakvulling, melk maar ook leuke speeltjes. Elly en haar vriend Roel komen binnenkort in onze straat wonen, dus het is altijd fijn om zulke leuke buurtjes te hebben. Ook de nieuwe mama van onze Aksel bracht zoveel bruikbaars mee: vuilniszakken, Dreft, poepdoekjes, make-up doekjes, Viyo, tonijn, handschoentjes en ook Ict-materiaal en een toner. En we kregen van Ann een mailtje dat ze graag wat natvoer kwam doneren, wat ze ook kwam doen. Dozen met zoveel lekkers waar de opvangertjes erg blij mee zijn. En ook Petra die in dezelfde gemeente woont, kwam een flesje Metacam langsbrengen. Da's altijd handig om in huis te hebben en daar heb ik graag altijd een voorraadje van in huis. Lieve mensen, dikke dankjewel om ook in het nieuwe jaar weer aan onze diertjes te denken! We zijn hier zo zo zo blij mee! Spijtig dat we gisteren -omwille van de drukte- niet echt de tijd hadden om een lang gesprekje te voeren, maar alles is met veel liefde in ontvangst genomen!